- Nazwa przedmiotu:
- Zaawansowane Materiały Organiczne i Węglowe
- Koordynator przedmiotu:
- prof. M. Zagórska, prof. I. Kulszewicz-Bajer
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Technologia Chemiczna
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- -
- Semestr nominalny:
- 1 / rok ak. 2014/2015
- Liczba punktów ECTS:
- 3
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- -
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- -
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- -
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- -
- Limit liczby studentów:
- -
- Cel przedmiotu:
- Celem pierwszej części wykładu jest zapoznanie studentów z metodami projektowania i syntezy
organicznych związków mało- i wielkocząsteczkowych będących składnikami konstytutywnymi
nowych materiałów funkcjonalnych o specjalnych właściwościach elektronowych,
elektrochemicznych, magnetycznych, spektralnych, katalitycznych i innych. Celem drugiej części
wykładu jest zapoznanie studentów z metodami funkcjonalizacji nanorurek węgłowych i grafemu w
celu otrzymania nowych materiałów stosowanych w konwersji energii i elektronice.
- Treści kształcenia:
- Synteza związków małocząsteczkowych o specjalnych właściwościach elektronowych przy
zastosowaniu strategii „bloków budulcowych” („building blocks approach”); metody określenia
ich właściwości redoksowych, transportu elektrycznego i właściwości optycznych i
optoelektronicznych; mechanizmy samo-organizacji w dwóch i trzech wymiarach; zastosowanie
nowoczesnych technik przetwarzania tych materiałów takich jak wylewanie strefowe (zone
casting) i metody warstwa po warstwie (LbL), warstw o grubości nanometrycznej i
trójwymiarowych obiektów manometrycznych o kontrolowanej strukturze nadcząsteczkowej;
przykłady zastosowań.
Synteza elektroaktywnych związków wielkocząsteczkowych. Polimeryzacja typu utleniającego;
synteza makromonomerów, metody kondensacyjne otrzymywania kopolimerów naprzemiennych
lub periodycznych o kontrolowanych właściwościach elektronowych, spektroskopowych,
redoksowych; funkcjonalizacja pre- i post-polimeryzacyjna; mechanizmy samoorganizacji
związków wielkocząsteczkowych; określenie zależności pomiędzy strukturą nadcząsteczkową, a
transportem elektrycznym; przykłady zastosowań.
Organiczne materiały magnetyczne. Strategie syntezy, badanie właściwości magnetycznych;
impulsowa spektroskopia EPR, interpretacja widm; przykłady zastosowań.
Hybrydy organiczno-nieorganiczne. Nanokompozyty metali i półprzewodników z polimerami
elektroaktywnymi; funkcjonalizacja post-preparatywna; samoorganizacja poprzez
rozpoznawanie molekularne; hybrydy otrzymywane poprzez związanie składników wiązaniami
kowalencyjnymi; metody badań hybryd; przykłady zastosowań;
Nanorurki węglowe i fulereny. Klasyfikacja; wektor chiralności; diagram Kataury; właściwości
elektronowe, spektroskopowe i elektrochemiczne; funkcjonalizacja; kompozyty z polimerami
konwencjonalnymi i polimerami elektroaktywnymi; przykłady zastosowań.
Grafen. Właściwości; metody badań; funkcjonalizacja; przykłady zastosowań.
- Metody oceny:
- zaliczenie
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- -
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się