Nazwa przedmiotu:
Teoria drgań
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. Tomasz Szolc prof. nzw.
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Automatyka i Robotyka
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
TED
Semestr nominalny:
5 / rok ak. 2014/2015
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
65, 15 godzin studiów literaturowych, 30 godzin przygotowania częsci teoretycznej (wykladu), 20 godzin przygotowania do ćwiczeń
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1, 15 godzin wykładu, 10 godzin ćwiczeń, 5 godzin kolokwia zaliczeniowe
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład225h
  • Ćwiczenia150h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Matematyka: równania różniczkowe zwyczajne i wybrane cząstkowe, rachunek macierzowy i całkowy, liczby i funkcje zespolone. Mechanika: podstawy statyki, kinematyka punktów materialnych, dynamika układu punktów materialnych, dynamika bryły sztywnej, więzy.
Limit liczby studentów:
30 studentów na grupę dziekańską
Cel przedmiotu:
Nauczenie podstaw teorii drgań w układach mechanicznych oraz metod analizy i symulacji drgań układów dyskretnych i ciągłych.
Treści kształcenia:
1 Podstawowe pojęcia teorii drgań 2 Teoria liniowych drgań wlasnych, swobodnych i wymuszonych układów dyskretnych o 1, 2 i wielu stopniach swobody 3 Drgania własne i swobodne ukladów ciągłych (strun/prętów/wałów, belek, plyt i membran) 4 Drgania parametryczne układów o 1 stopniu swobody 5 Drgania samowzbudne 6 Drgania nieliniowe ukladu o 1 stopniu swobody, metoda Duffinga 7 Wibroizolacja czynna i bierna 8 Precesja współ- i przeciwbieżna, samocentrowanie się giętkich wałów
Metody oceny:
Zaliczenie kolokwium z ćwiczeń audytoryjnych oraz kolokwium z wykładu.
Egzamin:
nie
Literatura:
Kaliski S.: Drgania i fale, PWN, Warszawa 1986 Osiński Z.: Teoria drgań, WNT, Warszawa 1978 Kruszewski J. i in.: Metoda elementów skończonych w dynamice konstrukcji, (praca zbiorowa), Wyd. Arkady, Warszawa, 1984. Meirovitch L.: Dynamics and Control of Structures, John Wiley & Sons, New York 1990.
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W1
Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie podstaw teorii drgań mechanicznych wraz z analogiami elektrycznymi niezbędną do wstępnej oceny bezpieczeństwa konstrukcji struktur mechanicznych i urządzeń na wrażliwość do powstawania różnego rodzaju drgań, niebezpieczeństwo rezonansów oraz podstawową widzę dotyczącą możliwości eliminowania tych drgań jako zjawiska niepożądanego.
Weryfikacja: Zaliczenie kolokwium z ćwiczeń audytoryjnych oraz kolokwium z wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: K_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U1
Potrafi dokonać w języku polskim wstępnej analizy dynamicznej zadania inżynierskiego, opis jej wyników i wykonywać obliczenia sprawdzające bezpieczeństwo działania z punktu widzenia zjawiska drgań oraz sporządzać pod tym kątem wytyczne do dokumentacji technicznej poszczególnych elementów podzespołów projektowanych obiektów.
Weryfikacja: Zaliczenie przedmiotu
Powiązane efekty kierunkowe: K_U02, K_U13
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U02, T1A_U07, T2A_U08

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K1
Zna i rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej i eksperckiej w obszarze automatyki i robotyki, w tym jej wpływ na środowisko naturalne i rynek pracy. Docenia rolę pracy zespołowej w procesie tworzenia konstrukcji inżynierskich.
Weryfikacja: Zalicznei przedmiotu
Powiązane efekty kierunkowe: K_K02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K02