Nazwa przedmiotu:
Elektrotechnika I
Koordynator przedmiotu:
prof. nzw. dr hab. inż. J. Szabatin
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Inżynieria Biomedyczna
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Kurs algebry liniowej i analizy w ramach studiów I stopnia
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Opanowanie podstawowych metod analizy układów elektrycznych oraz elementarnych układów elektrotechnicznych, poznanie metod analizy układów stałoprądowych oraz układów prądu okresowego ze szczególnym uwzględnieniem układów prądu sinusoidalnego. Zdobycie umiejętności podstawowych metod analizy układów nieliniowych oraz układów rezonansowych, a także metody analizy stanów nieustalonych. Poznanie podstawowych konstrukcji układów elektrotechnicznych, obwodów prądu trójfazowego oraz skutków nieidealności rzeczywistych komponentów obwodów elektrycznych.
Treści kształcenia:
ZAKRES WYKŁADU: Podstawowe elementy układów elektrycznych. Prawa Kirchoffa. Metody oczkowe i węzłowe rozwiązywania układów elektrycznych. Zasada superpozycji. Układy równoważne. Twierdzenia Thevenina i Nortona. Moc i energia. Twierdzenie Tellegena. Twierdzenie o dopasowaniu. Elementy pasywne i aktywne. Metoda amplitud zespolonych. Immitancje. Twierdzenia Thevenina i Nortona dla układów prądu sinusoidalnego. Moce w układach prądu sinusoidalnego. Twierdznie o dopasowaniu. Rezonans w układach elektrycznych. Szeregi Fouriera. Twierdzenie Parsevala. Transformata Fouriera. Transmitancja. Podstawowe elementy nieliniowe układów elektrycznych. Metoda małosygnałowa. Prawa komutacji. Układy pierwszego rzędu. Układy wyższych rzędów. Odpowiedź impulsowa i skokowa układu. Zastosowanie transformaty Laplace’a. Układy trójfazowe. Elementy idealne a rzeczywiste. Maszyny elektryczne: prostowniki, falowniki, przetwornice napięcia i częstotliwości. Silniki elektryczne. ZAKRES ĆWICZEŃ AUDORYTORYJNYCH: Prawa Kirchoffa, zasada superpozycji, wyznaczanie napięć i prądów w układach elektrycznych. Twierdzenia Thevenina i Nortona, wyznaczanie rezystancji wyjściowej układu. Twierdzenie o dopasowaniu, wyznaczanie energii gromadzonej w liniowych i nieliniowych elementach elektrycznych. Metoda amplitud zespolonych, zasada superpozycji i twierdzenia o źródłach zastępczych dla obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego. Twierdzenie o dopasowaniu dla układów prądu sinusoidalnie zmiennego. Analiza układów rezonansowych. Analiza układów elektrycznych pierwszego rzędu. Analiza układów prądu trójfazowego.
Metody oceny:
Egzamin:
Literatura:
J. Osiowski, J. Szabatin: Podstawy teorii obwodów, tom I-III, WNT, Warszawa 1992 J. Szabatin, E. Śliwa: Zbiór zadań z teorii obwodów, tom I-II, OWPW, Warszawa 2003 W. Latek: Teoria maszyn elektrycznych, WNT, Warszawa 1987
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się