- Nazwa przedmiotu:
- Podstawy zapisu konstrukcji
- Koordynator przedmiotu:
- Prof. dr hab. inż. Jerzy Bajkowski
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Mechanika i Budowa Maszyn
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- 106
- Semestr nominalny:
- 1 / rok ak. 2013/2014
- Liczba punktów ECTS:
- 2
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- brak
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- brak
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- brak
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład270h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Podstawowe wiadomości z przedmiotów: Geometria wykreślna.
- Limit liczby studentów:
- Zgodnie z zarządzeniem Rektora
- Cel przedmiotu:
- Student który zaliczył przedmiot:
1. Zna historyczny rys rozwoju rysunku technicznego, ogólne zasady zapisu konstrukcji oraz zasadnicze kryteria tworzenia nazw i klasyfikacji odwzorowywanych przedmiotów.
2. Zna i umie stosować metody odwzorowania przedmiotów, metody rzutowania aksonometrycznego oraz europejski system rzutowania; umie sporządzać rysunek aksonometryczny na podstawie rzutów prostokątnych i odwrotnie; potrafi odwzorowywać elementy maszyn w postaci widoków oraz widoków cząstkowych, przekrojów oraz przekrojów cząstkowych, kładów widoków i kładów miejscowych i wyniesionych przekrojów, zna znormalizowane zasady kreskowania przekrojów.
3. Umie rysować i wymiarować proste i złożone elementy maszyn i konstrukcji, zna i stosuje w praktyce porządkowe ogólne i szczególne zasady wymiarowania elementów maszyn i konstrukcji; zna podstawowe pojęcia dotyczące określania stanu struktury powierzchni materiału i umie je stosować; zna pojęcie tolerancji wymiarów i pasowania części i umie stosować je do wymiarowania przedmiotów.
4. Ma wiedzę i umiejętność dotyczącą przedstawiania i wymiarowania łączników i połączeń rozłącznych (połączeń gwintowych, sworzniowych, wpustowych i innych) i nierozłącznych (połączeń spawanych, zgrzewanych, nitowanych, lutowanych, klejonych i zszywanych) i umie je stosować w praktyce.
5.Zna etapy tworzenia złożonej dokumentacji technicznej części, podzespołów, zespołów, i gotowych wyrobów, zasady wykonywania rysunków złożeniowych, oznaczania części na tych rysunkach, zasady tworzenia specyfikacji części oraz archiwizacji i gospodarki dokumentacją techniczną i umie je stosować w praktyce.
6. ze posługuje się specjalistyczną literaturą, potrafi posługiwać się normami przedmiotowymi, dobrze interpretuje zawarte w nich wytyczne; potrafi dobrze interpretować normy techniczne bez względu na to czy są sporządzone w języku obcym, uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów.
- Treści kształcenia:
- Elementy Zapisu Konstrukcji. Zasady rysowania podstawowych elementów rysunkowych i konstrukcji geometrycznych. Metody odwzorowań przedmiotów. Widoki i przekroje w rzutach prostokątnych. Wymiarowanie rysunków części
Oznaczanie stanu powierzchni przedmiotów. Oznaczanie tolerancji i pasowań części na rysunkach. Rysowanie elementów i połączeń części maszynowych. Rysowanie połączeń nierozłącznych. Rysowanie elementów napędów. Rysowanie osi, wałów, łożysk, uszczelnień oraz sprzęgieł i hamulców. Podstawowe zasady wykonywania rysunków złożeniowych wyrobów, rysunków zespołów, podzespołów oraz rysunków wykonawczych części. Schematy mechaniczne elementów i połączeń. Wykorzystanie technik komputerowych w sporządzaniu, zapisie i archiwizacji rysunków.
- Metody oceny:
- zaliczenie
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- 1.Podstawy zapisu konstrukcji. Jerzy Bajkowski, 2.Rysunek techniczny. Tadeusz Dobrzański.
- Witryna www przedmiotu:
- brak
- Uwagi:
- brak
Efekty uczenia się