Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Diagnostyka systemów technicznych
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. / Waldemar Kurowski / adiunkt
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
MS2A_05
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Wykłady: liczba godzin wg planu studiów - 15, przygotowanie do zajęć - 5, zapoznanie się ze wskazaną literaturą - 10, przygotowanie do egzaminu - 30, razem - 50; Ćwiczenia: liczba godzin według planu studiów - 15, przygotowanie do zaliczenia - 10, razem - 25; Razem - 75
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Wykłady - 15 h; Ćwiczenia - 15 h; Razem - 30 h = 1,2 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
0
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
-
Limit liczby studentów:
Wykład: min. 15; Ćwiczenia: 20 - 30
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest uzyskanie przez studentów wiedzy o znaczeniu podstawowych pojęć wykorzystywanych w diagnostyce, o modelowaniu systemów mechanicznych oraz o formułowaniu i rozwiązywaniu zadań diagnostycznych przy wykorzystaniu wybranych działów logiki i teorii mnogości. Program zajęć umożliwia uzyskanie umiejętności zastosowania technik pomiarowych dla pobrania i przetwarzania A/C sygnału emitowanego przez urządzenie oraz jego komputerowej obróbki pozwalającej na postawienie diagnozy o własnościach i stanie technicznym tego urządzenia.
Treści kształcenia:
W1 - Metodologiczne problemy diagnostyki technicznej; pojęcia podstawowe; W2 - Wybrane zagadnienia z logiki i teorii mnogości; W3 - Urządzenie mechaniczne jako przedmiot poznania; modelowanie urządzeń; W4 - Formułowanie zadania diagnostycznego, ogólna metoda badań; W5 - Diagnostyka wibroakustyczna. W6 - Typowy układ do pobrania i przetwarzania A/C sygnału. W7 - Analogowo-cyfrowe przetwarzanie sygnału, przetworniki. W8 - Matematyczne metody obróbki sygnałów, dyskretna transformacja Fouriera. W9 - Charakterystyki sygnału. W10 - Eksperyment diagnostyczny. C1 - Zapis zdania w postaci równania logicznego. C2 - Notacja wektora stanu i sygnału. C3 - Demonstracja symptomów zużycia w parach kinematycznych. C4 - Przykłady cybernetycznej transformacji stanów. C5 - Określenie szybkości przekazywania informacji przez sygnał diagnostyczny. C6 - Przykłady badań diagnostycznych.
Metody oceny:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie egzaminu, który polega na udzieleniu pisemnej odpowiedzi na kilkanaście pytań problemowych dotyczących całego wykładanego na wykładach i przerabianego na ćwiczeniach materiału. Każde pytanie jest tak sformułowane aby prawidłowa odpowiedź mogła się zawierać w trzech, czterech zdaniach (w trzydziestu, czterdziestu słowach). Odpowiedź na każde pytanie jest oceniana w punktach od 0 do 5. Na ocenę dostateczną trzeba uzyskać połowę maksymalnie możliwej liczby punktów, plus jeden. Oceny powyżej dostatecznej, określane co pół, wynikają z podziału nadwyżki punktów ponad wartość określoną dla oceny dostatecznej.
Egzamin:
tak
Literatura:
1. Kurowski W.: Podstawy diagnostyki systemów technicznych. Metodologia i metodyka. Wyd. ITI PIB. Warszawa - Płock 2008. 2. Kurowski W.: Inżynieria informacji diagnostycznej. Analiza sygnału. Wyd. ITE PIB. Warszawa - Płock 2010. 3. Kurowski W.: Podstawy teoretyczne komputerowego miernictwa systemów mechanicznych. Wyd. Politechniki Białostockiej. Białystok 1994. 4. Moszner Z.: Elementy teorii mnogości i topologii. WN WSP Kroków 1973. 5. Papoulis A.: Prawdopodobieństwo, zmienne losowe i procesy stochastyczne. WNT Warszawa 1972. 6. Randall R.B., Tach B.: Frequyebcy Analysis. Wyd. Bruel&Kjaer 1987.
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
Program studiów opracowany na podstawie programu nauczania zmodyfikowanego w ramach Zadania 38 Programu Rozwojowego Politechniki Warszawskiej.

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W03_02
Ma wiedzę, która pozwala postrzegać i badać procesy dynamiczne zachodzące podczas funkcjonowania urządzenia mechanicznego.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy.
Powiązane efekty kierunkowe: M2A_W03_02
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W03
Efekt W07_02
Potrafi omówić zagadnienia związane z badaniami i oceną własności i stanu technicznego urządzenia przy wykorzystaniu objawów emitowanych na zewnątrz funkcjonującego urządzenia, przy wykorzystaniu nowoczesnych komputerowych metod pobrania, przetwarzania i obróbki sygnałów.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy.
Powiązane efekty kierunkowe: M2A_W07_02
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W07
Efekt W01_01
Ma podstawową wiedzę z logiki i teorii mnogości przydatną do zrozumienia pojęć stosowanych w teorii systemów, budowy modeli cybernetycznych urządzeń mechanicznych oraz formułowania zadań diagnostycznych.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy.
Powiązane efekty kierunkowe: M2A_W01_01
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W01

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U08_03
Potrafi zaplanować symulacje komputerowe sygnałów wibroakustycznych emitowanych przez funkcjonujące urządzenie mechaniczne i wyznaczać ich charakterystyki.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy.
Powiązane efekty kierunkowe: M2A_U08_03
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U08
Efekt U09_02
Potrafi zastosować elementarną wiedzę z zakresu probabilistyki dla wyznaczania metodami numerycznymi charakterystyk, stochastycznych sygnałów diagnostycznych, pobranych podczas funkcjonowania urządzenia mechanicznego.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy.
Powiązane efekty kierunkowe: M2A_U09_02
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U09