Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Obróbka skrawaniem i obrabiarki
Koordynator przedmiotu:
mgr inż. / Tomasz Kiciński / starszy wykładowca
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
IMK32
Semestr nominalny:
4 / rok ak. 2010/2011
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Zapoznanie z podstawowymi problemami i zagadnieniami oraz prawidłowościami charakteryzującymi obróbkę ubytkową kształtowania postaci geometrycznej i obrabiarki. Celem nauczania przedmiotu jest kształtowanie umiejętności koniecznych do realizacji procesów wytwarzania za pomocą obróbki ubytkowej.
Treści kształcenia:
W - Podstawowe pojęcia charakteryzujące proces skrawania: elementy przedmiotu obrabianego i narzędzia skrawającego, ruchy narzędzia i przedmiotu obrabianego, parametry i warunki skrawania. Proces tworzenia wióra i warstwy wierzchniej powierzchni obrobionej, odkształcenia w strefie skrawania, rodzaje wiórów, zjawisko narostu, własności warstwy wierzchniej. Siły, moc, ciepło i temperatura skrawania. Zużycie i stępienie ostrza, związki okresu trwałości ostrza z technologicznymi parametrami skrawania. Ciecze chłodząco – smarujące. Obróbka skrawaniem na sucho i z minimalnym smarowaniem. Materiały narzędziowe i tendencje rozwojowe. Obróbka skrawaniem materiałów twar-dych i utwardzonych narzędziami z określoną geometrią ostrzy. Obróbka skrawaniem z dużymi prędkościami (HSC) i obróbka wysokowydajna (HPC). Geometria ostrza narzędzia skrawającego, układy odniesienia, płaszczyzny i kąty ostrza w układzie narzędzia, wpływ geometrii ostrza na proces obróbki. Sposoby, odmiany i rodzaje obróbki skrawa-niem. Toczenie, struganie, wiercenie, frezowanie, przeciąganie, charakterystyka sposobu obróbki i jego odmiany, warunki skrawania i zasady ich doboru, charakterystyka narzędzi skrawających. Metody obróbki gwintów, metody nacinania uzębień kół zębatych. Obróbka ścierna, materiały ścierne, narzędzia ścierne spojone i nasypowe, obróbka luźnym ścierniwem. Ultradźwiękowe i erozyjne metody obróbki. Zakres zastosowania metod obróbki wiórowej w produkcji części maszyn i urządzeń rolniczych. Pojęcia podstawowe z zakresu obrabiarek skrawających do metali, znaczenie obrabiarek w procesach produkcyjnych i naprawczych, układy funkcjonalne, zasady zmiany ruchów głów-nych i posuwowych. Przegląd wybranych zespołów i mechanizmów obrabiarek. Sterowanie pracą obrabiarek, obra-biarki sterowane numerycznie, układy sterowania, główne układy funkcjonalne i zespoły obrabiarek CNC. Program technologiczny i sposoby programowania obrabiarek CNC. Maszyny i urządzenia stosowane we współczesnych sys-temach produkcyjnych, systemy automatycznego nadzoru i diagnostyki. Kierunki rozwoju obróbki skrawaniem i obrabiarek stosowanych w produkcji maszyn i urządzeń. L - 1. Zapoznanie studentów z regulaminem i przepisami BHP. 2. Sprawdzenie geometrii ostrzy narzędzi skrawających: nóż tokarski, wiertło kręte. 3. Badanie sił skrawania przy toczeniu. 4. Badanie sił i momentu skrawania przy wierceniu. 5. Badanie temperatury skrawania. 6. Sprawdzenie chropowatości powierzchni obrobionej przy toczeniu i frezowaniu. 7. Wykonanie koła zębatego na dłutownicy Fellowsa. 8. Wykonanie koła zębatego o zębach prostych na frezarce obwiedniowej. 9. Frezowanie powierzchni złożonych. 10. Obsługa wybranego Układu Sterowania Numerycznego. 11. Tworzenie prostych programów NC w systemie EdgeCAM. 12. Budowa i obsługa obrabiarek sterowanych numerycznie.13. Poprawa i zaliczenie zajęć.
Metody oceny:
Wykład nie jest formą zajęć obowiązkowych, ale obecność studentów jest zalecana. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnych ocen z laboratorium i teorii. 1. Zaliczenie laboratorium uwarunkowane jest obecnością na zajęciach i zaliczeniem wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych oraz oddaniem sprawozdań, zgodnie z zaleceniami prowadzącego zajęcia. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ze wszystkich ćwiczeń 2. Zaliczenie z teorii (pisemne) z materiału, zgodnie z planem studiów i programem nauczania, przeprowadza nauczyciel prowadzący wykład na ostatnim wykładzie. 3. Warunkiem przystąpienia do zaliczenia z teorii jest uzyskanie pozytywnej oceny z laboratorium. Ocena końcowa z zaliczenia jest oceną wynikową z: laboratorium i zaliczenia z teorii. Ocenę semestralną z przedmiotu oblicza się w następujący sposób: Ocena = 0.4 - ocena z laboratorium, 0.6 - ocena z zaliczenia z teorii
Egzamin:
Literatura:
1. Dmochowski J.: Podstawy obróbki skrawaniem; PWN, W-wa 1983 2. Grzesik W.: Podstawy skrawania materiałów metalowych. WNT, W-wa 1998 3. Jemielniak K.: Obróbka skrawaniem; WPW, W-wa 2004 4. Kosmol J.: Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem; WNT, W-wa 1995 5. Praca zbiorowa: Marciniak M., Uzarowicz A.: Obróbka skrawaniem i obrabiarki. Laboratorium; WPW, W-wa 1994
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się