Nazwa przedmiotu:
Napędy mechaniczne
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Maciej Zawisza
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
311
Semestr nominalny:
5 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
brak
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
brak
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
brak
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład450h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe wiadomości z przedmiotów: Matematyka, Podstawy Konstrukcji Maszyn, Projektowanie Podstaw Konstrukcji Maszyn, Laboratorium Podstaw Konstrukcji Maszyn, Metrologia i zamienność.
Limit liczby studentów:
Zgodnie z zarządzeniem Rektora
Cel przedmiotu:
Student, który zaliczył przedmiot: 1. Zna różne rodzaje przekładni, potrafi wyszczególnić ich wady i zalety i dokonać stosownego wyboru rozwiązania. 2. Projekt mechanicznego układu napędowego: a/ opracowanie koncepcji układu napędowego silnik - maszyna robocza, b/ dobór podzespołów zunifikowanych /sprzęgła sztywne, podatne, przeciążeniowe, połączenia zaciskowe, itp., c/ dobór parametrów sprzęgła ciernego rozłącznego, d/ opracowanie projektu technicznego sprzęgła rozłącznego, e/ dobór parametrów, wykonanie obliczeń geometrycznych i sprawdzających obliczeń wytrzymałościowych przekładni zębatej, f/ opracowanie dokumentacji technicznej wykonawczej przekładni zębatej. 3. Potrafi dokonać analizy statycznej i dynamicznej mechanicznego układu przeniesienia mocy. Umie zaprojektować poszczególne elementy układu przeniesienia mocy (sprzęgła, przekładnie zębate, itp.).
Treści kształcenia:
1. Ogólna charakterystyka mechanicznych układów napędowych. Zastosowanie tych układów w technice. Porównanie z układami hydraulicznymi i elektrycznymi. Podstawowe podzespoły w typowych układach mechanicznych. Klasyfikacja układów mechanicznych – układy proste i złożone. 2. Ruch ustalony układu napędowego. Podstawowe obliczenia funkcjonalne. Bilans energii, sprawność układu. Praca układu napędowego w ruchu nieustalonym. Przeciążenia dynamiczne, stany krytyczne. 3. Przykładowe warianty rozwiązań konstrukcyjnych mechanicznych układów napędowych. Problemy normalizacji i unifikacji. Sformułowanie kryteriów optymalizacji. 4. Zasady wykonywania obliczeń wytrzymałościowych i trwałościowych elementów układów. Omówienie typowych błędów popełnianych przy przygotowywaniu założeń do obliczeń. Przykładowe projekty i zadania. 5. Badania doświadczalne kompletnych układów napędowych i ich podzespołów. Metody i techniki badawcze. Układ napędowy jako rezultat syntezy elementów składowych. 6. Rzeczywiste charakterystyki pracy sprzęgieł rozłącznych ciernych jako podstawa doboru i obliczeń projektowych. Przykłady obliczeniowe. 7. Teoria zazębień ewolwentowych i cykloidalnych. Równanie parametryczne ewolwenty zwyczajnej we współrzędnych prostokątnych. Funkcja ewolwentowa. Konstruowanie zarysów zębów kół współpracujących. Odległość osi zerowa, pozorna i rzeczywista. Luzy między zębami i ich znaczenie dla prawidłowej współpracy. 8. Wpływ korekcji na parametry funkcjonalne i wytrzymałościowe zazębień. Zasady doboru sumy i podziału wartości współczynników korekcji. Przykłady obliczeniowe. Modyfikacja zarysu i linii zęba. 9. Wykonanie kół zębatych. Materiały konstrukcyjne, ich charakterystyki wytrzymałościowe oraz stosowane metody obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Dobór klasy dokładności wykonania. Podstawowe metody pomiarów i sprawdzania dokładności kół zębatych i przekładni. 10. Obliczenia wytrzymałościowe przekładni zębatych. Kryterium wytrzymałości stopy zęba. Teoretyczny rozkład obciążenia i przebieg naprężenia w stopie zęba wzdłuż odcinka przyporu. Kryterium wytrzymałości boku zęba na naciski powierzchniowe. Teoretyczny rozkład obciążenia i naprężeń stykowych na boku zęba wzdłuż odcinka przyporu. Stosowane modele obliczeniowe. 11. Wstępne obliczenia projektowe przekładni zębatej. Dobór geometrii. Obliczenia sprawdzające naprężenia w stopie zęba. Obliczenia sprawdzające naciski na boku zęba. Przykłady obliczeniowe. 12. Podstawowe rodzaje uszkodzeń elementów przekładni zębatych. Złom zmęczeniowy i przełom doraźny. Odkształcenia plastyczne. Zmęczeniowe złuszczenie boku zęba. Przyczyny powstawania uszkodzeń i metody ich unikania. 13. Elementy dynamiki przekładni zębatych i cięgnowych. Wpływ parametrów przekładni na wielkość obciążeń dynamicznych. 14. Dobór podstawowych parametrów i zasady sprawdzających obliczeń trwałościowych przekładni cięgnowych z pasami klinowymi i zębatymi oraz przekładni łańcuchowych. 15. Przekładnie ślimakowe. Geometria przekładni. Problemy konstrukcyjne i technologiczne. Przekładnie obiegowe i falowe. Podstawowe charakterystyki i przykłady zastosowań.
Metody oceny:
egzamin
Egzamin:
tak
Literatura:
1.Zębate przekładnie obiegowe. Ludwik Müller, Andrzej Wilk. 2. Podstawy Konmstrukcji Maszyn, Zbigniew Osiński. 3.Przekładnie zębate. Atoni Dziama, Marek Michniewicz, Alfred Niedźwiedzki.
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
brak

Efekty uczenia się