- Nazwa przedmiotu:
- Metody sztucznej inteligencji
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. Jacek Dybała, adiunkt
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Mechatronika
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- brak
- Semestr nominalny:
- 6 / rok ak. 2012/2013
- Liczba punktów ECTS:
- 2
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- elementy metod optymalizacji, techniki komputerowe, inżynieria oprogramowania
- Limit liczby studentów:
- Cel przedmiotu:
- Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z wybranymi metodami sztucznej inteligencji i stworzenie podstaw do potencjalnych zastosowań tych metod w zadaniach inżynierskich.
- Treści kształcenia:
- Wstęp do sztucznej inteligencji, rys historyczny sztucznej inteligencji, wprowadzenie do algorytmów genetycznych, problemy optymalizacji a algorytmy genetyczne, kodowanie rozwiązań, funkcja przystosowania, selekcja osobników, operatory genetyczne, kryteria zatrzymania algorytmu, przykłady i zastosowania algorytmów genetycznych, wprowadzenie do systemów ekspertowych, rodzaje systemów ekspertowych, struktura systemu ekspertowego, reprezentacja i kodowanie wiedzy, mechanizm wnioskowania, metody pozyskiwania wiedzy, narzędzia realizacji systemów ekspertowych, przykłady i zastosowania systemów ekspertowych, wprowadzenie do sieci neuronowych, podstawy biologiczne działania sieci neuronowych, podstawowe pojęcia dotyczące sieci neuronowych (modele sztucznego neuronu, funkcja aktywacji, sieci jednokierunkowe i rekurencyjne, uczenie z nauczycielem i samouczenie), trenowanie sieci i przygotowanie danych treningowych, perceptrony wielowarstwowe, algorytm wstecznej propagacji błędu, sieci samoorganizujące się na zasadzie współzawodnictwa (konkurencyjne), sieci hybrydowe, sieć Support Vector Machine, sieci separujące sygnały, przykłady i zastosowania sieci neuronowych, hybrydowe systemy sztucznej inteligencji.
- Metody oceny:
- brak
- Egzamin:
- Literatura:
- Michalewicz Z. (1996): Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne. Wydawnictwa NaukowoTechniczne, Warszawa. Mulawka J. J. (1996): Systemy ekspertowe. Wydawnictwa NaukowoTechniczne, Warszawa. Osowski S.(1996) Sieci neuronowe w ujęciu algorytmicznym. Wydawnictwa NaukowoTechniczne, Warszawa. Osowski S. (2000) Sieci neuronowe do przetwarzania informacji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa. Osowski S., Cichocki A., Siwek K. (2006) Matlab w zastosowaniu do obliczeń obwodowych i przetwarzania sygnałów. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa. Rutkowski L. (2005): Metody i techniki sztucznej inteligencji. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa. Tadeusiewicz R. (1993) Sieci neuronowe. Akademicka Oficyna Wydawnicza RM, Warszawa.
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
Efekty uczenia się