Nazwa przedmiotu:
Kompozyty w konstrukcjach lotniczych
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Piotr Czarnocki
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Lotnictwo i Kosmonautyka
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
NS520
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
NK307 - Budowa i projektowanie obiektów latających 1 (BIPOL1) ANK342 - Finite element method 1 (FEM1)
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Projektowanie lotniczych wyrobów kompozytowych. Uproszczone analizy wytrzymałościowe. Kryteria zniszczenia. Degradacja właściowości mechanicznych. Techniki wytwarzania i łączenia
Treści kształcenia:
Materiały kompozytowe. Klasyfikacja kompozytów ze względu na zbrojenie i spoiwa. Właściwości mechaniczne komponentów, a właściwości mechaniczne kompozyt – podstawowe modele. Rola zbrojenia i spoiwa. Postacie zbrojenia. Liniowa teoria laminatów (równania konstytutywne). Kryteria wytrzymałościowe. Metody wyznaczania stałych materiałowych. Degradacja właściwości mechanicznych kompozytu, zmęczenie, delaminacja, wpływ środowiska. Analiza pracy podstawowych elementów struktur lotniczych: pasów i ścianek dźwigara, rur skrętnych i wręg. Analiza typowych rozwiązań konstrukcyjnych. Projektowanie struktur kompozytowych silnie obciążonych – analiza sposobu przenoszenia obciążeń z uwzględnieniem anizotropii stosowanego materiału. Łączenie poszczególnych elementów struktury. Połączenia realizowane w trakcie formowania zespołu, połączenia klejone i nitowane. Metody wprowadzania obciążeń skupionych – kształtowanie węzłów. Analiza wytężenia struktury. Podstawy stosowania MES do obliczeń wytrzymałościowo-sztywnościowych. Przegląd podstawowych technik wytwarzania i wymagań dotyczących oprzyrządowania: technika formowania „na mokro”, technika oparta na preimpregnatach. Przegląd metod kontroli jakości produkcji. Ograniczenia konstrukcyjne wynikające z technik wytwarzania.
Metody oceny:
Kolokwia zaliczeniowe lub na podstawie prac wykonanych w czasie ćwiczeń
Egzamin:
Literatura:
1. H. D. Middleton, „Composite Materials in Aircraft Structures” 2. R. M. Jones, “Mechanics of Composite Materials” 3. J. J. Morena, “Advanced Composite Mold Making Dodatkowe literatura: - Materiały dostarczone przez wykładowcę
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się