- Nazwa przedmiotu:
- Modelowanie komputerowe w praktyce inżynierskiej
- Koordynator przedmiotu:
- Prof. dr hab. inż. Czesław Bajer
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Mechanika i Budowa Maszyn
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- 511
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2013/2014
- Liczba punktów ECTS:
- 2
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 20 h – rozszerzona wiedza w zakresie algebry i metod numerycznych, przydatna do formułowania i rozwiązywania złożonych zadań inżynierskich metodami komputerowymi
15 h – znajomość podstawowych metod i technik numerycznych stosowanych do rozwiązywania zadań mechaniki
20 h – umiejętność przeprowadzenia obliczeń i symulacji komputerowych dotyczących wybranych problemów z dziedziny mechaniki, interpretowania uzyskanych wyników i wyciągania wniosków oraz umiejętność planowania obliczeń komputerowych - prostych i złożonych zadań inżynierskich, świadomość przybliżeń wyników obliczeń numerycznych, umiejętność oceny jakościowej wyniki i weryfikacji;
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 2
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 2
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład135h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium135h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Zakres mechaniki ogólnej, drgań mechanicznych, matematyki;
- Limit liczby studentów:
- zgodnie z zarządzeniem Rektora
- Cel przedmiotu:
- Rozszerzenie wiedzy w zakresie algebry i metod numerycznych, w zakresie formułowania i rozwiązywania złożonych zadań inżynierskich metodami komputerowymi
Umiejętność przeprowadzenia obliczeń i symulacji komputerowych dotyczących wybranych problemów z dziedziny mechaniki, jak również umiejętność interpretacji uzyskanych wyników i wyciągania wniosków.
- Treści kształcenia:
- Wykład:
1. Specyfika obliczeń inżynierskich za pomocą komputerów
2. Klasyfikacja i charakterystyka metod obliczeniowych
3. Błędy w sformułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich
4. Przykładowe metody obliczeniowe statyki i dynamiki konstrukcji, kryteria stosowalności metod
5. Metody dodawania warunków brzegowych do zadań statyki i dynamiki
6. Łączenie elementów skończonych różnego typu Laboratorium:
Rozwiązywanie numeryczne prostych problemów inżynierskich (w Scilabie lub Matlabie)
Elementy programowania i korzystanie z procedur bibliotecznych
1. Prezentacja środowiska Octave
2. Symulacja przepływu ciepła w zadaniach jednowymiarowych
3. Symulacja drgań struny/pręta metodą różnic centralnych
4. Demonstracja przebiegu przykładowych obliczeń numerycznych zadań fizyki matematycznej
- Metody oceny:
- wykład – 2 kolokwia,
laboratorium – zaliczenie ćwiczeń ;
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- brak
- Witryna www przedmiotu:
- brak
- Uwagi:
- brak
Efekty uczenia się