- Nazwa przedmiotu:
- Podstawy techniki cyfrowej
- Koordynator przedmiotu:
- Cezary ZIELIŃSKI
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Informatyka
- Grupa przedmiotów:
- Przedmioty techniczne
- Kod przedmiotu:
- PTCY
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2014/2015
- Liczba punktów ECTS:
- 5
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 124
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 2,5 pkt. ECTS (30 godz. wykładu i 30 godz. laboratorium)
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 2.5 pkt. ECTS (30 godz. laboratorium i 30 godz. przygotowania się do ćwiczeń)
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium30h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- brak
- Limit liczby studentów:
- 100
- Cel przedmiotu:
- - ukształtowanie wśród studentów umiejętności projektowania układów i systemów cyfrowych
- zapoznanie studentów z podstawowymi technikami projektowania układów i systemów cyfrowych
- zapoznanie studentów z ciągłością rozwoju coraz bardziej złożonych układów cyfrowych poprzez przedstawienie metod ich projektowania na różnych poziomach abstrakcji, zaczynając od struktur składających się z pojedynczych bramek, przechodząc poprzez układy: synchroniczne, asynchroniczne, bloki funkcjonalne, systemy cyfrowe, a kończąc u progu elementarnych architektur komputerów.
- Treści kształcenia:
- Treść wykładu
1. Organizacja przedmiotu. Cel i zakres przedmiotu, powiązania z innymi przedmiotami. Przykład projektu automatu kombinacyjnego. Przejście od opisu słownego do funkcji booleowskich. NKB. Bramki NOT, AND, OR. Koszt układu.
2. Branki NAND i NOR. . Zestawy funkcjonalnie pełne. Istotność minimalizacji. Kod Graya. Tablice Karnaugh’a. Wartości nieokreślone. Wybrane rozwiązania i ich koszt: APN, KPN, faktoryzacja, zakaz
3. Podstawy automatycznej minimalizacji (metoda Quine’a McCluskey’a). Hazard statyczny i dynamiczny
4. Układy iteracyjne. Bramki XOR. Układy na multiplekserach.
5. Układy na dekoderach. ASIC (struktury nieprogramowalne i programowalne). PLD (PLA, PAL/GAL, PGA). Systemy CAD (ABEL). ROM.
6. Układy sekwencyjne. Układy synchroniczne. Projekt prostego automatu synchronicznego. Przerzutnik D. Automaty zupełne. Równoważność stanów. Automaty Moore’a i Mealy’ego. Minimalizacja liczby stanów automatu zupełnego. Graf stanu. Wykresy czasowe.
7. Automaty niezupełne. Zgodność stanów. Minimalizacja automatów niezupełnych. Przerzutnik JK.
8. Układy asynchroniczne. Stany stabilne i niestabilne. Przykład projektu prostego układu asynchronicznego. Projekt przerzutnika D z wykorzystaniem wykresów czasowych. Minimalizacja metodą stosowaną do automatów synchronicznych. Kodowanie. Wyścigi krytyczne i niekrytyczne. Hipersześciany. Przejścia cykliczne.
9. Minimalizacja automatów asynchronicznych z wykorzystaniem pojęcia pseudorównoważności. Przerzutnik SR. Metoda grafowa projektowania układów asynchronicznych.
10. Reprezentacja liczb (pozycyjna: niejednorodna, jednorodna). Rprezentacja liczb ujemnych (znak moduł, uzupełnienie do bazy, uzupełnienie do bazy pomniejszonej o 1), arytmetyka na różnych reprezentacjach. Zalety i wady różnych reprezentacji.
11. Bloki funkcjonalne. Projekt bloku funkcjonalnego. Rodzaje wejść. Przegląd: rejrstry, liczniki, bloki kombinacyjne, ALU.
12. Systemy sterowania i przetwarzania danych. Układ operacyjny. Komunikacja z układami zewnętrznymi (przeplot). Sieci działań oraz ich przekształcenie w graf stanu. Wybór algorytmu działania.
13. Optymalizacja algorytmu działania. Układ sterujący: minimalny automat sterujący, rozdzielacz sterujący, układy mikroprogramowane. Mikroprogramowane maszyny cyfrowe.
14. Układy zawierające uniwibratory. Projekt systemu cyfrowego
15. Systemy współbieżne. Sieci Petri’ego. Zakleszczenie. Przekształcenie sieci Petri’ego w graf minimalnego automatu sterującego oraz w rozdzielacz sterujący.
Ćwiczenia Laboratoryjne:
1. Wielowejściowe i wielowyjściowe układy kombinacyjne (np. automat sterujący pacą pomp)
2. Układy iteracyjne (np. sumator dwu liczb n-bitowych)
3. Sekwencyjne układy synchroniczne (np. automat sterujący lampkami na cholinke)
4. Sekwencyjne układy asynchroniczne (np. automat sortujy paczki w/g ich rozmiaru)
5. Bloki funkcjonalne (np. projekt synchronicznego rewersyjnego licznika mod 3 ze statycznym ładowaniem i zerowaniem)
6. Systemy przetwarzania danych (np. projekt układu mnożącego)
- Metody oceny:
- egzamin,
kolokwium wstępne oraz zademonstrowanie prowadzącemu zajęcia laboratoryjne poprawnego funkcjonowania zaprojektowanego układu; sprawozdanie z laboratorium
- Egzamin:
- tak
- Literatura:
- 1. C. Zieliński: Podstawy projektowania układów cyfrowych. PWN 2003.
2. K. Chabko, K. Gracki, M. Pawłowski , J. Raczkowski, A. Skorupski, Z. Szymański: Projektowanie układów cyfrowych - Materiały pomocnicze do laboratorium. Red. A. Skorupski. OWPW 2011.
3. A. Skorupski: Podstawy techniki cyfrowej. WKŁ 2001.
4. T. Łuba, M. Rawski, P. Tomaszewicz, B. Zbierzchowski: Synteza układów cyfrowych. WKŁ 2003.
- Witryna www przedmiotu:
- brak
- Uwagi:
- brak
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt PTCY_W01
- Wie co to jest: układ kombinacyjny, układ synchroniczny, układ asynchroniczny, blok funkcjonalny, system cyfrowy składający się z układu operacyjnego oraz układu sterującego (przetwarzający informacje reprezentowane cyfrowo, np. wykonujący obliczenia lub akwizycję i przetwarzanie danych)
Weryfikacja: egzamin, kolokwium wstępne oraz zademonstrowanie prowadzącemu zajęcia laboratoryjne poprawnego funkcjonowania zaprojektowanego układu; sprawozdanie z laboratorium
Powiązane efekty kierunkowe:
K_W08
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_W04, T1A_W06, T1A_W07
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt PTCY_U01
- dobrać właściwą metodę projektowania do postawionego zadania projektowego; uruchomić i wykryć ewentualne błędy projektowe w stworzonym układzie cyfrowym; pozyskać informacje z literatury
Weryfikacja: egzamin i kolokwium wstępne oraz sprawozdanie z laboratorium; zademonstrowanie prowadzącemu zajęcia laboratoryjne poprawnego funkcjonowania zaprojektowanego układu
Powiązane efekty kierunkowe:
K_U05, K_U09, K_U18
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_U01, T1A_U15, T1A_U05, T1A_U15, T1A_U16
Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne
- Efekt PTCY_K01
- pracować indywidualnie i w zespole
Weryfikacja: kontrola działania zaprojektowanego układu przez prowadzącego laboratorium oraz sprawozdanie z laboratorium
Powiązane efekty kierunkowe:
K_K01, K_K03, K_K04
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_K01, T1A_K03, T1A_K04