- Nazwa przedmiotu:
- Mechanika gruntów
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. / Stanisława Garwacka-Piórkowska / adiunkt
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Budownictwo
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- ZIBK13
- Semestr nominalny:
- 4 / rok ak. 2009/2010
- Liczba punktów ECTS:
- 4
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład150h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium300h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Wytrzymałość materiałów, geologia
- Limit liczby studentów:
- Cel przedmiotu:
- Zapoznanie z klasyfikacją gruntów i ich właściwościami fizycznymi i mechanicznymi, zagadnieniami rozkładu naprężeń i odkształceń w gruncie oraz określaniem nośności granicznej podłoża gruntowego. Celem nauczania jest nabycie przez studentów umiejętności identyfikowania podłoża gruntowego, określania jego parametrów geotechnicznych z punktu widzenia posadowienia budowli i potencjalnych przemieszczeń budowli oraz oceny stateczności skarp.
- Treści kształcenia:
- W - Podstawy teoretyczne mechaniki gruntów. Elementy gruntoznawstwa. Grunt jako ośrodek trójfazowy. Właściwości fizyczne gruntów. Skład granulometryczny gruntów. Klasyfikacja skał i gruntów. Stopień zagęszczenia i stany gruntów niespoistych. Granice konsystencji, stopień plastyczności, wskaźnik plastyczności i wskaźnik konsystencji, stany gruntów spoistych. Rodzaje wody w gruncie. Wodoprzepuszczalność i metody określania współczynnika filtracji. Siły i zjawiska związane z przepływem wody w gruncie. Modele konstytutywne gruntów- model sprężysty ośrodka gruntowego. Naprężenia w ośrodku gruntowym. Hipotezy o rozkładzie naprężeń w gruncie. Metody wyznaczania naprężeń w gruncie. Właściwości mechaniczne gruntów. Wytrzymałość na ścinanie. Hipotezy wytrzymałościowe i mechanizmy niszczenia gruntów. Metody badań. Ściśliwość i odkształcenia gruntów. Metody badań. Stany graniczne gruntów – model ciała sztywno idealnie plastycznego. Nośność i odkształcalność podłoża gruntowego. Osiadanie fundamentów. Stateczność zboczy i skarp. Metody obliczeń. Parcie spoczynkowe, czynne i bierne gruntów. Zagęszczalność gruntów nasypowych i wskaźnik zagęszczenia. Badania Proctora. Wpływ mrozu na grunty. Kategorie geotechniczne. Program badań podłoża gruntowego i rodzaje dokumentacji.
L – Oznaczanie laboratoryjne podstawowych cech fizycznych gruntów. Badania dotyczące klasyfikacji gruntów. Oznaczanie wskaźników porowatości gruntów oraz granic konsystencji gruntów. Badanie gruntów metodą makroskopową. Pomiary współczynnika filtracji w gruntach niespoistych. Badania gruntów nasypowych – wyznaczanie maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego i wilgotności optymalnej. Badanie wytrzymałości próbek gruntów na ścinanie w aparacie skrzynkowym i trójosiowym. Wyznaczanie modułów ściśliwości gruntów w edometrze.
- Metody oceny:
- Podstawą zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen z trzech kolokwiów w semestrze (ewentualnie poprawianych), wykonanie i zaliczenie wszystkich ćwiczeń w laboratorium. Kolokwia obejmują wszystkie zagadnienia omawiane w ramach przedmiotu. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie 31 punktów z 60 wg skali: 31 – 37 – ocena 3; 38 – 44 – ocena 3,5; 45 – 50 – ocena 4; 51 – 55 – ocena 4,5;
56 – 60 – ocena 5.
- Egzamin:
- Literatura:
- 1. Wiłun Z., Zarys geotechniki, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2003.
2. Pisarczyk S., Mechanika gruntów, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 1999.
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
Efekty uczenia się