Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Geometria wykreślna I
Koordynator przedmiotu:
Andrzej Bieliński, Dr
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Budownictwo
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
GEWYK1
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2016/2017
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Razem 75 godz. = 3 ECTS: wykład 15 godz., ćwiczenia projektowe 15 godz., przygotowanie do ćwiczeń (samodzielne rozwiązanie zagadnienia podanego na wykładzie) 10 godz., wykonanie czterech prac projektowych 20 godz., korzystanie z literatury 5 godz., przygotowanie do zaliczania ćwiczeń i wykładów 10 godz.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Razem 45 godz. = 2 ECTS: wykład 15 godz., ćwiczenia projektowe 15 godz., obrona prac projektowych oraz zaliczanie ćwiczeń i wykładów 15 godz.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Razem 35 godz. = 1,5 ECTS: ćwiczenia projektowe 15 godz., wykonanie czterech prac projektowych 20 godz.
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt15h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe wiadomości z geometrii płaszczyzny (planimetria – program szkolny) jak np. wielokąty foremne i ich własności oraz związane z nimi konstrukcje, konstrukcje stycznych z punktu do okręgu, wspólnych stycznych do dwóch okręgów o różnych promieniach, inne elementarne konstrukcje z wykorzystaniem izometrii, podobieństwa i jednokładności. Elementarne wiadomości z geometrii przestrzeni (stereometria – zakres szkolny), w tym: wielościany foremne, ich własności oraz konstrukcje związane z tymi wielościanami, pojęcia równoległości i prostopadłości, kąty, odległości itp.
Limit liczby studentów:
Bez limitu
Cel przedmiotu:
Kształtowanie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej, umiejętności logicznego myślenia i poprawnego wyciągania wniosków dotyczących układów przestrzennych. Opanowanie przez studentów zasady wzajemnie jednoznacznego odwzorowania przestrzeni na płaszczyznę przez rzutowanie, niezbędne w praktyce inżynierskiej do sporządzania i czytania rysunków. W zakresie rzutu środkowego (perspektywy)uzyskanie umiejętności kreślenia w perspektywie pionowej obrazów wielościanów wraz z przekrojami płaszczyznami szczególnie położonymi, jak również wyznaczanie perspektywy pośredniej zestawu wielościanów na podstawie planu i podanych wysokości. W przypadku rzutowania aksonometrycznego ukośnego uzyskanie umiejętności dokonania wyboru właściwego układu aksonometrycznego i wykorzystanie własności tego układu do przedstawienia obrazu wielościanu oraz bryły obrotowej, co umożliwi sporządzanie odręcznych szkiców wymienionych obiektów. W rzutach prostokątnych (rzuty Monge’a) opanowanie podstaw tego odwzorowania w zakresie konstrukcji miarowych i wyznaczania elementów wspólnych. Uzyskanie umiejętności przedstawiania w trzech rzutach (wraz z aksonometrią) wielościanów z wyciętą częścią, wykonywania przekrojów brył i wyznaczanie ich wielkości. Następnie praktyczne opanowanie zasad rozwiązywania dachów na budynkach wolnostojących i z elementem przyległym.
Treści kształcenia:
Elementy niewłaściwe i przestrzeń rzutowa. Odwzorowanie wzajemnie jednoznaczne przestrzeni rzutowej na płaszczyznę przez rzutowanie środkowe. Zasada odwzorowania i konstrukcje podstawowe. Perspektywa pionowa wielościanu oraz przekroje wielościanu płaszczyznami pionowymi i czołowymi. Perspektywa pośrednia zestawu wielościanów na podstawie planu i danych wysokości. Rzutowanie równoległe – niezmienniki. Rzut aksonometryczny ukośny. Układy aksonometryczne najczęściej stosowane w praktyce. Obrazy aksonometryczne wielościanów i brył obrotowych. Układy aksonometryczne sprzężone. Rzutowanie prostokątne jako szczególny przypadek rzutowania równoległego. Niezmiennik charakterystyczny tego rzutowania. Konstrukcje wyznaczania elementów wspólnych. Przenikanie wielokątów i wielościanów. Trzy rzuty wielościanu z wycięciem lub otworem. Zmiana układu odniesienia – transformacja. Zastosowanie transformacji m.in. do wyznaczania przekrojów wielościanów, wielkości kątów i odległości oraz konstrukcji prostej prostopadłej do płaszczyzny. Obroty i kłady. Rozwiązywanie dachów na budynkach wolnostojących i z elementem przylegającym.
Metody oceny:
Ocenianie ciągłe – zadania sprawdzające przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu (10%). Wykonanie i zaliczenie czterech prac projektowych (20%). Trzy 45-minutowe pisemne prace kontrolne ( dwie na ćwiczeniach, jedna w czasie wykładu) – (70%).
Egzamin:
nie
Literatura:
[1] Bieliński A.: Geometria wykreślna Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005;<br> [2] Bieliński A. i współautorzy: Ćwiczenia z geometrii wykreślnej Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2002;<br> [3] Grochowski B.: Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną PWN, Warszawa 1995;<br> [4] Przewłocki S.: Geometria wykreślna w budownictwie Arkady Warszawa 1997.
Witryna www przedmiotu:
www.sc.is.pw.edu.pl/geometria
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt GEWYK1W1
Zna podstawy geometrii płaskiej i przestrzennej euklidesowej i rzutowej.
Weryfikacja: Sprawdziany pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K1_W01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01
Efekt GEWYK1W2
Zna trzy metody wzajemnie jednoznacznego odwzorowania przestrzeni na płaszczyznę: rzut środkowy, rzut równoległy ukośny i rzut równoległy prostokątny.
Weryfikacja: Sprawdziany pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K1_W01, K1_W02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt GEWYK1U1
Umie analizować relacje pomiędzy elementami przestrzeni
Weryfikacja: Wykonanie rysunków
Powiązane efekty kierunkowe: K1_U12
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U03, T1A_U05, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16
Efekt GEWYK1U2
Umie stosować poznane metody do przedstawiania obrazów wielościanów.
Weryfikacja: Wykonanie i zaliczenie 4 arkuszy
Powiązane efekty kierunkowe: K1_U12
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U03, T1A_U05, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16
Efekt GEWYK1U3
Potrafi analizować własności brył wielościennych przedstawionych w perspektywie, aksonometrii lub rzutach Monge'a.
Weryfikacja: Arkusze i sprawdziany pisemne.
Powiązane efekty kierunkowe: K1_U12
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U03, T1A_U05, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt GEWYK1K1
Potrafi pracować samodzielnie i w zespole
Weryfikacja: Zaliczanie arkuszy
Powiązane efekty kierunkowe: K1_K01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K03
Efekt GEWYK1K2
Jest wdrożony do punktualności i przestrzegania ustalonych terminów
Weryfikacja: Opóźnienia obniżają ocenę
Powiązane efekty kierunkowe: K1_K02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K02, T1A_K05, T1A_K07