Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Drgania mechaniczne
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Włodzimierz Kurnik prof. nzw. dr hab. inż. Andrzej Kosior
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
213
Semestr nominalny:
4 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
30 z udziałem nauczyciela, 30 samodzielnej pracy
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
brak
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład135h
  • Ćwiczenia135h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Wiedza i umiejętności dotyczące rachunku wektorowego, macierzy i ich podstawowych właściwości, rachunku różniczkowego i całkowego, podstaw równań różniczkowych zwyczajnych. Wiedza i umiejętności dotyczące praw mechaniki klasycznej, w tym praw zmienności pędu, krętu i energii kinetycznej punktu materialnego, bryły i układu mechanicznego; umiejętność układania równań ruchu układów dyskretnych z wykorzystaniem równań Lagrange’a II rodzaju.
Limit liczby studentów:
zgodnie z zarządzeniem Rektora PW
Cel przedmiotu:
Uzyskanie przez studentów wiedzy i umiejętności dotyczących modelowania układów drgających o skończonej liczbie stopni swobody, budowania równań ruchu, podstawowych metod ich rozwiązywania w przypadku drgań swobodnych i wymuszonych. Poznanie zjawisk rezonansowych oraz metod amortyzacji i rejestracji drgań liniowych.
Treści kształcenia:
Wykład: 1. Klasyfikacja drgań. Modele układów drgających i procesów drganiowych. Ruch harmoniczny. Składanie drgań harmonicznych. Elementy analizy harmonicznej funkcji. Siły w ruchu drgającym. Układanie równań ruchu. Linearyzacja układów pierwotnie nieliniowych. 2. Drgania swobodne układów liniowych o jednym stopniu swobody. Logarytmiczny dekrement tłumienia. 3. Drgania wymuszone układów liniowych o jednym stopniu swobody. Rezonans. Drgania wymuszone siłą harmoniczną. Wymuszenie siłą okresową i nieokresową. Impulsowa funkcja przejścia. Drgania wymuszone kinematycznie. Rejestracja drgań. Amortyzacja drgań. 4. Badanie i interpretacja drgań na płaszczyźnie fazowej. Trajektorie fazowe, punkty osobliwe. Obrazy fazowe. 5. Drgania swobodne układów liniowych o wielu stopniach swobody. Częstości własne i postacie drgań swobodnych. 6. Drgania wymuszone siłami harmonicznymi. Rezonanse. Rola tłumienia. Drgania wymuszone siłami okresowymi i dowolnymi. Macierze transmitancji oraz impulsowych funkcji przejścia. Dynamiczny eliminator drgań. Ćwiczenia audytoryjne: 1. Składanie ruchów harmonicznych. Elementy analizy harmonicznej. Układanie równań ruchu. 2. Drgania swobodne układów liniowych o jednym stopniu swobody. Obliczanie częstości własnej i logarytmicznego dekrementu drgań. 3. Obliczanie amplitud drgań wymuszonych siłą harmoniczną. Drgania wymuszone kinematycznie. Drgania wymuszone bezwładnościowo. Krzywe rezonansowe. 4. Badanie drgań na płaszczyźnie fazowej. Trajektorie fazowe. Punkty osobliwe. 5. Drgania swobodne układów o dwóch stopniach swobody. Częstości własne, postacie drgań własnych. 6. Drgania wymuszone. Dynamiczny eliminator drgań.
Metody oceny:
W ramach ćwiczeń pisemne sprawdziany praktycznych umiejętności rozwiązywania zadań o tematyce z zakresu wykładów.
Egzamin:
nie
Literatura:
Podręczniki podstawowe: Z. Osiński, Teoria drgań, PWN, 1978. Z. Osiński (red.), Zbiór zadań z teorii drgań, PWN, 1989. Pr. Zbiorowa, Drgania mechaniczne, Oficyna Wydawnicza PW, 1999
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
Brak formalnych wymagań wstępnych dotyczących zaliczeń. Zalecane zaliczenie przedmiotów z zakresu matematyki przewidzianych w planie studiów jako wcześniejsze oraz zdanie egzaminów z Mechaniki ogólnej I i Mechaniki ogólnej II.

Efekty uczenia się