Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Struktura i hydrodynamika dyspersji zagregowanych
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. / Lech Gmachowski / profesor nadzwyczajny
Status przedmiotu:
Fakultatywny ograniczonego wyboru
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Technologia Chemiczna
Grupa przedmiotów:
Obieralne
Kod przedmiotu:
ZIICK05
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2010/2011
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład450h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Matematyka, Inżynieria chemiczna, Chemia fizyczna
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Zapoznanie ze strukturą agregatów cząstek koloidalnych i makrocząsteczek w roztworach oraz ze zjawiskami hydrodynamicznymi obserwowanymi w tych układach.Celem nauczania przedmiotu jest poznanie opisu takich układów, umożliwiającego prawidłową interpretację obserwowanych zjawisk i wyników badań eksperymentalnych dotyczących między innymi agregacji asfaltenów naftowych.
Treści kształcenia:
W - Dyspersja koloidalna. Kinetyka agregacji. Struktura agregatu. Rola monomeru tworzącego agregat (cząstka podstawowa, agregat podstawowy, mer, segment Kuhna, blob termiczny). Prędkość swobodnego opadania agregatu. Właściwości roztworowe polimerów – współczynnik sedymentacji, współczynnik dyfuzji, lepkość istotna. Normalizacja stężeniowa w układach zagregowanych. Stężenie krytyczne odpowiadające wypełnieniu układu. Prędkość sedymentacji poniżej i powyżej stężenia krytycznego. Agregat fraktalny z mieszaną statystyką jako wynik oddziaływań polimer-rozpuszczalnik lub wtórnej agregacji. Agregacja asfaltenów naftowych.
Metody oceny:
W trakcie semestru odbywają się dwa sprawdziany dotyczące treści wykładu. Zaliczenie obu sprawdzianów jest równoznaczne ze zdaniem egzaminu z wynikiem będącym średnią arytmetyczną uzyskanych ocen. Osoby, które nie zaliczyły lub chcą poprawić ocenę, zdają egzamin w sesji egzaminacyjnej.
Egzamin:
Literatura:
1. Połowiński S., Chemia fizyczna polimerów, http://ebipol.p.lodz.pl/dlibra/doccontent?id=1879&dirids=1 2. Gmachowski L., Artykuły w czasopismach z listy filadelfijskiej opublikowane od 1996.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się