Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Analiza konstrukcji pomiarowych /E
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. Witold Prószyński
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
-
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Znajomośc podstaw geodezyjnego rachunku wyrównawczego oraz podstaw geodezji inżynieryjnej.
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Umiejętność wykonywania analiz dokładności i niezawodności konstrukcji pomiarowych stosowanych w geodezji inżynieryjnej.
Treści kształcenia:
1. Wstępna analiza dokładności wyznaczenia odchylenia osi komina od pionu 2. Analiza porównawcza skutków przyjmowania różnych układów odniesienia dla pozycji punktów w lokalnych poziomych konstrukcjach pomiarowych. Wyznaczenie wskaźników niezawodności wewnętrznej dla rozpatrywanych wariantów konstrukcji pomiarowych 3. Nawiązanie poziomej konstrukcji pomiarowej do punktów o danych elipsach błędu średniego. Istota wstępnej analizy dokładnościowej i jej podstawowe zależności. Dokładność a zgodność wewnętrzna. Sposoby eliminowania bądź ograniczania wpływów zakłócających teoretyczny model błędów przypadkowych. Defekt sieci. Zasada wyrównania swobodnego. Przegląd charakterystyk dokładnościowych stosowanych w analizach sieci i ich ważniejsze własności. Metody nawiązań sieci – rzędowe, stochastyczne (o różnych poziomach szczegółowości danych dokładnościowych) i niezniekształcające. Analizy dokładności tyczenia (tyczenie jednoetapowe i tyczenie dwuetapowe) Niezawodność a dokładność. Relacja zaburzenie/odpowiedź w modelu liniowym. Przestrzeń zaburzeń niedostrzegalnych i jej ważniejsze własności. Wskaźniki niezawodności wewnętrznej sieci (obserwacje nieskorelowane). Kryterium niezawodności wewnętrznej (obserwacje nieskorelowane). Teoria niezawodności jako podbudowa pojęciowa metodyki projektowania pomiarów inżynieryjnych.
Metody oceny:
Forma prowadzonych zajęć: wykład i ćwiczenia audytoryjne Zgodnie z Regulaminem Studiów obecność studenta na ćwiczeniach audytoryjnych jest obowiązkowa. Zaliczenie ćwiczeń audytoryjnych :obowiązek uczestnictwa w zajęciach; dopuszczalne są 3 nieobec- ności usprawiedliwione. Obowiązek usprawiedliwienia nieobecności w terminie 1 tygodnia po nieo- becności na zajęciach. Zaliczenie ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu. Sposób bieżącej kontroli wyników nauczania: pytania kontrolne zadawane przez prowadzącego w trakcie ćwiczeń, sprawdzanie stopnia samodzielności studenta w wykonywaniu tematu, dyskusje mające na celu znalezienie przyczyn wystąpienia błędów w wynikach pośrednich bądź końcowych. Tryb i terminarz zaliczeń: • Wykład - egzamin – pisemny i ewentualna odpowiedź ustna w terminie ustalonym przez dziekanat w Harmonogramie Sesji. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń • Ćwiczenia projektowe. Zaliczanie na podstawie złożenia i obronienia 3 obowiązujących tema-tów Terminy i miejsce konsultacji: do uzgodnienia
Egzamin:
Literatura:
1..Praca zbiorowa (1990) Geodezja Inżynieryjna, Rozdz. „Podstawy analiz dokładnościo- wych w geodezyjnych pomiarach realizacyjnych”, wyd. II, PPWK; 2. Prószyński W., Kwaśniak M. (2002) Niezawodność sieci geodezyjnych, Oficyna Wyd. PW 3. Wiśniewski Z. (2005) Rachunek wyrównawczy w geodezji (z przykładami), Wyd. UWM w Olsztynie; 4. Podręczniki z zakresu geodezyjnego rachunku wyrównawczego (Skórczyński A., Adam- czewski Z. )
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się