Nazwa przedmiotu:
Geodynamiczne podstawy układów odniesienia
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Tomasz Liwosz
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
GK.SMS210
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2014/2015
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. Godziny kontaktowe 20, w tym: a) Obecność na wykładach: 15 h b) Konsultacje: 5 h 2. Samodzielna praca studenta, 30 godzin: b) przygotowanie do wykładów (analiza literatury): 10 h c) Przygotowanie do sprawdzianu: 20 h 3. Razem: 50 godzin
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
0.8 punktu ECTS, 50 godzin, w tym: a) Obecność na wykładach: 15 h c) Konsultacje: 5 h
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe wiadomości z geodezji, astronomii geodezyjnej, geodezji satelitarnej, geodezyjnych satelitarnych technik pomiarowych, matematyki i fizyki
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Studenci zdobędą podstawową wiedzę w zakresie współczesnych oraz historycznych geodezyjnych systemów i układów odniesienia, poznają metody realizacji układów odniesienia z wykorzystaniem satelitarnych technik pomiarowych. Nabędą wiedzę odnośnie transformacji pomiędzy układem ziemskim i Niebieskim, a także pomiędzy ziemskimi układami odniesienia.
Treści kształcenia:
Wykład: 1. Niebieski system i układ odniesienia (ICRS, ICRF) 2. Historia ziemskich układów odniesienia. Ziemski system i układ odniesienia (ITRS, ITRF) 3. Skale czasu stosowane w geodezji 4. Transformacja pomiędzy ziemskim i niebieskim układem odniesienia 5. Modele ruchu płyt kontynentalnych (warunek NNR) 6. Geodynamiczne efekty powodujące ruch punktów na powierzchni Ziemi 7. Metody realizacji ziemskich układów odniesienia w geodezyjnych sieciach satelitarnych 8. System ETRS89 i jego realizacje
Metody oceny:
Sprawdzian końcowy na wykładzie
Egzamin:
nie
Literatura:
Boucher, C., Z. Altamimi (2011) Specifications for reference frame fixing in the analysis of a EUREF GPS campaign Kryński J. (2004) Nowe obowiązujące niebieskie i ziemskie systemy i układy odniesienia oraz ich wzajemne relacje, IGiK. Petit, G., B. Luzum (2010) IERS Conventions 2010, IERS Technical Note No. 36, BKG Seeber, G. (2003) Satellite Geodesy
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt SMS210_W01
Student ma pogłębioną wiedzę na temat współczesnych niebieskich i ziemskich systemów i układów odniesienia. Zna definicje systemu i układu odnieseinia. Student zna zalety i wady geodezyjnych satelitarnych i kosmicznych technik pomiarowych w zakresie wyznaczania parametrów ziemskiego układu odniesienia takich jak początek układu i skala, a także parametrów transformacji pomiędzy ziemskim i niebieskim układem odnieseinia. Posiada wiedzę na temat transformacji pomiędzy ziemskimi układami odniesienia. Zna skale czasu stosowane w astronomii i geodezji satelitarnej. Zna współczesne metody realizacji ziemskiego układu odniesienia z wykorzystaniem satelitarnych sieci GNSS. Posiada podstawową wiedzę z zakresu ruchu płyt litosferycznych. Zna zjawiska precesji planetarnej i ruchu bieguna, oraz ich rolę w definiowaniu umownego niebieskiego i ziemskiego układu odniesienia.
Weryfikacja: Sprawdzian pisemny na końcu semestru
Powiązane efekty kierunkowe: K_W14
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W02, T2A_W04, T2A_W05

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt SMS210_U01
Potrafi wyznaczyć prędkości punktów z geologicznych modeli ruchu płyt tekotonicznych. Potrafi uwzględnić zjawiska precesji planetarnej i ruchu bieguna w transformacji pomiędzy niebieskim i ziemskim układem odniesienia.
Weryfikacja: Sprawdzian pisemny na końcu semestru.
Powiązane efekty kierunkowe: K_U20
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U09
Efekt SMS210_U02
Student potrafi transformować pomiędzy współczesnymi ziemskimi układami odniesienia (transformacja 14 parametrowa). Potrafi wykonać transformację z systemu ITRS do ETRS89. Zna model transformacji pomiędzy ziemskim i niebieskim układem odniesienia.
Weryfikacja: Sprawdzian pisemny na końcu semestru
Powiązane efekty kierunkowe: K_U21
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U09