Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
HISTORIA ARCHITEKTURY I URBANISTYKI
Koordynator przedmiotu:
-
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Architektura i Urbanistyka
Grupa przedmiotów:
OCHRONA ZABYTKÓW
Kod przedmiotu:
-
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2014/2015
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
-
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
-
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
-
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
-
Limit liczby studentów:
-
Cel przedmiotu:
Pogłębienie umiejętności obserwacji, analizy, interpretacji i przewidywania konsekwencji działań podejmowanych w przestrzeni dziedzictwa architektoniczno-urbanistycznego, uznanego za dobro wspólne, które służy zarówno naszemu jak i przyszłym pokoleniom.
Treści kształcenia:
Przygotowanie przyszłych architektów do kreowania ciągłości przestrzennej i kulturowej dziedzictwa architektury i urbanistyki jest podstawą działalności zawodowej. Poznanie metodologii działania w środowisku dziedzictwa pozwala rozpoznać i ocenić walory kulturowe, estetyczne, funkcjonalne, techniczne, przyrodnicze, zarówno struktur uznanych za wartościowe (chronionych) jak i tych, które wymagają oceny wartości. Nauczana metodologia wartościowania przestrzeni dziedzictwa stanowi podstawę przygotowania danych wyjściowych do projektowania w przestrzeniach dziedzictwa i jest wykorzystana m.in. w opracowaniu pracy dyplomowej. W ramach przedmiotu podane są zasady opracowania zadań o charakterze teoretyczno-badawczym co jest wykorzystane w przygotowaniu części teoretycznej pracy dyplomowej. Wprowadzenie w metodologię tego typu zadań jest przydatne dla absolwentów, którzy podejmą dalsze studia doktoranckie lub podyplomowe. Przedmiot obejmuje: Ćwiczenia polegające na przeprowadzeniu samodzielnej analizy wybranej struktury: obiektu/zespołu architektonicznego/zespołu urbanistycznego i na przedstawieniu wniosków dotyczących kierunku działań wiodących do zachowania i podkreślenia wartości wybranej przestrzeni dziedzictwa, oraz Wykłady prowadzone w blokach tematycznych powiązanych z ćwiczeniami. Dotyczą one zagadnień metodologicznych (wstępna prezentacja metody wartościowania przestrzeni dziedzictwa, ilustrowana przykładami działań, zarówno pozytywnymi jak negatywnymi). Ukazują wartości dziedzictwa epok historycznych ze szczególnym uwzględnieniem dorobku XIX i XX w. Analizowane struktury są prezentowane w procesie rozwoju, na tle uwarunkowań historyczno-społecznych. Omówione są również zagadnienia interpretacji wartości dziedzictwa doby modernizmu i architektury współczesnej (lata 50.i 60.).
Metody oceny:
2 kolokwia, notatki z analizy poszczególnych przykładów opatrzone syntetycznymi szkicami, egzamin
Egzamin:
tak
Literatura:
Podstawowa do zagadnień architektonicznych i urbanistycznych Warszawy: • Encyklopedia Warszawy. Warszawa 1994 (PWN); + suplement 09 • Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas Architektury Warszawy. Warszawa 1977 • Stanisław Herbst: Ulica Marszałkowska. wyd. Książka i Wiedza. Warszawa 1949 • Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta , Warszawa 2000 • Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa 2000 • Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918 – 1939. Warszawa 2002 • Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1945 – 1965. Warszawa 2003 • Jakub Lewicki: Roman Feliński jako urbanista. Życie i twórczość, Warszawa • Robert Marcinkowski: Ilustrowany atlas dawnej Warszawy 2003 • Jadwiga Roguska: Ewolucja układów przestrzennych, planów i form warszawskich kamienic w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku [w] Prace Naukowe WAPW , t.3, Warszawa 2001-2002, s. 65-80. • Skarpa Warszawska, materiały sesji naukowej TonZ 1993, a także inne zeszyty wydawnictwa • Eugeniusz Szwankowski: Warszawa. Rozwój urbanistyczny i architektoniczny. Warszawa PWN 1952 • Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa PWN 1963 • Tadeusz Tołwiński: Urbanistyka Tom II. Budowa miasta współczesnego. Wydawnictwo Ministerstwa Odbudowy Nr 19, Warszawa: Trzaska, Ewert i Michalski, 1948 • Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury i placów Warszawy, Warszawa od 1995, ukazały się kolejne tomy w układzie alfabetycznym • Atlas Historyczny Warszawy oraz „Rocznik Warszawski” Dla każdego zadania jest podawana indywidualna lista literatury i spis stron www. Podstawowa literatura dotycząca treści wykładów: • Hall Peter, 1988, 2002. Cities of Tomorrow. An intellectual History of Urban Planning and Design in the Twentieth Century. Trzecie wydanie. Blackwell Publishing • Rykwert Joseph, 2013. Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast, Międzynarodowe Centrum Kultury, seria Heritologia pod red. J. Purchli, Kraków • Sutcliffe Anthony, (ed) 1984. Metropolis 1890-1940, London Mansell • Ward Stephen V., 2001. Planning the Twentieth Century City. The advanced capitalist world, New York: John Wiley and Sons • Zarębska Teresa, 2003. Podbudowa metodyczna planów Warszawy z lat 1915-1925, Prace Naukowe WAPW, tom III, 2001-2002, s. 115-156.
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
-

Efekty uczenia się