Nazwa przedmiotu:
HISTORIA ARCHITEKTURY POWSZECHNEJ 1
Koordynator przedmiotu:
prof. zw. dr hab. arch. Jadwiga Roguska
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Architektura i urbnistyka
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład450h
  • Ćwiczenia450h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Wyposażenie przyszłego architekta w wiedzę potrzebną do działań w historycznie ukształtowanym środowisku kulturowym. Ćwiczenie umiejętności samodzielnej analizy i oceny architektury, posługiwania się zapisem rysunkowym i podstawowymi pojęciami. Pogłębienie widzenia współczesnej architektury przez rozumienie zjawisk architektonicznych przeszłości w procesie ich kształtowania i rozwoju. Poznanie architektury historycznej ma ułatwić rozumienie problemów współczesnej architektury, rozbudowywać wyobraźnię, a także działać inspirująco.
Treści kształcenia:
Historia architektury powszechnej 1 obejmuje architekturę starożytną i średniowieczną, światową i europejską, z odniesieniem do epok późniejszych i z podkreśleniem europejskich korzeni architektury polskiej. Wykładana jest chronologicznie. Rozpatrywany jest rozwój form budownictwa i architektury oraz zasad ich kształtowania w kontekście miejsca i czasu, na tle poziomu cywilizacji, kultury, ideologii, techniki i sztuki. Przedstawiane są problemy genezy, tradycji i postępu w architekturze, jej odpowiedniości do wymogów programowo – funkcjonalnych, uwarunkowań technicznych, potrzeb społecznych, ideowych, religijnych i estetycznych; uwzględniane są zagadnienia teorii, warsztatu projektowego i wykonawstwa. Przedstawianiu przemian pod kątem ewolucji stosowanych form, towarzyszą informacje o treściach, które niosą.
Metody oceny:
Egzamin:
Literatura:
E. D’Alfonso, D. Sams - Historia architektury, Warszawa, Arkady 1996, W. Broniewski - Historia architektury dla wszystkich, Ossolineum 1990, B. Fletcher - A History of Architecture, Wydanie aktualizowane, W. Koch - Style w architekturze, Geocenter 1996, N. Pevsner - Historia architektury europejskiej, Arkady 1980, Sztuka świata. Wyd. zbiorowe t. 1–12, Warszawa, Arkady 1989–2000,
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się