Nazwa przedmiotu:
Geodezyjne pomiary szczegółowe
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Alicja Sadowska
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
kierunkowe
Kod przedmiotu:
GES
Semestr nominalny:
5 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt30h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawy geodezji, rachunek wyrównawczy, podstawy grafiki inżynierskiej
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Umiejętność wykonywania precyzyjnych pomiarów geodezyjnych i ich opracowanie w zakresie osnów szczegółowych i specjalnych
Treści kształcenia:
Wykład: Pomiary sytuacyjno-wysokościowe metodą GPS w trybie RTK.Osnowy szczegółowe. Powierzchniowe sieci kątowo-liniowe.Pomiary kątowe w sieciach powierzchniowych. Ocena dokładności pomiarów kierunków i kątów. Wyrównania stacyjne kierunków i kątów. Wzór Ferrero.Metodyka pomiarów liniowych w osnowach szczegółowych.Redukcje geometryczne i odwzorowawcze długości pomierzonych dalmierzem elektro-optycznym.Pomiary mimośrodowe. Poprawki mimośrodowe kierunków, kątów i długości. Analiza dokładności pomiarów mimośrodowych. Opracowanie sieci geodezyjnej na płaszczyźnie Gaussa-Krügera.Transformacja Helmerta. Elementy projektowania sieci geodezyjnych. Analiza dokładności podstawowych konstrukcji geodezyjnych.Projekt:Pomiary sytuacyjno-wysokościowe metodą GPS w trybie RTK.Pomiar kątów metodą wypełnienia horyzontu i metodą kierunkową. Wstępne opracowanie pomierzonych kątów i kierunków (wyrównania stacyjne, ocena dokładności pomiarów kątowych).Redukcje geometryczne i odwzorowawcze długości pomierzonych dalmierzem elektro-optycznym. Redukcje kierunków, kątów i długości pomierzonych mimośrodowo. Wyznaczanie elementów mimośrodu metodą pośrednią. Analiza dokładności pomiarów mimośrodowych.Przygotowanie obserwacji do wyrównania sieci geodezyjnej na płaszczyźnie Gaussa-Krügera.Transformacja Helmerta.Analiza dokładności pojedynczych wcięć metodą analityczną i rachunkowo-graficzną.
Metody oceny:
Egzamin:
Literatura:
1. T. Lazzarini, A. Hermanowski, J. Gaździcki, M. Dobrzycka, I. Laudyn: Geodezja. Geodezyjna osnowa szczegółowa, PPWK, W-wa 1990r. 2. A. Skórczyński: Lokalna triangulacja i trilateracja, WPW, W-wa 1997r. 3. A. Skórczyński: Niwelacja trygonometryczna w pomiarach szczegółowych, WPW, 1998r. 4. A. Płatek: Geodezyjne dalmierze elektromagnetyczne i tachimetry elktroniczne, cz. I i II; 5. A. Skórczyński i współautorzy: Przewodnik do ćwiczeń polowych z geodezji II, WPW, 1997r. 6. Instrukcja techniczna G-2: Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna i przeliczanie współrzędnych między układami, 2001r. 7. Wytyczne techniczne G-2.5: Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna. Projektowanie, pomiar i opracowanie wyników, 2002r.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się