- Nazwa przedmiotu:
- Laboratorium technik temperaturowo-programowanych
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. Elżbieta Truszkiewicz
- Status przedmiotu:
- Fakultatywny dowolnego wyboru
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Technologia Chemiczna
- Grupa przedmiotów:
- Synteza, kataliza i procesy wysokotemperaturowe
- Kod przedmiotu:
- brak
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2009/2010
- Liczba punktów ECTS:
- 0
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład0h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium60h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- brak
- Limit liczby studentów:
- Cel przedmiotu:
- Celem laboratorium jest zapoznanie studentów z wybranymi technikami temperaturowo-programowanymi stosowanymi w charakteryzacji różnego typu materiałów katalitycznych.
- Treści kształcenia:
- Celem laboratorium jest zapoznanie studentów z wybranymi technikami temperaturowo-programowanymi stosowanymi w charakteryzacji różnego typu materiałów katalitycznych. Jeśli właściwości fizyczne katalizatora lub produkty reakcji zachodzącej przy jego udziale są mierzone w funkcji temperatury, podczas gdy badany kontakt poddawany jest kontrolowanemu programowi zmiany temperatury, to mamy do czynienia z analizą temperaturowo-programowaną (TP), zwaną też analizą termiczną.
W ramach laboratorium prowadzone będą badania przy wykorzystaniu techniki temperaturowo-programowanej desorpcji, oraz metody termograwimetrycznej z detekcją MS. Pomiary takie umożliwiają określenie temperatury początku przemian chemicznych i fizycznych, którym ulega badany materiał katalityczny, dyspersji fazy aktywnej, a także oszacowanie rodzaju i ilości gazowych produktów przemian.
- Metody oceny:
- Sprawozdania
- Egzamin:
- Literatura:
- 1. Fizykochemiczne metody badań katalizatorów kontaktowych, pod red. M. Najbar, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000.
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
Efekty uczenia się