- Nazwa przedmiotu:
- Fizyka II
- Koordynator przedmiotu:
- dr Wojciech Gębicki
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Inżynieria Środowiska
- Grupa przedmiotów:
- Podstawowe
- Kod przedmiotu:
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2015/2016
- Liczba punktów ECTS:
- 5
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład15h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium30h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- T
- Limit liczby studentów:
- Cel przedmiotu:
- Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta ze zjawiskami i procesami fizycznymi w przyrodzie, wykształcenie umiejętności ich rozumienia i wykorzystania w technice i w życiu codziennym oraz wykształcenie umiejętności pomiaru i określania wielkości fizycznych. Student zdobywa wiedzę z zakresu elektrodynamiki i elementów optyki oraz fizyki ciała stałego i nabywa umiejętności rozwiązywania problemów w tym zakresie. Podczas ćwiczeń laboratoryjnych student nabiera umiejętności prowadzenia pomiarów fizycznych w zakresie podstaw mechaniki, termodynamiki i elektrodynamiki ze szczególnym uwzględnieniem optyki fizycznej.
- Treści kształcenia:
- brak brak Student wykonuje osiem ćwiczeń laboratoryjnych obejmujących całokształt zagadnień objętych programem nauczania Fizyka 1 i Fizyka 2. Ćwiczenia są tak dobrane, aby każdy ze studentów wykonał przynajmniej jedno ćwiczenie z każdego z działów fizyki klasycznej jak mechanika klasyczna, termodynamika, elektryczność i magnetyzm. Ćwiczenia są poprzedzone wykładem i kolokwium z rachunku błędów. brak
- Metody oceny:
- Egzamin ustny i pisemny. Ocena zintegrowana wg. algorytmu 60% ocena z egzaminu + 40% ocena z laboratorium.
- Egzamin:
- Literatura:
- 1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker – PODSTAWY FIZYKI, t. 1 – 5, PWN 2003-2004
(Przystępny i obszerny opis zjawisk fizycznych. Wiele przykładów szczegółowo
rozwiązanych, duża liczba zadań do samodzielnego rozwiązania).
2. B. M. Jaworski, A. A. Dietłaf – FIZYKA. Poradnik encyklopedyczny, PWN 2004
(Fantastycznie napisane ale bardzo zwarte przedstawienie fizyki ogólnej na wysokim poziomie.
Podręcznik idealny do powtórek dla zaawansowanego studenta)
3. H. D. Young, R. A. Friedman – UNIVERSITY PHYSICS, Pearson (np. 12th Edition)
(Najlepszy podręcznik, moim zdaniem, fizyki ogólnej w języku angielskim. Wspaniale wydany, napisany bardzo przystępnie, duża liczba przykładów , piękny styl angielskiego)
4. I. W. Sawieliew – KURS FIZYKI, t. 1 – 3, PWN 1987-1989
(Znakomity podręcznik do samodzielnego studiowania podstaw fizyki ogólnej na wysokim poziomie).
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt W01
- Znajomość fizyki klasycznej w zakresie elektryczność, magnetyzm, elementy optyki fizycznej,
oraz rozumienie zagadnień objętych programem nauczania.
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
- Efekt
-
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
IS_W04
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_W01, T1A_W02, T1A_W03
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt U01
- Umiejętność samodzielnego zastosowania praw fizyki w powyższym zakresie tak w dalszych studiach jak i w pracy zawodowej.
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne
- Efekt K01
- Kurs fizyki w powyższym zakresie ma wykreować osobę zdolną do samodzielnego rozwiązywania problemów fizycznych w zakresie określonym programem zajęć fizyka1, zdolność do samodzielnego uczenia się, a także umożliwić krytyczna ocenę napotkanych problemów profesjonalnych w zrozumieniu których znajomość fizyki jest niezbędna.
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: