Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Geodynamika
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. inż. Jerzy Rogowski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Analiza matematyczna, podstawy fizyki, astronomia geodezyjna, geodezja satelitarna
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Znajomość układów odniesienia, transformacje między układami, Ruch bieguna. Techniki wyznaczenia ruchu obrotowego. Wyznaczenie pozycji w danym układzie. Modele ruchu płyt. Służba IERS
Treści kształcenia:
Treść merytoryczna wykładów: 1. Pojęcia : układu współrzędnych, systemu współrzędnych i układu odniesienia – przykłady 2. Służba IERS jej organizacja i realizowane zadania. 3. Układy odniesienia w geodezji i geodynamice układy ziemski i niebieski ITRF ICRF. Parametry transformacji pomiędzy układami – parametry ruchu obrotowego Ziemi. Metody wyznaczenia czasu i ruchów bieguna – rys historyczny i stan aktualny. Techniki SLR, LLR, GPS (IGS) w wyznaczaniu parametrów ruchu obrotowego Ziemi i prędkości zmian współrzędnych. 4. Obliczenie pozycji stacji w wymaganym układzie współrzędnych i na żądaną epokę. 5. Korzystanie z baz danych IERS, IGS, CCDIS I EUREF. Treść merytoryczna ćwiczeń laboratoryjnych: 1. Metody wyznaczania ruchu płyt tektonicznych z obserwacji GPS wykonanych na stacjach permanentnych oraz w kampaniach periodycznych. Porównanie wyników z modelem NUVEL-1A i APKIM 2. Transformacja pomiędzy układem odniesienia niebieskim i ziemskim. 3. Transformacje pomiędzy układami ziemskimi, redukcja na epokę. 4. Praktyczne wykorzystanie modeli APKIM i NUVEL – 1A
Metody oceny:
Zaliczenie wykładów: • 1 kolokwium w 13–tym tygodniu semestru. Kolokwium poprawkowe będzie wyznaczone w sesji w terminie nie kolidującym z Harmonogramem Sesji. Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych: • obowiązek uczestnictwa w zajęciach; dopuszczalne są 3 godz. nieobecności usprawiedliwione. Obowiązek usprawiedliwienia nieobecności w terminie 1 tygodnia po nieobecności na zajęciach. Wymagane jest zaliczenie ćwiczeń na podstawie 4 zadań domowych. • kolokwium podczas ostatnich zajęć w semestrze. Zasady ustalania oceny łącznej z przedmiotu: Każdy składnik (to jest: wykłady i ćwiczenia) wpływa na ocenę łączną przedmiotu i musi być zaliczony. Ocena łączna jest średnią ważoną obliczoną wg. zasad 5,0 – pięć (4,75 – 5,0); 4,5 – cztery i pół (4,26-4,74),4,0 –cztery (3,76-4,25), 3,5-trzy i pół (3,26-3,75), 3,0-trzy (3,0-3,25). Punkty ECTS 4 przyporządkowane są wyłącznie całemu przedmiotowi
Egzamin:
Literatura:
1. Kryński J.: „Nowe obowiązujące niebieskie i ziemskie systemy i układy odniesienia oraz ich wzajemne relacje”. IGiK. Warszawa 2004. 2. Dennis D.: „IERS Technical Note 13” Observatoire de Paris 1992. 3. Capitaine N.: IERS Technical Notes No. 29. 4. McCarthy D.D., Petit G.: “IERS Technical Notes No. 32.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się