Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Wytrzymałość materiałów II
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Krzysztof Gołoś / dr hab. inż. Marek Pietrzakowski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
219
Semestr nominalny:
4 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Samodzielna praca studenta - 40h (wykład), 30h (ćwiczenia) – studia literaturowe, przygotowanie do zajęć, przygotowanie do kolokwiów i egzaminu
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
brak
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
brak
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład285h
  • Ćwiczenia270h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Znajomość podstawowych przypadków obciążenia konstrukcji (analiza stanu naprężenia i odkształcenia): rozciągania/ściskanie/, skręcanie, ścinanie, zginanie. Elementy teorii stanu naprężenia i odkształcenia
Limit liczby studentów:
zgodnie z zarządzeniem Rektora
Cel przedmiotu:
Poznanie złożonych przypadków obciążenia konstrukcji – analiza sztywności i wytrzymałości (hipotezy wytężeniowe). Umiejętność stosowania metod energetycznych do analizy układów zewnętrznie i wewnętrznie statycznie niewyznaczalnych. Rozwiązywanie wybranych zagadnień ustrojów dwuwymiarowych (powłoki cienkościenne, grubościenne rury). Poznanie podstaw antyzmęczeniowego projektowania konstrukcji.
Treści kształcenia:
Wykład: Wytężenie i wytrzymałość dowolnych układów prętowych. Złożone działanie sił wewnętrznych w prętach prostych. Metody energetyczne obliczania układów liniowo-sprężystych statycznie wyznaczalnych. Metody energetyczne obliczania układów liniowo-sprężystych zewnętrznie i wewnętrznie statycznie niewyznaczalnych. Stateczność prętów prostych - zaganienie Eulera. Powłoki cienkościenne w stanie błonowym. Skręcanie cienkościennych profili otwartych i rur o dowolnym obrysie. Grubościenne rury. Elementy projektowanie antyzmęczeniowego: wytrzymałość zmęczeniowa wysokocyklowa, wytrzymałość zmęczeniowa nisokocyklowa, podstawy mechaniki pękania. Cwiczenia: Wytrzymałość złożona - hipotezy wytężeniowe /Jednoczesne zginanie i rozciąganie lub ściskanie prętów prostych. Rdzeń przekroju. Zginanie ze ścinaniem. Naprężenia styczne przy zginaniu nierównomiernym. Zginanie ze skręcaniem. Metody energetyczne: obliczanie przemieszczeń w układach statycznie wyznaczalnych, Twierdzenie Castigliano. Metoda Maxwella-Mohra, obliczanie układów wewnętrznie i zewnętrznie statycznie niewyznaczalnych, Twierdzenia Menabrea, Równania kanoniczne metody sił. Wyboczenie prętów prostych: wyboczenie w zakresie sprężystym i plastycznym. Obliczanie zbiorników. Skręcanie cienkościennych profili otwartych o dowolnym obrysie. Elementy wytrzymałości zmęczeniowej.
Metody oceny:
5 kolokwiów, egzamin
Egzamin:
tak
Literatura:
1. Z.Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, WNT, Tom I-1996, Tom II - 1997. 2. R. Pyrz, A. Tylikowski, Wytrzymałość materiałów, WPW, 1983. 3. Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Praca zbiorowa pod redakcją K. Gołosia i J. Osińskiego, WPW, 2001 . 4. E. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Zbiór zadań z Wytrzymałości Materiałów, WNT, Warszawa.
Witryna www przedmiotu:
http://www.simr.pw.edu.pl/ipbm/Instytut-Podstaw-Budowy-Maszyn/Zaklady/Zaklad-Mechaniki/Dydaktyka/Wytrzymalosc-materialow-II
Uwagi:
brak

Efekty uczenia się