Nazwa przedmiotu:
Fizyka II
Koordynator przedmiotu:
Dr inż. Jerzy Kosiuczenko
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechatronika
Grupa przedmiotów:
Fizyka i mechanika
Kod przedmiotu:
1050-MB000-IZP-0122
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2016/2017
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1) Liczba godzin kontaktowych - 15, w tym: a) wykład -10 godz.; b) konsultacje - 5 godz. 2) Praca własna studenta – 30 godzin, w tym: a) studia literaturowe 5 godzin; b) przygotowanie do zajęć - 15 godzin; c) przygotow. do kolokwiów - 10 godzin; 3) RAZEM – 50 godzin.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
0,6 punktu ECTS – 15 godzin kontaktowych., w tym: a) wykład -10 godz.; b) konsultacje - 5 godz.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
-
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Opanowanie wiedzy z wykładu na poziomie Fizyki I.
Limit liczby studentów:
zgodnie z zarządzeniem Rektora
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest dalsze zapoznanie studenta ze zjawiskami i procesami fizycznymi w przyrodzie, wykształcenie umiejętności ich rozumienia. Po zakończeniu kursu student powinien mieć względnie uporządkowaną wiedzę w zakresie elektrodynamiki i elementów optyki oraz elementów mechaniki kwantowej i fizyki jądrowej. Student umie rozwiązywać zadania z zakresu elektrodynamiki, optyki, mechaniki kwantowej oraz fizyki jądrowej.
Treści kształcenia:
Energia i pęd fali. Dualizm falowo – korpuskularny. Fale materii, Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Atom wodoru według Bohra. Postulaty Bohra. Energia potencjalna i kinetyczna elektronu. Widmo wodoru. Jądro atomowe. Energia wiązania. Defekt masy. Oddziaływanie jądrowe. Promieniotwórczość. Prawo rozpadu promieniotwórczego. Przemiany jądrowe. Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Rozszczepienie jąder. Cząstki elementarne. Podstawy szczególnej teorii względności Einsteina. Transformacje. Pojęcie masy, energii i pędu w fizyce nie relatywistycznej i w fizyce relatywistycznej. Energia i pęd fotonu jako kwantu światła.
Metody oceny:
2 kolokwia.
Egzamin:
nie
Literatura:
1. Marta Skorko, Fizyka dla inżynierów, PWN, Warszawa 2005. 2. Halliday D. i Resnick R. Fizyka I,II, PWN ,Warszawa 2005.
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
-

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt 1050-MB000-IZP-0122_W01
Student który zaliczył przedmiot ; • ma uporządkowaną wiedzę w zakresie energii i pędu fali, dualizmu falowo korpuskularnego, oraz zasady nieokreśloności Heisenberga; • ma on względnie uporządkowaną wiedzę na temat fizyki kwantowej; • odróżnia pojęcia fizyki nie relatywistycznej oraz fizyki relatywistycznej; • potrafi opisać widmo fal elektromagnetycznych; • posiada podstawową wiedzę na temat budowy atomu oraz budowy jadra atomowego, zna w sposób ogólny modele budowy jadra atomowego; • ma podstawową wiedzę na temat energii wiązania i przemian promieniotwórczych; • posiada podstawową wiedzę na temat cząstek elementarnych materii.
Weryfikacja: Kolokwium.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt 1050-MB000-IZP-0122_U01
Student umie rozwiązywać zadania z zakresu elektrodynamiki, optyki, mechaniki kwantowej oraz fizyki jądrowej.
Weryfikacja: Kolokwium.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: