Nazwa przedmiotu:
Podstawy chemii koordynacyjnej
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Sergiusz Dzierzgowski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Technologia Chemiczna
Grupa przedmiotów:
Podstawowe
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2011/2012
Liczba punktów ECTS:
1
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Celem wykładu jest ugruntowanie u słuchaczy poglądu o jedności chemii.
Treści kształcenia:
Celem wykładu jest ugruntowanie u słuchaczy poglądu o jedności chemii. Na kanwie bogatej i zróżnicowanej rodziny połączeń chemicznych zbudowanych z metalu (grupy głównej lub przejściowego) i ligandu organicznego lub nieorganicznego omawiane są teorie wiązań chemicznych, związków koordynacyjnych oraz reaktywność wiązań chemicznych ze szczególnym uwzględnieniem katalitycznych właściwości kompleksów metali przejściowych. Przedmiot obejmuje następujące treści merytoryczne: - kompleks, atom centralny, ligandy, stopień utlenienia atomu centralnego, liczba koordynacyjna, - teorie wiązań chemicznych, - elementy stereochemii kompleksów metali, - kinetyczne, termodynamiczne i chemiczne efekty koordynacji, - reakcje jednostkowe kompleksów metali, - przemiany chemiczne wobec kompleksów metali, - reakcje kompleksów metali jako modele reakcji biochemicznych.
Metody oceny:
Przygotowanie i obrona referatu na wybrany temat.
Egzamin:
Literatura:
1. F.A. Cotton, G Wilkinson, Basic Inorganic Chemistry, John Wiley & Sons Inc., London, New York, Sydney, 1980. 2. P. Houghton, Kompleksy metali w chemii organicznej, PWN, Warszawa 1985. 3. F. P Pruchnik, Chemia metaloorganiczna metali przejściowych, Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1984. 4. M. Nogradi, Stereochemia, Podstawy i zastosowania, PWN, Warszawa 1988.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się