Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Chemia organiczna – wprowadzenie do syntezy
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. Michał Fedoryński, prof. PW
Status przedmiotu:
Fakultatywny dowolnego wyboru
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Technologia Chemiczna
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Chemia organiczna - kurs podstawowy
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Celem wykładu jest ugruntowanie i poszerzenie ogólnych wiadomości dotyczących reakcji istotnych dla syntezy organicznej. Zostaną omówione jonowe i rodnikowe reakcje, najbardziej istotne dla syntezy organicznej.
Treści kształcenia:
Celem wykładu jest ugruntowanie i poszerzenie ogólnych wiadomości dotyczących reakcji istotnych dla syntezy organicznej. Zostaną omówione jonowe i rodnikowe reakcje, najbardziej istotne dla syntezy organicznej. Klasyfikacja tego obszernego materiału, pozwalająca wykazać więzi między reakcjami, ich podobieństwa i różnice, zostanie oparta na koncepcjach mechanistycznych, mówiących o tym, dlaczego i jak przebiega dany proces. Reakcje jonowe arbitralnie podzielono na dwie główne grupy: reakcje nukleofilowe i elektrofilowe, dość formalnie zdefiniowane. Taki układ materiału ułatwi sklasyfikowanie i opanowanie olbrzymiej liczby reakcji wykorzystywanych w syntezie organicznej oraz pozwoli na właściwy dobór warunków prowadzenia syntez. Zostaną omówione w szczególności: reakcje z udziałem elektrofilowych alkenów (reakcja Michaela, annelacja Robinsona), związki metaloorganiczne – zastosowanie do tworzenia wiązania węgiel-węgiel, organiczne związki fosforu, siarki i krzemu jako produkty pośrednie w syntezie organicznej oraz reakcje nukleofilowego podstawienia aromatycznego. Przedstawione zostaną zasady planowania syntez organicznych w oparciu o metodologię rozłączeń (disconnection approach).
Metody oceny:
Egzamin ustny
Egzamin:
Literatura:
1. Dowolny zaawansowany podręcznik chemii organicznej. 2. M. Mąkosza, M. Fedoryński, Podstawy syntezy organicznej. Reakcje jonowe i rodnikowe, OWPW, Warszawa 2006.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się