- Nazwa przedmiotu:
- Informatyka w projektowaniu inżynierskim
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. Janusz Domański WIP
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Zarządzanie i Inżynieria Produkcji
- Grupa przedmiotów:
- kierunkowe
- Kod przedmiotu:
- -
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2017/2018
- Liczba punktów ECTS:
- 1
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 30 (praca studenta na zajęciach, praca w domu polegająca na studiowaniu literatury i praktycznych ćwiczeniach z użyciem programu komputerowego)
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 1: 20h (laboratorium) + 10h (przygotowanie do laboratorium)
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 1: 20h (laboratorium) + 10h (przygotowanie do laboratorium)
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład0h
- Ćwiczenia15h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Znajomość podstaw grafiki inżynierskiej (rysunku technicznego).
- Limit liczby studentów:
- - od 25 osób do limitu miejsc w sali laboratoryjnej (ćwiczenia)
- Cel przedmiotu:
- Poznanie możliwości wspomagania komputerowego prac w różnych obszarach działalności inżynierskiej oraz opanowanie umiejętności posługiwania się w podstawowym zakresie oprogramowaniem wspomagającym prace inżynierskie, takimi jak: CAD, CAM, inne.
- Treści kształcenia:
- Ćwiczenia:
Wprowadzenie do programu SolidWorks i jego charakterystyka jako systemu CAD/CAM/CAE. Interfejs użytkownika: polecenia, ikony, paski narzędzi, skróty klawiaturowe, przyciski myszy. Wyświetlanie komputerowych modeli części i zespołów na ekranie, obroty, przesunięcia, powiększenia, style wyświetlania.
Przedstawienie ogólnej idei tworzenia modeli parametrycznych części maszynowych i ich złożeń za pomocą SolidWorks oraz prezentacja podstawowych elementów procesu modelowania i projektowania. Pojęcie „operacji” jako elementu składowego modelu. Operacje i ich właściwości, powiązania pomiędzy operacjami. Relacje szkicu. Równania.
Tworzenie trójwymiarowych, parametrycznych modeli części maszyn, takich jak np. wały, korpusy, koła zębate i łańcuchowe, itp.
Tworzenie szkiców: wybór płaszczyzny szkicowania, zasady szkicowania, polecenia rysowania i modyfikacji geometrii szkicu, wymiarowanie, nadawanie relacji.
Modelowanie części z użyciem operacji wymagających zastosowania szkicu – dodanie lub usunięcie materiału poprzez: 1) wyciągnięcie szkicu, 2) obrót szkicu wokół osi, 3) przeciągnięcie szkicu po trajektorii, itp.
Tworzenie operacji nie wymagających użycia szkicu, takich jak: otwory (proste, pogłębiane, gwintowane), zaokrąglenia i ścięcia krawędzi, skorupy, pochylenia powierzchni.
Tworzenie pomocniczych elementów konstrukcyjnych: płaszczyzn, osi, punktów.
Modyfikacja geometrii modelu: zmiana wartości wymiarów i przebudowa modelu, modyfikacja właściwości operacji, usuwanie operacji, zmiana kolejności operacji.
Kopiowanie operacji . Wykonywanie szyków: szyk liniowy, szyk kołowy. Lustro.
Edycja materiału. Konfiguracje części: tworzenie konfiguracji, edytowanie części, tabele konfiguracji.
Tworzenie złożeń: wstawianie części (detali) do złożenia, ustalenie i edycja wiązań między częściami (detalami) w złożeniu. Wiązania podstawowe i mechaniczne.
Tworzenie dokumentacji technicznej – dwuwymiarowych rysunków wykonawczych części i rysunków złożeń na podstawie ich modeli przestrzennych. Szablony i formaty arkusza. Wstawianie i usuwanie widoków i przekrojów. Wykonywanie przekrojów prostych i złożonych. Wymiarowanie. Adnotacje. Oznaczenia tolerancji i chropowatości. Rysunki złożeń: widoki, widok rozstrzelony, lista materiałów.
Tworzenie animacji ruchu mechanizmów: SolidWorks Motion. Określenie czasu trwania animacji, definicja napędów, zmiana właściwości wizualnych w trakcie animacji.
Podstawy wykonywania analizy wytrzymałościowej projektowanych części: SolidWorks SimulationXpress. Tworzenia tzw. analizy (symulacji): określenie materiału, zdefiniowanie umocowań i obciążeń, uruchomienie analizy. Wyświetlanie wyników symulacji.
Opracowywanie procesów technologicznych, definiowanie rodzaju maszyny, zamocowań, narzędzi, parametrów obróbki, generacja ścieżek ruchu narzędzi.
Kolokwium zaliczeniowe.
- Metody oceny:
- A. Ćwiczenia
1. Ocena formatywna: Bieżąca ocena pracy i postępów nauki w postaci testów.
2. Ocena sumatywna : Ocena z kolokwium polegającego na wykonaniu komputerowego modelu części maszynowej lub złożenia oraz utworzeniu animacji ruchu mechanizmu lub analizy wytrzymało-ściowej.
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- Obowiązkowa:
• Domański J.: SolidWorks 2017. Projektowanie maszyn i konstrukcji. Praktyczne przykłady. Helion, Gliwice, 2017.
• Kęska P.: SolidWorks 2013: modelowanie części, złożenia, rysunki : podręcznik dla osób poczatkujących i średniozaawansowanych, CA-Dvantage, Warszawa, 2013.
Uzupełniająca:
• Babiuch M.: SolidWorks 2009 PL: ćwiczenia, Helion, Gliwice, 2010.
• Samouczki programu SolidWorks.
• Podręczniki szkoleniowe (np.firmy CNS Solution):
- SolidWorks Essentials,
- Advanced Part,
- Assembly Modeling,
- SolidWorks Simulation,
- SolidWorks.
- Witryna www przedmiotu:
- www.electurer.edu.pl
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt I1_W02
- Absolwent zna i rozumie teorie oraz ogólną metodologię badań w zakresie inżynierii produkcji, ze szczególnym uwzględnieniem zastosowań technologii produkcyjnych
Weryfikacja: Kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
- Efekt I1_W09
- Absolwent zna i rozumie: teorie oraz ogólną metodologię badań w zakresie zastosowań narzędzi informatycznych w zarządzaniu i produkcji, ze szczególnym uwzględnieniem działań podejmowanych w środowisku intra i internetowym
Weryfikacja: Kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt I1_U12
- Absolwent potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
Weryfikacja: Kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
- Efekt I1_U15
- Absolwent potrafi projektować nowe rozwiązania, jak również doskonalić istniejące, zgodnie z przyjętymi za-łożeniami ich realizacji i wdrożenia
Weryfikacja: Kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne
- Efekt I1_K01
- Absolwent jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy
Weryfikacja: Kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
- Efekt I1_K02
- Absolwent jest gotów do uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych
Weryfikacja: Kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: