Nazwa przedmiotu:
Mechanika budowli
Koordynator przedmiotu:
Dr inż. Andrzej Sławiński
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Inżynieria Środowiska
Grupa przedmiotów:
Inżynieria Wodna
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt15h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
1. Wiadomości z zakresu wytrzymałości materiałów i mechaniki budowli, statyki budowli oraz MES
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami i metodami stosowanymi w mechanice budowli. Wykład obejmuje belki i płyty na sprężystym podłożu jedno i dwuparametrowym typu Winklera, linie wpływu dla układów statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych, metodę różnic skończonych w zastosowaniu do belek płyt, ustroje prętowe statycznie niewyznaczalne, metodę sił, metodę elementów skończonych w zastosowaniu do krat, ram i ustrojów mieszanych. W ramach ćwiczeń audytoryjnych rozwiązywane są ramy trójprzegubowe, składane są układy równań dla płyt na podłożu Winklera w ujęciu metody różnic skończonych, kreślone są linie wpływu, dla metody sił obliczane są współczynniki kanonicznego układu sił za pomocą metody Maxwella-Mohra obliczane są nadwymiarowe w metodzie sił, rysowane są wykresy sił wewnętrznych dla konstrukcji prętowych statycznie niewyznaczalnych. Wykonywana jest alokacja macierzy sztywności elementów w globalnej macierzy sztywności za pomocą MES. W ramach projektu wykonywane są samodzielnie obliczenia konstrukcji prętowej i zadania płaskiego za pomocą metody elementów skończonych z wykorzystaniem programu NASTRAN.
Treści kształcenia:
Belki i płyty na sprężystym podłożu jedno i dwuparametrowym typu Winklera Linie wpływu dla układów statycznie wyznaczalnych i niewyznaczalnych Metoda różnic skończonych w zastosowaniu do belek i płyt Metoda elementów skończonych w zastosowaniu do krat, ram i ustrojów mieszanych Ustroje prętowe statycznie niewyznaczalne Metoda sił Rozwiązywanie ram trójprzegubowych Składanie układów równań dla płyt na podłożu Winklera w ujęciu metody różnic skończonych Wykreślanie linii wpływu Obliczanie współczynników kanonicznego układu sił za pomocą metody Maxwella-Mohra Obliczanie nadwymiarowych w metodzie sił Rysowanie wykresów sił wewnętrznych dla konstrukcji prętowych statycznie niewyznaczalnych Wykonywanie alokacji macierzy sztywności elementów w globalnej macierzy sztywności za pomocą MES Wyznaczanie sił i przemieszczeń w konstrukcji prętowej Wyznaczanie sił wewnętrznych, naprężeń i przemieszczeń w belce Wyznaczanie naprężeń i przemieszczeń w płycie Wyznaczanie naprężeń i przemieszczeń konstrukcji 3D
Metody oceny:
Ocena ogólna = średnia arytmetyczna z trzech ocen (egzamin, ćwiczenia audytoryjne, projekt)
Egzamin:
Literatura:
[1] Kowalewski Z., Podstawy wytrzymałości materiałów, OWPW, Warszawa 2000; [2] Timoshenko S., Woinowski-Krieger S., Teoria płyt i powłok, Arkady, Warszawa 1962 (241-260); [3] Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, OWPW, Warszawa 1973; [4] Zienkiewicz O.C., Metoda elementów skończonych, Arkady, Warszawa 1972; [5] Dyląg Z., Krzemińska-Niemiec, Filip F., tom 1,2, Mechanika budowli, PWN 1977; [6] Wierzbicki W., Mechanika budowli, PWN, 1961; [7] Zbigniew Cywiński, Mechanika budowli w ćwiczeniach, t.I, t. II, PWN, 1976;
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się