- Nazwa przedmiotu:
- Bezpieczeństwo pracy i ergonomia (HES3)
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. Marcin Wieczorek
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Biogospodarka
- Grupa przedmiotów:
- obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- 1110-BG000-ISP- 6307
- Semestr nominalny:
- 6 / rok ak. 2018/2019
- Liczba punktów ECTS:
- 1
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- W 5/+ ; C 5/+ ; L 5/+ Razem: 15
aktywność / obciążenie studenta w godz.
1. Udział w wykładach /5
2. Udział w laboratoriach /5
3. Udział w ćwicz. audytoryjnych /5
4. Udział w projektach /0
5. Udział w seminariach /0
6. Samodzielne studiowanie tematyki wykładów / 4
7. Samodzielne przygotowanie do laboratoriów / 7,5
8. Samodzielne przygotowanie do ćwiczeń / 5
9. Samodzielne przygotowanie do seminarium / 0
10. Samodzielne przygotowanie do projektów / 0
11. Udział w konsultacjach (1+2+3+4+5) / 2,25
12. Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia (1+2+3+4+5) / 0
13. Przygotowanie do zaliczenia (1+2+3+4+5) / 6
14. Udział w egzaminie / 0
15. Sumaryczne obciążenie pracą studenta ( poz. 1÷13): 40,0 / 30 = 1,33
= 1,0 pkt ECTS
16. Zajęcia z udziałem nauczycieli ( poz. 1+2+3+4+5 +11+14): 17,25 / 30 = 0,51 = 0,5 pkt ECTS
17. Zajęcia o charakterze praktycznym ( poz. 2+3+4+5+7+8+9+10): 22,5 / 30 = 0,75 = 1,0 pkt ECTS
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 1
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 0
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład5h
- Ćwiczenia5h
- Laboratorium5h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- brak
- Limit liczby studentów:
- 90
- Cel przedmiotu:
- Układ człowiek – maszyna – środowisko. Fizjologiczne i psychologiczne podstawy wykonywania pracy. Wybrane problemy kształtowania ergonomicznego bezpiecznych stanowisk pracy. Zapoznanie z oddziaływa-niem na człowieka niebezpiecznych czynników środowiskowych. Podstawowe zasady zapewnienia bezpieczeństwa systemu człowiek-technika-otoczenie.
- Treści kształcenia:
- Wykład /metody dydaktyczne
Wykłady prowadzone są metodą podającą lub konwersatoryjną, z wykorzystaniem materiałów poglądowych związanych z ich tematyką, w tym prezentacji multimedialnych. Tematy kolejnych zajęć to:
1. Istota układu człowiek – maszyna - środowisko. Ocena obciążenia umysłowego i wysiłku fizycznego człowieka na stanowisku pracy. Monotonia w pracy / 2
2. Wybrane problemy projektowania ergonomicznego stanowisk pracy / 1
3. Identyfikacja materialnych parametrów środowiska pracy i ich źródeł (drgania mechaniczne, hałas, itp.) Pojęcia choroby zawodowej, zagrożenia i wypadku przy pracy. Zasady Heinricha. / 2
Ćwiczenia /metody dydaktyczne
Ćwiczenia prowadzone są z wykorzystaniem dyskusji problemowej, obliczeń, praktycznych ćwiczeń oraz założeń niezbędnych do wykonania szkicu stanowiska pracy. Tematyka zajęć to:
1. Projekt wstępny (szkic) ruchomego stanowiska pracy. Wykonanie obliczeń niezbędnych do wyznaczenia podstawowych parametrów ruchomego stanowiska pracy oraz przedstawienie graficzne przyjętych założeń z wykorzystaniem fantomu / 2
2. Metody oceny obciążenia termicznego na stanowisku pracy Szacowanie ryzyka na wybranym stanowisku pracy. Sprawdzian / 3
Laboratoria /metody dydaktyczne
Laboratoria prowadzone są z wykorzystaniem ćwiczeń praktycznych: Tematem zajęć są:
1. Fizjologiczne i psychologiczne podstawy wykonywania pracy (ocena i pomiar wydolności fizycznej z użyciem różnych metod, ocena asymetrii funkcjonalnej, określanie postawy ciała itp.) / 2
2. Metody oceny narażenia na hałas na stacjonarnym i ruchomym stanowisku pracy. Ocena hałasu na stanowisku pracy (operator maszyny, użytkownik komputera itp.) / 3
- Metody oceny:
- Przedmiot zaliczany jest na podstawie: zaliczenia na ocenę.
Zaliczenie przedmiotu przeprowadzane jest w formie pisemnego sprawdzianu. Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie ćwiczeń. Ćwiczenia zaliczane są na podstawie bieżących ocen.
efekty W1, U1 - sprawdzane są podczas pisemnego zaliczenia;
efekty U1, K1 - sprawdzane są podczas konwersacji na wykładzie i realizacji ćwiczeń audytoryjnych.
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- podstawowa:
• J. H. Czajka, Ergonomia – materiały do ćwiczeń, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 1996.
• E Górska, Ergonomia. Projektowanie, diagnoza, eksperymenty, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2007.
• S.Wieczorek, Ergonomia, Tarbonus, Kraków 2008 (lub późniejsze).
• http://nop.ciop.pl/
uzupełniająca:
M,Wykowska, Ergonomia jako nauka stosowana, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2009 (lub http://www.ergonomia.agh.edu.pl /Skrypt_Ergonomia-M.Wykowska/ ergonomia/index.htm
M.Wróblewska, Ergonomia. Skrypt dla studentów, Politechnika Opolska, 2004, http://www.dbc.wroc.pl/dlibra/docmetadata?id=2311.
Praca zbiorowa pod red. Danuty Koradeckiej, Bezpieczeństwo pracy i ergonomia T1.i T2, CIOP, Warszawa 1999.
B. Rączkowski, BHP w praktyce, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2008 (lub późniejsze).
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt W_01
- / Student ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej w biogospodarce
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
K_W17
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_W08
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt U_01
- Student ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym i usługowym oraz zna i stosuje zasady bezpieczeństwa
i higieny pracy
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
K_U11
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_U11
Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne
- Efekt K_01
- Student ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżyniera w biogospodarce, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
K_K02
Powiązane efekty obszarowe:
T1A_K02