Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Podstawy zapisu konstrukcji
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. inż. Jerzy Bajkowski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechatronika
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
106
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
brak
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
brak
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
brak
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład270h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe wiadomości z przedmiotów: Geometria wykreślna.
Limit liczby studentów:
zgodnie z zarządzeniem Rektora PW
Cel przedmiotu:
Student który zaliczył przedmiot: 1. Zna historyczny rys rozwoju rysunku technicznego, ogólne zasady zapisu konstrukcji oraz zasadnicze kryteria tworzenia nazw i klasyfikacji odwzorowywanych przedmiotów. 2. Zna i umie stosować metody odwzorowania przedmiotów, metody rzutowania aksonometrycznego oraz europejski system rzutowania; umie sporządzać rysunek aksonometryczny na podstawie rzutów prostokątnych i odwrotnie; potrafi odwzorowywać elementy maszyn w postaci widoków oraz widoków cząstkowych, przekrojów oraz przekrojów cząstkowych, kładów widoków i kładów miejscowych i wyniesionych przekrojów, zna znormalizowane zasady kreskowania przekrojów. 3. Umie rysować i wymiarować proste i złożone elementy maszyn i konstrukcji, zna i stosuje w praktyce porządkowe ogólne i szczególne zasady wymiarowania elementów maszyn i konstrukcji; zna podstawowe pojęcia dotyczące określania stanu struktury powierzchni materiału i umie je stosować; zna pojęcie tolerancji wymiarów i pasowania części i umie stosować je do wymiarowania przedmiotów. 4. Ma wiedzę i umiejętność dotyczącą przedstawiania i wymiarowania łączników i połączeń rozłącznych (połączeń gwintowych, sworzniowych, wpustowych i innych) i nierozłącznych (połączeń spawanych, zgrzewanych, nitowanych, lutowanych, klejonych i zszywanych) i umie je stosować w praktyce. 5.Zna etapy tworzenia złożonej dokumentacji technicznej części, podzespołów, zespołów, i gotowych wyrobów, zasady wykonywania rysunków złożeniowych, oznaczania części na tych rysunkach, zasady tworzenia specyfikacji części oraz archiwizacji i gospodarki dokumentacją techniczną i umie je stosować w praktyce. 6. ze posługuje się specjalistyczną literaturą, potrafi posługiwać się normami przedmiotowymi, dobrze interpretuje zawarte w nich wytyczne; potrafi dobrze interpretować normy techniczne bez względu na to czy są sporządzone w języku obcym, uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie studiowanego kierunku studiów.
Treści kształcenia:
Elementy Zapisu Konstrukcji. Zasady rysowania podstawowych elementów rysunkowych i konstrukcji geometrycznych. Metody odwzorowań przedmiotów. Widoki i przekroje w rzutach prostokątnych. Wymiarowanie rysunków części Oznaczanie stanu powierzchni przedmiotów. Oznaczanie tolerancji i pasowań części na rysunkach. Rysowanie elementów i połączeń części maszynowych. Rysowanie połączeń nierozłącznych. Rysowanie elementów napędów. Rysowanie osi, wałów, łożysk, uszczelnień oraz sprzęgieł i hamulców. Podstawowe zasady wykonywania rysunków złożeniowych wyrobów, rysunków zespołów, podzespołów oraz rysunków wykonawczych części. Schematy mechaniczne elementów i połączeń. Wykorzystanie technik komputerowych w sporządzaniu, zapisie i archiwizacji rysunków.
Metody oceny:
zaliczenie
Egzamin:
nie
Literatura:
1.Podstawy zapisu konstrukcji. Jerzy Bajkowski, 2.Rysunek techniczny. Tadeusz Dobrzański
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
brak

Efekty uczenia się