Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Techniki diagnozowania jakości powietrza
Koordynator przedmiotu:
Osoby wykładające - dr hab. inż. Katarzyna Juda-Rezler; Osoby prowadzące ćwiczenia projektowe-dr hab. inż. Katarzyna Juda-Rezler, Doktorant(ka)
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Inżynieria Środowiska
Grupa przedmiotów:
Obieralna
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
7 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt30h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
GIS w ochronie środowiska, Meteorologia inżynierska, Podstawy ochrony atmosfery, Projektowanie dokumentacji dla pozwoleń emisyjnych.
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Nabycie umiejętności samodzielnego dokonania oceny i analizy jakości powietrza w strefach oraz przedstawienia diagnozy co do konieczności wdrażania naprawczych programów ochrony powietrza (nPOP).
Treści kształcenia:
Program wykładu Wytyczne II Polityki Ekologicznej Państwa w zakresie ochrony powietrza. Podstawowe definicje i określenia dotyczące oceny jakości powietrza wynikające z Dyrektywy ramowej 96/62/EC odniesione do kryteriów ochrony zdrowia oraz ochrony roślin. Analiza aktualnych wymagań formalno-prawnych w zakresie oceny jakości powietrza w Polsce. Dyrektywa CAFE. Techniki diagnozowania jakości powietrza atmosferycznego, cele i możliwości. Państwowy monitoring środowiska w zakresie jakości powietrza, cele, zakres i problemy funkcjonowania. Systemy Oceny Jakości Powietrza w województwach. Zasady opracowywania i interpretacji uzyskanych wyników pomiarów. Procedura postępowania w zależności od poziomu stężeń zanieczyszczeń w aglomeracji lub innej strefie. Automatyczne systemy do pomiaru stężeń zanieczyszczeń w powietrzu. Wymagania lokalizacyjne i aparaturowe stacji pomiarowych. Metody referencyjne oznaczeń, zasady sprawdzania i kalibracji mierników. Sposoby rejestracji i przekazywania wyników oraz zasady zapewnienia jakości i wiarygodności danych. Inwentaryzacja emisji zanieczyszczeń, jej cele i zasady realizacji. System Corinair, systematyka źródeł emisji SNAP, struktura emisji w Polsce i UE. Wskaźniki emisji. Zasady sporządzania naprawczych Programów Ochrony Powietrza w strefach (nPOP). Modelowanie zintegrowane, macierze przeniesienia źródło-receptor. Możliwe działania naprawcze. Zaliczenie wykładów
Metody oceny:
Zasady ustalania oceny zintegrowanej Ocena zintegrowana obliczana jest jako 50% oceny z zaliczenia wykładów i 50% oceny z projektu. Warunki zaliczenia wykładu Zaliczenie od 60% punktów możliwych do otrzymania Warunki zaliczenia ćwiczeń projektowych Udział w zajęciach. Zaliczenie (obrona) trzech projektów oraz jednego kolokwium. Do zaliczenia projektów i kolokwium trzeba uzyskać 60% punktów możliwych do zgromadzenia
Egzamin:
Literatura:
1. Katarzyna Juda-Rezler: Oddziaływanie zanieczyszczeń powietrza na środowisko. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000. 2. Maria Markiewicz: Podstawy modelowania rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu atmosferycznym. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004. 3. Prawo Ochrony Środowiska, dział II, Ochrona Powietrza. (Dz. U. 2006 nr 129 poz. 902). 4. Rozporządzenia MŚ z lat 2002-2006 związane z jakością powietrza atmosferycznego.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się