- Nazwa przedmiotu:
- Matematyka dyskretna (I)
- Koordynator przedmiotu:
- dr hab. Wojciech DOMITRZ
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Informatyka
- Grupa przedmiotów:
- Przedmioty techniczne
- Kod przedmiotu:
- MAD
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2012/2013
- Liczba punktów ECTS:
- 4
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- - udział w wykładach: 15×2=30 godz.,
- przygotowanie do wykładów (przejrzenie podręczników i notatek) : 10 godz.,
- przygotowanie do ćwiczeń (rozwiązanie kilku zadań z udostępnionych zestawów): 10 godz.,
- udział w ćwiczeniach: 15×1=15 godz.,
- przygotowanie do kolokwiów (rozwiązanie samodzielne odpowiedniej liczby zadań): 2×10=20 godz.,
- przygotowanie do egzaminu (powtórzenie teorii, przejrzenie notatek z ćwiczeń, rozwiązanie udostępnionych zestawów zadań z poprzednich egzaminów): 20 godz.
Suma: 30+10+10+15+20+20=105 godz.
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 4
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 0
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia15h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Znajomość matematyki na poziomie pierwszego semestru studiów inżynierskich.
- Limit liczby studentów:
- 130
- Cel przedmiotu:
- Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu matematyki dyskretnej.
Ukształtowanie umiejętności rozwiązywania zadań rachunkowych oraz problemów związanych z omawianymi zagadnieniami.
- Treści kształcenia:
- Treść wykładu :
1. Podstawy kombinatoryki (14 h):
• Prawa i metody przeliczania.
• Permutacje, kombinacje, wariacje, współczynniki dwumianowe, współczynniki wielomianowe.
• Podziały liczb, podziały zbiorów. Tożsamości kombinatoryczne.
• Zasada szufladkowania, zasada dwoistości, zasada włączania-wyłączania.
• Systemy reprezentantów, twierdzenie Halla, skojarzenia.
• Równania rekurencyjne i funkcje tworzące.
2. Elementy teorii grafów (12h):
• Podstawowe pojęcia.
• Drzewa, twierdzenie Cayleya, kod Prufera, drzewa rozpinające. Drogi i cykle, algorytm Dijkstry.
• Grafy eulerowskie i hamiltonowskie.
• Kolorowanie krawędzi, twierdzenie Vizinga, kolorowanie wierzchołków, twierdzenie Brooksa.
• Planarność grafów, twierdzenie Kuratowskiego.
3. Elementy teorii grup i teorii liczb (4h):
• Grupy, działania grup, orbity.
• Liczby pierwsze i względnie pierwsze, algorytm Euklidesa.
Definicje, twierdzenia, dowody oraz przykłady prezentowane są na wykładzie na tablicy.
Zakres ćwiczeń
1. Przeliczanie obiektów. Dowodzenie tożsamości kombinatorycznych. (2h)
2. Zliczanie grafów i drzew. Wyznaczanie kodów Prüfera. Badanie izomorficzności grafów. (2h)
3. Znajdowanie i badanie istnienia systemów różnych reprezentantów i skojarzeń (1h)
4. Wykorzystanie zasady dwoistości i zasady szufladkowej do rozwiązywanie problemów kombinatorycznych. (1h)
5. Przeliczanie obiektów metodą włączeń-wyłączeń.(2h)
6. Wyznaczanie równań rekurencyjnych i ich rozwiązywanie. (3h)
7. Obliczenia indeksu chromatycznego i liczby chromatycznej grafów.(1h)
8. Sprawdzanie eulerowskości, hamiltonowskości i planarności grafów. Szukanie cyklów Eulera i Hamiltona(1h)
- Metody oceny:
- 2 kolokwia, egzamin
- Egzamin:
- tak
- Literatura:
- 1. Victor Bryant, Aspekty kombinatoryki, WNT, Warszawa, 1997.
2. Witold Lipski, Kombinatoryka dla programistów, WNT, Warszawa, 1989.
3. Zbigniew Palka, Andrzej Ruciński, Wykłady z kombinatoryki, WNT, Warszawa, 1998.
- Witryna www przedmiotu:
- http://www.mini.pw.edu.pl/~domitrz/mad.html
- Uwagi:
- Brak
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt T1A_W01
- Zna podstawowe algorytmy rozwiązywania pewnych typów równań rekurencyjnych
Weryfikacja: kolokwium, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt T1A_U02
- Umie tworzyć i rozwiązywać pewne typy równań rekurencyjnych.
Weryfikacja: kolokwium, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: