Nazwa przedmiotu:
Chemia fizyczna 1
Koordynator przedmiotu:
prof.nzw.dr hab.inż. Tadeusz Hofman
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Technologia Chemiczna
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2016/2017
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. godziny kontaktowe 60 h, w tym: a) obecność na wykładach – 30 h, b) obecność na ćwiczeniach audytoryjnych – 30 h 2. zapoznanie się z literaturą – 10 h 3. przygotowanie się do kolokwiów i obecność na nich – 30 h 4. przygotowanie się do egzaminu i obecność na nim – 25 h Razem nakład pracy studenta: 125 h, co odpowiada 5 punktom ECTS.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. obecność na wykładach – 30 h, 2. obecność na ćwiczeniach audytoryjnych – 30 h Razem: 60 h, co odpowiada 2,5 punktom ECTS.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
0
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia30h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
brak
Cel przedmiotu:
Idealne efekty kształcenia to znajomość zagadnień przestawianych na wykładach i umiejętność wykorzystywania tej wiedzy do rozwiązywania konkretnych problemów. A uogólniając ten cel, można powiedzieć, że po zaliczeniu przedmiotu student powinien: 1. Znać podstawy termodynamiki fenomenologicznej. 2. Umieć wyjaśnić przyczyny zachodzących zjawisk makroskopowych i znać związki między parametrami w stanie równowagi. 3. Umieć obliczyć zmiany parametrów towarzyszącym prostym procesom makroskopowym oraz wykorzystywać związki pomiędzy parametrami dla równowagi chemicznej, elektrochemicznej i fazowej. 4. Znać i rozumieć specyfikę procesów zachodzących w układach z reakcjami jonowymi oraz właściwości elektrolitów. 5. Umieć zdefiniować podstawowe informacje potrzebne do obliczeń i znaleźć je w źródłach. 6. Rozumieć i potrafić zastosować w praktyce termodynamiczny opis roztworów ciekłych. W zakresie kompetencji społecznych 5. Umieć zaplanować sposób postępowania zmierzający do rozwiązania postawionego problemu z zakresu termodynamiki stosowanej.
Treści kształcenia:
1. Wprowadzenie do termodynamiki – podstawowe pojęcia. (2 h) 2. Pierwsza zasada termodynamiki i jej konsekwencje. (1 h) 2.1. Termochemia. 3. Druga zasada termodynamiki, jej konsekwencje oraz zagadnienia pokrewne. (5 h) 3.1. Kierunek zachodzenia procesów w przyrodzie. 3.2. Fenomenologiczne sformułowanie II Zasady. 3.3. Właściwości potencjałów termodynamicznych. 3.4. Termodynamika układu otwartego, potencjały chemiczne. 4. Właściwość cieczy i gazów. (4 h) 4.1. Równanie stanu van der Waalsa i jego właściwości. 4.2. Napięcie powierzchniowe. 4.3. Lepkość. 4.4. Równania stanu dla faz skondensowanych. 5. Opis mieszanin. (5 h) 5.1. Roztwór doskonały. 5.2. Układy niedoskonałe. 6. Równowagi fazowe. (7 h) 6.1. Reguła faz. 6.2. Równowagi fazowe w układach jednoskładnikowych. 6.3. Równowagi fazowe w układach dwu- i wieloskładnikowych. 7. Termodynamika układów reagujących. (6 h) 7.1. Warunek równowagi i zachodzenia reakcji chemicznej. 7.2. Wpływ temperatury i ciśnienia na położenie stanu równowagi. 7.3. Równowaga w układach heterofazowych i pojęcie ciśnienia rozkładowego. 7.4. Równowagi w układach zawierających elektrolity. 7.5. Równowaga w układach z wieloma reakcjami chemicznymi.
Metody oceny:
1. Ocena za przedmiot jest zintegrowana i jest średnią arytmetyczną wyniku z ćwiczeń i oceny za egzamin. Liczbę punktów za przedmiot uzyskuje się sumując punkty procentowe za obie części i dzieląc sumę przez dwa. W następujący sposób punktacja ta przenosi się na oceny: < 50 % - nzal (50 - 60) – dst (60 - 70) - dst 1/2 (70 - 80) - db (80 - 90) - db 1/2 (90 – 100) - bdb 2. W przypadku uzyskania wyniku bliskiego 45 %, możliwy jest egzamin ustny. Dokładna wartość minimum kwalifikującego będzie każdorazowo określana w czasie egzaminu. Na egzaminie ustnym student powinien udowodnić, że formalne niezaliczenie przedmiotu wyniknęło z chwilowej niedyspozycji, nieporozumienia, problemów w precyzyjnym sformułowaniu pisemnej odpowiedzi, itp. Od jakości tej argumentacji będzie zależeć ostateczna ocena za przedmiot. 3. Na egzaminie ustnym można również poprawiać ocenę uzyskaną na egzaminie pisemnym. Warunkiem jest znowu "niewielka odległość punktowa" od progu zmieniającego ocenę. 4. Większość pytań egzaminacyjnych będzie ogłoszona i udostępniona studentom. 5. Punkty zaliczeniowe z ćwiczeń otrzymuje się za 2 kolokwia, punktowane równocennie. 6. Warunkiem koniecznym dopuszczenia do kolokwium jest zaliczenie tzw. zadań obowiązkowych. 7. Każde kolokwium można pisać dwa razy. 8. Dopuszcza się możliwość uzyskania dodatkowych punktów jako nagród w konkursach, których celem jest rozwiązanie trudniejszych problemów.
Egzamin:
tak
Literatura:
1. A. W. Adamson, Zadania z Chemii Fizycznej, PWN, Warszawa, 1978. 2. P.W. Atkins, Chemia fizyczna, PWN, Warszawa 2001. 3. H. Avery, D.J. Shaw, Ćwiczenia rachunkowe z chemii fizycznej, PWN, Warszawa 1974. 4. H. Buchowski, W. Ufnalski, Podstawy termodynamiki, WNT, Warszawa 1994. 5. H. Buchowski, W. Ufnalski, Gazy, ciecze, płyny, WNT, Warszawa 1994. 6. H. Buchowski, W. Ufnalski, Roztwory, WNT, Warszawa 1995. 7. H. Buchowski, W. Ufnalski, Równowagi chemiczne. WNT, Warszawa 1995 8. Chemia fizyczna, praca zbiorowa, PWN, Warszawa 1980. 9. J. Demichowicz - Pigoniowa, Obliczenia Fizykochemiczne, PWN, Warszawa, 1984. 10. T. Hofman, Materiały pomocnicze, http://www.ch.pw.edu.pl/~hof/chf¬1_tch.htm. 11. A. Kisza, Elektrochemia I. Jonika, WNT, Warszawa 2000. 12. W. Ufnalski, Ćwiczenia rachunkowe z chemii fizycznej, z. 1 i 2, Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1982. 13. K. Zalewski, Wykłady z mechaniki i termodynamiki statystycznej dla chemików, PWN, Warszawa 1982.
Witryna www przedmiotu:
ch.pw.edu.pl
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W01
zna podstawy termodynamiki fenomenologicznej
Weryfikacja: egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: K_W02, K_W03, K_W06, K_W07
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W01, T1A_W03, T1A_W04, T1A_W06, T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U02
potrafi obliczyć zmiany parametrów towarzyszącym prostym procesom makroskopowym oraz wykorzystać związki pomiędzy parametrami dla równowagi chemicznej i fazowej
Weryfikacja: kolokwia
Powiązane efekty kierunkowe: K_U11 , K_U14 , K_U16
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U11, T1A_U08
Efekt U03
potrafi zdefiniować podstawowe informacje potrzebne do obliczeń i znaleźć je w źródłach
Weryfikacja: kolokwia
Powiązane efekty kierunkowe: K_U01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K01
potrafi zaplanować sposób postępowania zmierzający do rozwiązania postawionego problemu z zakresu termodynamiki stosowanej
Weryfikacja: kolokwia
Powiązane efekty kierunkowe: K_K02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K01