Nazwa przedmiotu:
Fizyka
Koordynator przedmiotu:
dr/Edward Mulas/adiunkt
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Technologia Chemiczna
Grupa przedmiotów:
obowiązkowe
Kod przedmiotu:
ICP04
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2010/2011
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Zapoznanie z podstawowymi prawami fizyki klasycznej i współczesnej. Nabycie umiejętności pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, analizy zjawisk fizycznych i rozwiązywania zagadnień technicznych w oparciu o prawa fizyki.
Treści kształcenia:
W- Elementy termodynamiki fenomenologicznej i statystycznej.7. Grawitacja. 8. Elementy mechaniki relatywistycznej.9. Podstawowe prawa elektrodynamiki i magnetyzmu. Elektryczne i magnetyczne właściwości materii. Metale i półprzewodniki.10. Fale elektromagnetyczne. 11. Zasady optyki geometrycznej i falowej. Elementy optyki relatywistycznej.12. Mechanika kwantowa i budowa materii. Atom wodoru13. Fizyka laserów.14. Podstawy krystalografii.15. Fizyka jądrowa – promieniotwórczość naturalna i sztuczna.. Ć- Treści ćwiczeń audytoryjnych są realizowane poprzez rozwiązywanie zadań odpowiednio do zagadnień wykładowych L- Mechanika, 1. Wahadło sprężynowe, fizyczne i torsyjne, 2. Wyznaczanie prędkości dźwięku metodą składania drgań, Termodynamika, 3. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą ostygania. Sprawdzenie prawa Newtona. , 4. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu, 5. Wyznaczanie lepkości powietrza i wody, 6. Wyznaczanie stosunku ciepła właściwego cp/cv dla powietrza. Analiza wyników pomiarów., Elektryczność, 7. Wyznaczanie powierzchni ekwipotencjalnych dla różnych układów przewodników. , 8. Badanie procesu rozładowania kondensatorów, 9. Wyznaczanie pojemności kondensatorów, 10. Rezonans elektryczny, 11. Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemii, 12. Wyznaczanie oporności właściwej metali.
Metody oceny:
W drugim semestrze zasady zaliczenia przedmiotu są analogiczne. Na ćwiczeniach student pisze 3 kolokwia z których może uzyskać łącznie 60 punktów i zdaje pisemny egzamin z treści wykładowych z którego może uzyskać 60 punktów. Na ćwiczeniach laboratoryjnych student może uzyskać 80 punktów. Punktacja z laboratorium zawiera w sobie punkty za przygotowanie teoretyczne do zajęć, wykonanie ćwiczenia i opracowanie sprawozdania. Ocena końcowa obliczana jest wg następujących zasad:0 – 100 pkt. 2.0, 101 – 120 3.0, 121 – 140 3.5, 141 – 160 4.0, 161 – 180 4.5, 181 – 200 5.0
Egzamin:
Literatura:
1. Resnick R., Halliday D., Fizyka t.1 i 2, PWN, Warszawa, 1998 2. Mulas E., Rumianowski R., Rachunek niepewności pomiaru w pracowni fizycznej – Nowa kodyfikacja, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2002 3. Walker J., Podstawy Fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa, 2005
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się