Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Metody komputerowe w mechanice konstrukcji
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Adam Dacko
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Specjalnościowe
Kod przedmiotu:
ZNS531
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2017/2018
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium30h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Metoda elementów skończonych, Wytrzymałość konstrukcji 1, Wytrzymałość konstrukcji 2,
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest nauczenie oceny i wyboru odpowiedniej dla danego zagadnienia metody komputerowej analizy konstrukcji. Przedstawienie podstawowych i zaawansowane technik modelowania stosowanych w programach MES. Ilustracja wybranych zagadnień w wiodących programach komercyjnych MES. Student nabywa umiejętność oceny i wyboru właściwej metody komputerowej, najodpowiedniejszej do rozwiązania problemu. Potrafi ocenić/odnieść się do cech konkretnej realizacji (programu obliczeniowego). Nabywa umiejętność określenia postępowania w rożnych programach MES.
Treści kształcenia:
Metody dyskretne w analizach inżynierskich. Cechy i zastosowania MRS i MEB. Przedstawienie podstaw MES w ujęciu siłowym, hybrydowym i przemieszczeniowym – zasadnicze różnice w funkcjonałach energii. Wprowadzenie do dyskretyzacji w przestrzeni i czasie. Niejawne i jawne całkowanie równań ruchu. Charakterystyki modeli obliczeniowych, najważniejsze parametry decydujące o wymaganych zasobach komputerowych. Środowisko graficzne. Cechy i wybór optymalnego algorytmu rozwiązania wynikowego układu równań. Analiza i interpretacja wyników. Analiza błędów i techniki adaptacyjne. Omówienie wybranych kodów komercyjnych (CAE + ABAQUS, PATRAN + NASTRAN, MENTAT + MARC, HyperMesh + RADIOSS).
Metody oceny:
Egzamin końcowy i zaliczenie laboratorium. Ocena końcowa = 70% kolokwium + 30% laboratorium Praca własna: zajęcia laboratoryjne, podczas których studenci uczą się posługiwania pre/post dla różnych realizacji (Patran, Mentat, HyperMesh). Realizacja prostych testów własnych studenta.
Egzamin:
Literatura:
1. R.D. Cook: Concepts and Applications of Finite Element Analysis, 2002. J.Wiley 2. K.-J. Bathe: Finite Element Procedures, 1996, Prentice-Hall, Inc 3. Kacprzyk Z., Rakowski G.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wyd. PW, Dodatkowe literatura - Materiały dostarczone przez wykładowcę
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Charakterystyka EW1
Zna różnice pomiędzy modelami struktur - fizycznym, matematycznym, dyskretnym
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: MiBM2_W01
Powiązane charakterystyki obszarowe:
Charakterystyka EW1
Zna różnice pomiędzy modelami struktur - fizycznym, matematycznym, dyskretnym
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: MiBM2_W07
Powiązane charakterystyki obszarowe:
Charakterystyka EW1
Zna różnice pomiędzy modelami struktur - fizycznym, matematycznym, dyskretnym
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: MiBM2_W08
Powiązane charakterystyki obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Charakterystyka EU1
Umie wybrać odpowiednią metodę komputerowej analizy konstrukcji
Weryfikacja: na podstawie wykonywanych zadań na laboratorium MES - Nastran, MARC, Ansys
Powiązane charakterystyki kierunkowe: MiBM2_U12
Powiązane charakterystyki obszarowe:
Charakterystyka EU1
Umie wybrać odpowiednią metodę komputerowej analizy konstrukcji
Weryfikacja: na podstawie wykonywanych zadań na laboratorium MES - Nastran, MARC, Ansys
Powiązane charakterystyki kierunkowe: MiBM2_U13
Powiązane charakterystyki obszarowe: