Nazwa przedmiotu:
Wybrane działy matematyki
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Jan Nawrocki
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Inżynieria Biomedyczna
Grupa przedmiotów:
Wariantowe
Kod przedmiotu:
WDM
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2017/2018
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1) Liczba godzin bezpośrednich 52, w tym: a) wykład 30 b) ćwiczenia 15 c) konsultacje 3 d) egzamin i kolokwia 4 h 2) Praca własna studenta - 60h, w tym: a) przygotowanie do wykładów: 12 godz. b) przygotowanie do ćwiczeń: 15 godz. c) rozwiązywanie zadań domowych: 8 godz. d) przygotowanie do kolokwiów: 15 godz. e) przygotowanie do egzaminu końcowego: 10 godz. Suma: 112(4 ECTS)
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2 punkty ECTS -liczba godzin bezpośrednich 52, w tym: a) wykład 30 godz. b) ćwiczenia 15 godz. c) konsultacje 3 godz. d) egzamin i kolokwia 4 godz.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
2 punkty ECTS -liczba godzin o charakterze praktycznym 58, w tym: a)ćwiczenia - 15 godz. b) konsultacje - 3 godz. c) kolokwia -2 godz. d) rozwiązywanie zadań domowych - 8 godz. e) przygotowanie do ćwiczeń - 15 godz. f) przygotowanie do kolokwiów - 15 godz.
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład450h
  • Ćwiczenia225h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawy analizy matematycznej, podstawy programowania
Limit liczby studentów:
30
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z różnymi typami równań różniczkowych cząstkowych oraz z transformatami całkowymi
Treści kształcenia:
Definicja i własności funkcji Gamma i Beta Eulera, stałe Eulera. Definicja transformaty Fouriera funkcji, własności transformaty, związek z szeregami Fouriera. Transformata odwrotna. Definicja transformaty Laplace’a funkcji prawostronnych, podstawowe własności transformaty Laplace’a. Splot funkcji, twierdzenie Borela o splocie dla transformaty Laplace’a. Odwrotna transformata Laplace’a, metody znajdowania transormaty odwrotnej. Zastosowania transforamaty Laplace’a do rozwiazywania zagadnień dla równań rózniczkowych zwyczajnych oraz dla równań całkowych typu splotowego. Transmisja układu. Przekształcenie całkowe z jądrem fourierowskim. Transformaty dyskretne. Z-transformaty. Zastosowanie Z-transformaty do rozwiązywania prostych równań różnicowych. Oszacowania energetyczne dla równania Poissona i przewodnictwa ciepła. Czyli całkowanie przez części i wzór Stokes'a. W ten sposób można wyprowadzić następujące fakty: - słabe zasady max dla przew. ciepła i równania Poissona (Laplace'a), - zachowania masy dla braku przepływu przez brzeg, - malenie masy dla zerowych warunków Dirichleta, - oszacowania wyższych norm. Omówienie możliwych zbiorów wartości rozwiązań w przypadku przew. ciepła i Poissona (Laplace'a), między innymi nieujemność rozwiązań dla nieujemnych danych początkowych przy odpowiednich warunkach brzegowych. Metoda Fouriera dla dwuwymiarowych zagadnień brzegowych Laplace'a (Poissona) na kwadracie i jednowym. przew. ciepła. Metoda charakterystyk dla równań pierwszego rzędu. Zadania o tym jak się zmienia nośnik. Wzory Greena dla r-nia Poissona na kuli oraz w półprzestrzeni. Rozwiązanie d'Alemberta na prostej i na półprostej dla r-nia falowego. Wzory w wymiarach 3 i 4 w całej przestrzeni. Interpretacja fizyczna skończonej prędkości propagacji, zadania o tym jak się zmienia nośnik. Rozwiązanie r-nia przew. Ciepła w całej przestrzeni (wzór Gaussa-Weierstrassa). Interpretacja nieskończonej prędkości propagacji.
Metody oceny:
Kolokwia, aktywność na ćwiczeniach, egzamin.
Egzamin:
tak
Literatura:
A. H. Zemanian –Teoria dystrybucji i analiza transformat, PWN L.C. Evans – Równania różniczkowe cząstkowe, PWN. H. Marcinkowska – Wstęp do teorii równań różniczkowych cząstkowych, PWN. F. John - Partial differential Equations, Springer
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt Kod WDM_2st_W01
Zna wybrane równania różniczkowe opisujące zjawiska bioinżynierii
Weryfikacja: kolokwium i egzamin końcowy
Powiązane efekty kierunkowe: K_W01
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W01
Efekt MD_2st_W02
Zna wybrane transformacje całkowe
Weryfikacja: kolokwium i egzamin końcowy
Powiązane efekty kierunkowe: K_W01
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W01

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt WDM_2st_U01
Potrafi rozwiązać problem fizyczny występujący w bioinżynierii i opisany równaniem różniczkowym cząstkowym
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe: K_U01, K_U02, K_U05
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U01, T2A_U02, InzA_U01, T2A_U05