Nazwa przedmiotu:
Szeregi czasowe
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. Jan Mielniczuk
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Matematyka
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
7
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium15h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Znajomość podstawowych faktów i twierdzeń korelacyjnej teorii procesów stochastycznych. Stacjonarność w szerszym i węższym sensie, funkcja autokorelacji, rozwiązanie problemu prognozy, gęstość spektralna i tw. Herglotza. Znajomość metod modelowania statystycznego przy wykorzystaniu wielokrotnej regresji liniowej.  
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Poznanie podstawowych metod modelowania stacjonarnych i niestacjonarnych szeregów czasowych, metod prognozy oraz szacowania charakterystyk procesu (funkcja wartości średniej, autokowariancji, gęstości spektralnej), diagnostyka białego szumu.  
Treści kształcenia:
1. Charakterystyki procesów stacjonarnych, kumulanty, miary zależności. 2. Procesy ARMA i ich własności. 3. Kontynuacja –funkcja korelacji częściowej. 4. Opis procesu w dziedzinie częstotliwości, gęstość spektralna. 5. Problem prognozy, algorytm Durbina-Levinsona, algorytm innowacyjny. 6. Predykcja dla procesów ARMA. 7. Procesy liniowe, twierdzenie Wolda. 8. Estymacja funkcji średniej i funkcji kowariancji, własności asymptotyczne. 9. Estymacja gęstości spektralnej, periodogram, jego własności asymptotyczne. 10. Estymacja i modelowanie dla procesoów ARMA, estymatory Yule’a-Walkera, NW. 11. Diagnostyka dopasowania modelu, testy białego szumu. 12. Selekcja modelu. 13. Procesy niestacjonarne, ich dekompozycja i modele. 14. Modelowanie nieliniowych szeregów czasowych. 15. Problem pierwiastka jednostkowego.  
Metody oceny:
• Uczestnictwo w ćwiczeniach i zajęciach laboratoryjnych jest obowiązkowe. Zajecia zostają zaliczone na podstawie aktywności na zajęciach i kolokwiów. • Ocena z laboratorium i ćwiczeń stanowi 30 % oceny końcowej. Zaliczenie laboratorium i ćwiczeń oraz uprzednie zdanie egzaminu ze Statystyki Matematycznej I jest warunkiem koniecznym dopuszczenia do egzaminu. • Egzamin ustny, w czasie którego nie wolno korzystać z żadnych materiałów pomocniczych.  
Egzamin:
Literatura:
- Brockwell, P., Davis, R. Time Series: Theory and Methods, Sprinter 1998 - Shumway, R., Stoffer, D. Time Series Analysis, Springer 2000  
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się