- Nazwa przedmiotu:
- Programowanie dyskretne
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. Krzysztof Jerzy Bryś
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Matematyka
- Grupa przedmiotów:
- Wspólne
- Kod przedmiotu:
- Semestr nominalny:
- 1 / rok ak. 2009/2010
- Liczba punktów ECTS:
- 6
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia15h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Matematyka Dyskretna, Wstęp do programowania matematycznego
- Limit liczby studentów:
- Cel przedmiotu:
- do uzupełnienia
- Treści kształcenia:
- 1. Programowanie dyskretne i jego zastosowania. Formułowanie modeli za pomocą zmiennych binarnych. Złożoność obliczeniowa. Unimodularność. Dualność. Zagadnienia mieszane.
2. Metody programowania dyskretnego: metody odcięć, metody podziału i ograniczeń, metody przybliżone.
3. Wybrane zagadnienia programowania dyskretnego: zagadnienia transportowe, problemy najkrótszych dróg, problem komiwojażera, zagadnienia załadunku, zagadnienia lokalizacyjne, wybrane problemy szeregowania zadań.
- Metody oceny:
- Ćwiczenia (maksymalnie 40 punktów): 2 kolokwia po maksymalnie 18 punktów oraz maksymalnie 4 punkty do zdobycia za aktywność na zajęciach i nieobowiązkowe prace domowe.
Brak wymogu zaliczenia ćwiczeń.
Egzamin (maksymalnie 60 punktów): 4-5 zadań sprawdzających umiejętności praktyczne i zawierających pytania teoretyczne dotyczące treści omawianych na wykładzie.
Ocena z przedmiotu wyznaczana na podstawie sumy punktów uzyskanych na ćwiczeniach i egzaminie według następujących zasad:
51-60 punktów w sumie - 3.0,
61-70 - 3.5,
71-80 - 4.0,
81-90 - 4.5,
powyżej 90 - 5.0.
- Egzamin:
- Literatura:
- 1. M.M. Sysło, N. Deo, J.Kowalik, Algorytmy optymalizacji dyskretnej, PWN, Warszawa 1995.
2. S. Walukiewicz, Programowanie Dyskretne, PWN, Warszawa 1986.
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
Efekty uczenia się