Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Projektowanie podstaw zapisu konstrukcji
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. inż. Jerzy Bajkowski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
117
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
brak
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
brak
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
brak
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład0h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt270h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe wiadomości z przedmiotów: Geometria wykreślna.
Limit liczby studentów:
Zgodnie z zarządzeniem Rektora
Cel przedmiotu:
Student który zaliczył przedmiot: 1. Zna historyczny rys rozwoju rysunku technicznego, ogólne zasady zapisu konstrukcji oraz zasadnicze kryteria tworzenia nazw i klasyfikacji odwzorowywanych przedmiotów. 2. Zna i umie stosować metody odwzorowania przedmiotów, metody rzutowania aksonometrycznego oraz europejski system rzutowania; umie sporządzać rysunek aksonometryczny na podstawie rzutów prostokątnych i odwrotnie; potrafi odwzorowywać elementy maszyn w postaci widoków oraz widoków cząstkowych, przekrojów oraz przekrojów cząstkowych, kładów widoków i kładów miejscowych i wyniesionych przekrojów, zna znormalizowane zasady kreskowania przekrojów. 3. Umie rysować i wymiarować proste i złożone elementy maszyn i konstrukcji, zna i stosuje w praktyce porządkowe ogólne i szczególne zasady wymiarowania elementów maszyn i konstrukcji; zna podstawowe pojęcia dotyczące określania stanu struktury powierzchni materiału i umie je stosować; zna pojęcie tolerancji wymiarów i pasowania części i umie stosować je do wymiarowania przedmiotów. 4. Ma wiedzę i umiejętność dotyczącą przedstawiania i wymiarowania łączników i połączeń rozłącznych (połączeń gwintowych, sworzniowych, wpustowych i innych) i nierozłącznych (połączeń spawanych, zgrzewanych, nitowanych, lutowanych, klejonych i zszywanych) i umie je stosować w praktyce. 5.Zna etapy tworzenia złożonej dokumentacji technicznej części, podzespołów, zespołów, i gotowych wyrobów, zasady wykonywania rysunków złożeniowych, oznaczania części na tych rysunkach, zasady tworzenia specyfikacji części oraz archiwizacji i gospodarki dokumentacją techniczną i umie je stosować w praktyce. 6. ze posługuje się specjalistyczną literaturą, potrafi posługiwać się normami przedmiotowymi, dobrze interpretuje zawarte w nich wytyczne; potrafi dobrze interpretować normy techniczne bez względu na to czy są sporządzone w języku obcym, uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów.
Treści kształcenia:
Sporządzanie, zgodnie z ogólnymi zasadami normalizacji szkiców i rysunków prostych elementów maszynowych i konstrukcji podzespołów. Odwzorowywanie i wymiarowanie elementów i połączeń rozłącznych: łączników i typowych połączeń gwintowych, połączeń sworzniowych, łączników i połączeń sprężystych, elementów i połączeń wpustowych i klinowych, wielowypustów i połączeń wielowypustowych, elementów i połączeń sprężystych. Odwzorowywanie i wymiarowanie elementów i połączeń nierozłącznych: nitów i połączeń nitowych, połączeń spawanych, zgrzewanych, lutowanych, klejonych i zszywanych. Odwzorowywanie i wymiarowanie elementów i napędów: kół zębatych walcowych, kół stożkowych, ślimaków i ślimacznic; kół i napędów łańcuchowych, kół zapadkowych. Wykonywanie rysunków złożeniowych i zestawieniowych. Wykonywanie rysunków wykonawczych elementów maszyn na podstawie dokumentacji technicznej gotowego wyrobu.
Metody oceny:
zaliczenie
Egzamin:
nie
Literatura:
1.Podstawy zapisu konstrukcji. Jerzy Bajkowski, 2.Rysunek techniczny. Tadeusz Dobrzański.
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
brak

Efekty uczenia się