Nazwa przedmiotu:
Satelitarne techniki pomiarowe
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Tomasz Liwosz
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
GK.SMK120
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. Godziny kontaktowe 50, w tym: a) Obecność na wykładach: 15 h b) Obecność na zajęciach projektowych: 30 h c) konsultacje: 5 h 2. Praca własna studenta 40 godzin, w tym: a) Wykonanie ćwiczeń domowych: 20 h b) Przygotowanie do egzaminu: 20 h
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2 punkty ECTS, 50 godzin, w tym: a) Obecność na wykładach: 15 h b) Obecność na zajęciach projektowych: 30 h c) Konsultacje: 5 h
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1.5 punktu ECTS, 40 godzin, w tym: a) Udział w zajęciach projektowych: 20 h b) Wykonanie ćwiczeń domowych i przygotowanie sprawozdań: 20 h
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt30h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe wiadomości z geodezji, astronomii geodezyjnej, geodezji satelitarenej, matematyki i fizyki
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Studenci zdobędą podstawową wiedzę w zakresie współczesnych geodezyjnych technik pomiarowych, a w szczególności dotyczące ich zastosowań (wady i zalety poszczególnych technik), źródeł błędów pomiarowych i sposobów ich eliminacji. Studenci poznają zasady projektowania i zakładania osnów zintegrowanych, w tym z wykorzystaniem sieci stacji ASG-EUPOS.
Treści kształcenia:
Wykład: 1. Satelity geodezyjne, podział. Historia. 2. Równania ruchu sztucznych satelitów Ziemi. 3. Rola atmosfery w pomiarach satelitarnych. 4. Systemy GNSS: GPS, GLONASS, Galileo - Błędy w pomiarach GNSS. Klasyfikacja. - Wpływ atmosfery na pomiary GNSS: jonosfera, troposfera. - Centra fazowe anten, wyznaczanie. Wielodrożność sygnału. - Różnice obserwacji GPS. Kombinacje liniowe. - Opracowanie obserwacji GPS w precyzyjnych regionalnych sieciach geodezyjnych. 5. Techniki satelitarne DORIS i SLR. Technika VLBI. 6. Altimetria satelitarna. Zasada pomiaru. Misje satelitarne. 7. Badanie pola siły ciężkości Ziemi: CHAMP, GRACE, GOCE. 8. Parametry wyznaczane technikami satelitarnymi. 9. Układy odniesienia wyznaczane technikami satelitarnymi: ITRS, ETRS. 10. System GGOS. 11. Zastosowania satelitarnych technik pomiarowych w geodynamice. Ćwiczenia: 1. Analiza szeregów czasowych zmian współrzędnych punktu w układzie ITRF i transformacja na określoną epokę realizacji układu ETRF (parametry z EPN) 2. Kalibracja pomiarów RTK/RTN – analiza dokładności przeliczenia pomiędzy układami współrzędnych płaskich w Polsce z uwzględnieniem empirycznych i matematycznych ich realizacji. Analiza dokładności stosowania liniowej transformacji płaskiej w kontekście wpasowania układu odtwarzanego przez RTK/RTN w układ terenowy. 3. Zastosowanie niwelacji satelitarnej – analiza globalnych i państwowych modeli geoidy (quasi-geoidy). Tworzenie lokalnego modelu opisu quasi-geoidy w kontekście układu EVRF2007. 4. Wyrównanie sieci szczegółowej 3 klasy zakładanej metodą hybrydową, przez kombinację pomiarów GNSS i klasycznych.
Metody oceny:
Egzamin końcowy obejmujący całość wyłożonego materiału Zaliczenie zadań domowych i klasówka na ćwiczeniach Ocena końcowa: średnia ocena z egzaminu i ćwiczeń
Egzamin:
tak
Literatura:
1. Hofmann-Wellenhof B., H. Lichtenegger, E. Wasle (2007) GNSS: Global Navigation Satellite Systems, Springer 2. Seeber, G. "Satellite Geodesy", de Gruyter, 2003
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
brak

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt SMK120_W01
Student zna zalety i wady geodezyjnych satelitarnych i kosmicznych technik pomiarowych w zakresie wyznaczania parametrów geodynamicznych takich jak środek masy Ziemi oraz parametrów związanych z ruchem obrotowym Ziemi: współrzędnych bieguna i UT1-UTC. Zna koncepcje i tryby stosowane w satelitarnych misjach do badania pola grawitacyjnego Ziemi; zna misje dotychczas zrealizowane i potrafi je scharakteryzować. Zna zasadę satelitarnych pomiarów altimetrycznych oraz ma wiedzę na temat ich zastosowania w geodezji. Student zna wpływ atmosfery na pomiary w satelitarnych i kosmicznych technikach wykonywane na falach radiowych oraz w widmie optycznym.
Weryfikacja: Egzamin na końcu semestru
Powiązane efekty kierunkowe: K_W02
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W01, T2A_W02
Efekt SMK120_W02
Student zna zasady wykorzystania satelitarnych pomiarów laserowych, altimetrycznych i gradiometrycznych. Student zna podstawowe źródła błędów występujące w pomiarach GNSS i ma wiedzę na temat ich modelowania. Zna zasady projektowania i zakładania osnów zintegrowanych, w tym z wykorzystaniem sieci stacji ASG-EUPOS
Weryfikacja: Egzamin, kolokwium na ćwiczeniach
Powiązane efekty kierunkowe: K_W03
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W03, T2A_W04, T2A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt SMK120_U01
Potrafi korzystać z podanej literatury oraz źródeł dodatkowych przekazywanych na zajęciach. Potrafi samodzielnie dokonać klasyfikacji satelitarnych technik pomiarowych w zakresie ich zastosowania, a także metod i błędów pomiarowych.
Weryfikacja: Egzamin na koniec semestru z całości materiału
Powiązane efekty kierunkowe: K_U01
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U01
Efekt SMK120_U02
Student potrafi wykonać pomiary i opracować wyniki w grupie.
Weryfikacja: Ocena sprawozdań z ćwiczeń, obserwacja studenta w trakcie zajęć
Powiązane efekty kierunkowe: K_U02
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U02, T2A_U03
Efekt SMK120_U03
Student potrafi sporządzić sprawozdania z przeprowadzonych ćwiczeń projektowych
Weryfikacja: Ocena sprawozdań z ćwiczeń
Powiązane efekty kierunkowe: K_U03
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U04
Efekt SMK120_U04
Potrafi wyrównać sieć szczegółową 3 klasy zakładanej metodą hybrydową, przez kombinację pomiarów GNSS i klasycznych.
Weryfikacja: Ocena sprawozdania z ćwiczenia
Powiązane efekty kierunkowe: K_U05
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U10, T2A_U11
Efekt SMK120_U05
Zna zalety i wady poszczególnych satelitarnych i kosmicznych technik pomiarowych w kontekście wyznaczania rozmaitych parametrów geodynamicznych (środek masy Ziemi, UT1-UTC, współrzędne bieguna), a także parametrów definiujących ziemski układ odniesienia (początek układu, skala). Potrafi zastosować niwelację satelitarną do analizy globalnych i państwowych modeli geoidy (quasi-geoidy). Potrafi stworzyć lokalny model opisujący quasi-geoidę. Potrafi kalibrować pomiary RTK/RTN poprzez analizę dokładności przeliczenia pomiędzy układami współrzędnych płaskich w Polsce z uwzględnieniem empirycznych i matematycznych ich realizacji.
Weryfikacja: Egzamin na końcu semestru, ocena sprawozdania z wykonania projektu
Powiązane efekty kierunkowe: K_U11
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U09, T2A_U10, T2A_U11