Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Dynamika układów autoparametrycznych
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. inż. Danuta Sado
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Specjalnościowe
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
7 / rok ak. 2012/2013
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Zaliczenie mechaniki ogólnej i teorii drgań
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Umiejętność wyprowadzania równań ruchu układów sprzężonych, badanie analityczne i numeryczne ich dynamiki z uwzględnieniem dynamiki chaotycznej
Treści kształcenia:
W ramach przedmiotu omawiane będą podstawowe wiadomości dotyczące drgań parametrycznych i autoparametrycznych, a następnie przewiduje się omówienie dynamiki wybranych układów mechanicznych o dwóch stopniach swobody zawierających wahadła. Rozpatrzy się ruch kilku układów mechanicznych sprzężonych jednomasowych bądź dwumasowych o dwóch stopniach swobody. Układem jednomasowym o dwóch stopniach swobody jest wahadło sprężyste, które może wykonywać drgania wzdłużne i obrotowe. Układami dwumasowymi są: dwa wahadła matematyczne połączone szeregowo (wahadło podwójne), dwa wahadła matematyczne połączone sprężyną, oraz oscylator z podwieszonym wahadłem matematycznym. Dla wszystkich tych układów przewiduje się wyprowadzenie zależności na energię, równań ruchu, możliwości rozwiązań analitycznych (np. metodą wielu skal czasowych), a także rozwiązań numerycznych. Przewiduje się podanie podstawowych wiadomości dotyczących dynamiki chaotycznej wraz z przykładami inżynierskimi.
Metody oceny:
-
Egzamin:
Literatura:
1. Z. Osiński, Teoria drgań, PWN, Warszawa 1978. 2. D. Sado, Drgania regularne i chaotyczne w wybranych układach z wahadłami, WNT, Warszawa 2010.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się