- Nazwa przedmiotu:
- Identyfikacja i ocena stanu systemów mechanicznych
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. / Piotr Wanke / adiunkt
- Status przedmiotu:
- Fakultatywny ograniczonego wyboru
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Mechanika i Budowa Maszyn
- Grupa przedmiotów:
- Obieralne
- Kod przedmiotu:
- MS1A_77/03
- Semestr nominalny:
- 7 / rok ak. 2014/2015
- Liczba punktów ECTS:
- 1
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Wykłady: liczba godzin według planu studiów - 15, zapoznanie ze wskazaną literaturą - 8, przygotowanie do kolokwium - 7; Razem - 30
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Wykłady - 15 h = 0,6 ECTS
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 0
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład15h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Metrologia, Podstawy eksploatacji technicznej, Podstawy elektrotechniki i elektroniki, Diagnostyka i utrzymanie systemów mechanicznych.
- Limit liczby studentów:
- Wykład: min. 15
- Cel przedmiotu:
- Celem przedmiotu jest uzyskanie przez studentów wiedzy z zakresu: problematyki opisu stanu technicznego systemów mechanicznych, wyznaczania kryteriów zdatności (parametrycznej i funkcjonalnej) elementów składowych i całych systemów, metod identyfikacji i oceny stanu technicznego oraz prognozowania trwałości systemów mechanicznych w rzeczywistych warunkach realizacji procesów roboczych.
- Treści kształcenia:
- W1 - Pojęcia podstawowe, prognozowanie trwałości metodami diagnostycznymi. Metody diagnozowania: wibroakustyczne metody diagnozowania, optyczna ocena stanu technicznego (zastosowanie endoskopów, wykorzystanie efektów stroboskopowych). W2 - Zjawiska ciśnieniowe i przepływowe jako źródło informacji diagnostycznych, ocena stanu technicznego układów hydrauliki siłowej i układów smarowania. Wykorzystanie zjawisk elektrycznych i elektromagnetycznych w diagnostyce, możliwości diagnozowania układów elektrycznych, zastosowanie elektronicznych i komputerowych diagnoskopów do oceny stanu obiektu technicznego. W3 - Ocena stanu typowych zespołów maszyn rolniczych: ocena stanu technicznego silnika, ocena stanu technicznego mechanizmów napędowych (sprzęgieł, skrzyń przekładniowych, wałów napędowych). W4 - Cel i zadania defektoskopii, ogólny podział i zakres stosowalności metod defektoskopii, defektoskopia penetracyjna. Defektoskopia magnetyczna - radiologiczna i ultradźwiękowa. Metody termiczne, elektryczne, drgań własnych, ciśnieniowe. W5 - Metody oceny stopnia zużycia elementów maszyn, weryfikacja elementów złącznych. W6 - Weryfikacja wałów, osi i sworzni, weryfikacja łożysk ślizgowych i tocznych. Weryfikacja kół zębatych, łańcuchowych i pasowych, weryfikacja łańcuchów i pasów. W7 - Weryfikacja ram, korpusów, osłon, sprężyn, materiałów ciernych.
- Metody oceny:
- Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z dwóch kolokwiów obejmujących sprawdzenie wiedzy z zakresu zagadnień omawianych podczas wykładów, w tym również wiedzy nabytej samodzielnie przez studenta ze wskazanej przez prowadzącego literatury i innych źródeł. Zaliczenie odbywa się nie później niż na ostatnich zajęciach w semestrze. Ocena końcowa (zaliczeniowa) dla przedmiotu jest oceną łączną, wyznaczaną jako średnia arytmetyczna dwóch pozytywnych ocen z kolokwiów z części wykładowej. W sprawach nieuregulowanych w regulaminie przedmiotu, zastosowanie znajdują odpowiednie przepisy Regulaminu Studiów w Politechnice Warszawskiej.Szczegółowe zasady organizacji zaliczenia zajęć oraz metody oceny podawane są na początku zajęć dydaktycznych.
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- 1. Kurowski W.: Podstawy diagnostyki systemów technicznych. Metodologia i metodyka. Wydawnictwo ITE, Warszawa - Płock 2008. 2. Kurowski W.: Inżynieria informacji diagnostycznej. Analiza sygnału. Wydawnictwo ITE, Warszawa - Płock 2010. 3. Korbicz J. i in.: Diagnostyka procesów. Modele, metody sztucznej inteligencji, zastosowania. WNT, Warszawa 2002. 4. Niziński S., Michalski R.: Diagnostyka obiektów technicznych. Wydawnictwo ITE, Radom 2002.
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- Program studiów opracowany na podstawie programu nauczania zmodyfikowanego w ramach Zadania 38 Programu Rozwojowego Politechniki Warszawskiej.
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt W06_01
- Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe parametry stanu technicznego systemów mechanicznych i ich elementów składowych. Rozróżnia symptomy i sygnały diagnostyczne. Identyfikuje i ocenia stan techniczny części, zespołów, urządzeń, obiektów i systemów. Potrafi szacować zapas trwałości oraz wskazać kryteria oceny i weryfikacji stanu technicznego elementów systemów mechanicznych na kolejnych etapach ich cyklu życia.
Weryfikacja: Kolokwium (W1, W4 ÷ W7)
Powiązane efekty kierunkowe:
M1A_W06_01
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_W06
- Efekt W12_01
- Zna typowe metody i urządzenia diagnostyczne i defektoskopowe. Potrafi ocenić podatność diagnostyczną i uzasadnić wybór metody identyfikacji i oceny stanu technicznego typowych części i zespołów obserwowanych systemów mechanicznych.
Weryfikacja: Kolokwium (W1 ÷ W7)
Powiązane efekty kierunkowe:
M1A_W12_01
Powiązane efekty obszarowe:
InzA_W05
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt U13_01
- Potrafi dokonać technicznej i jakościowej analizy funkcjonowania diagnozowanych obiektów oraz zidentyfikować czynniki mające wpływ na utratę zdatności. Wyciąga wnioski i formułuje zalecenia dotyczące optymalizacji trwałości zespołów i części, a w konsekwencji całych systemów mechanicznych.
Weryfikacja: Kolokwium (W1 ÷ W7)
Powiązane efekty kierunkowe:
M1A_U13_01
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_U13
- Efekt U15_01
- Potrafi ocenić i wybrać metody defektoskopii i narzędzia pomiarowe o odpowiedniej dokładności, niezbędne do oceny stopnia zużycia oraz zmian kształtu i wymiarów części, zmian struktury i właściwości materiałów konstrukcyjnych, skuteczności złączy i połączeń, szczelności układów itp., podczas identyfikacji i oceny stanu systemów mechanicznych.
Weryfikacja: Kolokwium (W4 ÷ W7)
Powiązane efekty kierunkowe:
M1A_U15_01
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_U15
Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne
- Efekt K02_01
- Ma świadomość ważności i wpływu działań inżyniera-mechanika w procesach identyfikacji i oceny stanu technicznego systemów mechanicznych na skuteczność ich funkcjonowania oraz efektywność realizacji procesów roboczych w eksploatacji. Rozumie i analizuje skutki ekonomiczne błędnych decyzji, które mogą doprowadzić do niebezpiecznych zdarzeń losowych powodowanych nieprzewidywanymi awariami, a także długotrwałych przerw i przestojów w pracy.
Weryfikacja: Kolokwium (W1 ÷ W7)
Powiązane efekty kierunkowe:
M1A_K02_01
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_K02
- Efekt K02_02
- Analizuje i ocenia wpływ działań związanych z monitorowaniem, diagnozowaniem, weryfikacją i prognozowaniem stanu technicznego systemów mechanicznych - na wszystkich etapach ich cyklu życia - na potencjalne zagrożenia związane z możliwościami zanieczyszczenia środowiska naturalnego i występowania groźnych wypadków przy pracy człowieka.
Weryfikacja: Kolokwium (W1 ÷ W7)
Powiązane efekty kierunkowe:
M1A_K02_02
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_K02