Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Technika wizyjna
Koordynator przedmiotu:
mgr Wiktor Niedzicki
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechatronika
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
7 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium30h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawy fizyki – szkoła ogólnokształcąca. Znajomość zagadnień z zakresu przedmiotów: Optyka fizyczna, Fotografia, Techniki zapisu obrazu i dźwięku, Podstawy akustyki i elektroakustyki, Cyfrowe metody przetwarzania obrazu 
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Umiejętność realizacji podstawowych zadań z zakresu przygotowania materiału telewizyjnego (filmu video) w praktyce inżynierskiej metodami stosowanymi w stacjach telewizyjnych, podstawowa znajomość sprzętu i technologii telewizyjnej.
Treści kształcenia:
Wykład Podstawy filmu i telewizji. Rejestracja obrazu filmowego i telewizyjnego. Realizacja obrazu filmowego i telewizyjnego. Montaż liniowy i nieliniowy. Nowoczesne miksery. Błędy w montażu. Zmiany w estetyce montażu. Montaż dźwięku. Film naukowy i techniczny, jego realizacja, telewizja przyszłości, wykorzystanie technik wizyjnych w medycynie, wykorzystanie technik wizyjnych w systemach bezpieczeństwa. Laboratorium Prezentacja materiałów (także filmowych) dotyczących historycznych metod zapisu obrazu i dźwięku. Porównanie z materiałami współczesnymi, Pokazy fragmentów filmów. Samodzielna realizacja obrazów video z wykorzystaniem różnych kamer. Praktyczne poznanie montażu liniowego i nieliniowego w zależności od możliwości laboratorium. Samodzielny montaż krótkich sekwencji filmowych w różnych systemach. Próba stworzeniach różnych historii z tych samych ujęć w zależności od koncepcji montażu i kolejności ujęć. Realizacja muzycznych teledysków i filmów „reklamowych”. Wykorzystanie możliwości tkwiących w mikserach wizyjnych i systemach nieliniowych. Ograniczenia w stosowaniu efektów. Wykorzystanie zrealizowanych materiałów w technikach multimedialnych, np. w prezentacji.
Metody oceny:
Egzamin pisemny, ocena za film zmontowany z gotowych materiałów oraz film z samodzielnie zarejestrowanych materiałów według własnego pomysłu. 
Egzamin:
Literatura:
B. Long, S. Schenk “Cyfrowe filmy wideo” Helion 2003 Z. Duś „Podstawy montażu filmowego” Fundacja Sztuki Filmowej 2000 W. Dąbal, P. Andrejew „Kompendium Terminologii Filmowej” AeroScope 2005 S. Ascher, E. Pincus “The filmmaker’s Handbook” A Plume Book 1999
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się