- Nazwa przedmiotu:
- Modelowanie systemów mechanicznych
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. / Mariusz Sarniak / adiunkt
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Mechanika i Budowa Maszyn
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- MN2A_11
- Semestr nominalny:
- 1 / rok ak. 2018/2019
- Liczba punktów ECTS:
- 5
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Wykłady: liczba godzin według planu studiów – 10, przygotowanie do zaliczenia - 25, razem – 35; Projekty: liczba godzin według planu studiów – 10 , przygotowanie do zajęć – 15, przygotowanie do zaliczenia - 10, razem – 35; Razem przedmiot - 70
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Wykład - 10 h, Projekty - 20 h; Razem - 30 h = 3 ECTS
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 3
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład10h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt20h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- -
- Limit liczby studentów:
- Wykład: min. 15; Projekt: 10 - 15
- Cel przedmiotu:
- Uzyskanie wiedzy na temat metodyki budowy matematycznych modeli układów dynamicznych (w tym także mechatronicznych), ich walidacji i identyfikacji parametrycznej oraz z technikami ich symulacji i optymalizacji parametrycznej konstrukcji mechanicznych Student potrafi zbudować model, dokonać doboru metod symulacji i dokonać wstępnej analizy wyników jego symulacji numerycznej dla średnio złożonych dyskretnych układów dynamicznych, sformułować zagadnienie optymalizacji parametrycznej modelu (dokonać jego identyfikacji parametrycznej) oraz zsyntetyzować układ mechatroniczny dla danego modelu.
- Treści kształcenia:
- W1-Modelowanie systemów mechanicznych - pojęcia podstawowe i terminologia (1h). W2-Metodologia i metodyka w aspekcie modelowania (1h). W3-Systematyka modeli i modelowanie systemów (1h). W4-Podstawowe postacie modelu matematycznego: równania różniczkowe, równania algebraiczne, transmitancje i równania stanu (2h). W5-Istota równoważności modeli – przykłady analogii dla modeli mechanicznego i elektrycznego (1h). W6-Mechatronika jako synergetyczne podejście do interdyscyplinarnego modelowania (1h). W7-Modelowanie systemów biomechanicznych (1h). W8-Specyfika modelowania fizycznego w pakiecie SIMSCAPE (1h). W9-Sprawdzian testowy z części wykładowej (1h).
P1-Zapoznanie się z możliwościami i interfejsem użytkownika pakietu Matlab-Simulink (4h). P2-Budowa i rozwiązywanie modeli przy użyciu solvera Matlab (np. ode45) (4h). P3-Graficzne możliwości prezentacji wyników modelowania w pakiecie Matlab (2h). P4-Symulacje modeli zbudowanych w postaci schematów blokowych w pakiecie SIMULINK (2h). P5-Zastosowanie przekształceń operatorowych (transmitancji) do rozwiązywania równań różniczkowych w pakiecie Matlab-Simulink (2h). P6-Przykłady symulacji modeli biomechanicznych w pakiecie Matlab-Simulink (2h). P7-Przykłady modelowania fizycznego w SIMSCAPE (2h). P8-Indywidualne ćwiczenie zaliczeniowe wykonane w pakiecie Matlab-Simulink (2h).
- Metody oceny:
- Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną z części teoretycznej (kolokwium z wykładów) oraz oceny z ćwiczeń projektowych (sprawdzian praktyczny).
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- 1. Białynicki-Birula I., Białynicka-Birula I.: Modelowanie rzeczywistości. Prószyński i S-ka, Warszawa 2002; 2. Powierża L.: Zarys inżynierii systemów bioagrotechnicznych, cz. 1. Podstawy, ITE, Radom 1997; 3. Powierża L.: Zarys inżynierii systemów bioagrotechnicznych, cz. 2. Efektywność i identyfikacja, cz. 3a i 3b. Modelowanie wybranych procesów, PW Płock 2007; 4. Sradomski W.: MATLAB. Praktyczny podręcznik modelowania. HELION, Gliwice 2015; 5. Tarnowski W., Bartkiewicz W.: Modelowanie matematyczne i symulacja komputerowa. Wyd. Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2003;
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt W01_02
- Jest zaznajomiony z teoretycznymi podstawami budowy interdyscyplinarnych, bezpostaciowych modeli układów dynamicznych i zasadami symulacji dyskretnych układów dynamicznych za pomocą technik numerycznych adekwatnych do rozpatrywanego zagadnienia.
Weryfikacja: Kolokwium z wykładów.
Powiązane efekty kierunkowe:
M2A_W01_02
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_W01
- Efekt W03_03
- Zna metodykę syntezy układów mechatronicznych odpowiadających interdyscyplinarnym modelom dynamicznym,. Zna metodykę wykorzystywania symulacji układów dynamicznych do celów analizy wytrzymałościowej.
Weryfikacja: Sprawdzian praktyczny z laboratorium.
Powiązane efekty kierunkowe:
M2A_W03_03
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_W03
- Efekt W07_01
- Jest zaznajomiony z zasadami syntezy strukturalnej układów mechatronicznych w oparciu o technikę modelowania sieciowego.
Weryfikacja: Kolokwium z wykładów.
Powiązane efekty kierunkowe:
M2A_W07_01
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_W07
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt U08_03
- Potrafi samodzielnie opracowywać i przygotować do symulacji model matematyczny złożonego układu interdyscyplinarnego.
Weryfikacja: Sprawdzian praktyczny z laboratorium.
Powiązane efekty kierunkowe:
M2A_U08_03
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_U08
- Efekt U09_01
- Potrafi wykorzystać wyniki symulacji do kształtowania elementów konstrukcji mechanicznych.
Weryfikacja: Sprawdzian praktyczny z laboratorium.
Powiązane efekty kierunkowe:
M2A_U09_01
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_U09