Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Metoda elementów skończonych
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Tomasz Zagrajek
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
ZNK343
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2011/2012
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Wykład - 9h Ćwiczenia laboratoryjne -9h Przygotowanie do kolokwium -15h Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych-5h
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
0,7 - uczestniczenie w wykładach
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
2 - uczestniczenie w ćwiczeniach z modelowania komputerowego (laboratorium)
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium15h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Wytrzymałość konstrukcji 1
Limit liczby studentów:
minimum 15
Cel przedmiotu:
Przekazanie wiedzy wymaganej do zaawansowanych analiz wybranych zagadnień mechaniki konstrukcji metodą elementów skończonych. Umiejętności: Po zaliczeniu przedmiotu student powinien potrafić budować proste modele do analiz nieliniowych, naprężeń cieplnych, drgań własnych, utraty stateczności i właściwie interpretować wyniki obliczeń.
Treści kształcenia:
Szacowanie dokładności analiz MES. Metoda elementów skończonych w zadaniach ustalonego przepływu ciepła, naprężenia cieplne. Wprowadzenie do dynamiki konstrukcji, drgania własne w MES. Utrata stateczności, obciążenia krytyczne. Problemy nieliniowe.
Metody oceny:
raporty z ćwiczeń laboratoryjnych, zadania domowe, kolokwia, zaliczenie Praca własna: Opracowanie raportów z ćwiczeń w laboratorium komputerowym, samodzielne studia literaturowe.
Egzamin:
nie
Literatura:
1. Bijak-Żochowski M., Jaworski A., Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika Materiałów i Konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006.2. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006.Dodatkowe literatura:1. Huebner K.H., Dewhirst D.L., Smith D.E., Byrom T.G.: The finite element method for engineers, J. Wiley & Sons, Inc., 2001.2. Saeed Moaveni: Finite Element Analysis. Theory and Application with ANSYS, Paerson Ed. 2003.3. Materiały dostarczone przez wykładowcę.
Witryna www przedmiotu:
ni
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt ew1
Znajomość podstawowych modeli obliczeniowych dla analizy nieliniowych zagadnień mechaniki konstrukcji, analiz drgań własnych i utraty stateczności
Weryfikacja: Przez sprawdzian teoretyczny i praktyczne ćwiczenia z modelowania za pomocą programu Ansys
Powiązane efekty kierunkowe: MiBM2_W01, MiBM2_W03, MiBM2_W04, MiBM2_W07, MiBM2_W08
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W01, T2A_W07, T2A_W03, T2A_W07, T2A_W03, T2A_W07, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07
Efekt ew2
Znajomość metod obliczeń MES ustalonych zagadnień przepływu ciepła i obliczeń naprężeń ciepnych
Weryfikacja: Sprawdzian teoretyczny i ćwiczenia praktyczne w modelowaniu prostego zagadnienia naprężeń ciepnych
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt eu1
Potrafi interpretować wyniki obliczeń numerycznych typowych problemów wytrzymałości konstrukcji
Weryfikacja: Ocena pracy w laboratorium (raporty obliczeniowe)
Powiązane efekty kierunkowe: MiBM2_U06, MiBM2_U09, MiBM2_U12
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U07, T2A_U08, T2A_U09, T2A_U08, T2A_U09
Efekt eu2
Potrafi budować modele obliczeniowe dla charakterystycznych problemów wytrzymałości konstrukcji : drgań wlasnych, pracy konstrukcji w zakresie sprężysto-plastycznym, utraty stateczności, zagadnień kontaktu ciał odkształcalnych
Weryfikacja: Wyniki pracy laboratoryjnej i opracowane raporty
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt eu3
Umiejetność przygotowywania raportów z analiz obliczeniowych MES
Weryfikacja: Ocena raportów z obliczeń realizowanych w trakcie laboratorium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt eu4
Potrafi samodzielnie rozwiązywać proste zadania dotyczące analizy drgań własnych za pomocą MES bez użycia komputera.
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt eu5
Potrafi samodzielnie rozwiązywać proste zadania dotyczące analizy utraty stateczności za pomocą MES bez użycia komputera.
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt eu6
Potrafi samodzielnie rozwiązywać różnymi metodami jednowymiarowe zadania nieliniowe bez użycia komputera.
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: