Nazwa przedmiotu:
Techniki wytwarzania I
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. inż. Lucjan Dąbrowski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Automatyka i Robotyka
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
ML.NK399
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2018/2019
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. Liczba godzin kontaktowych : 32, w tym: a) wykład – 30 godz., b) konsultacje – 2 godz. 2. Praca własna studenta – 35 godzin, w tym: a) 15 godz. – przygotowywanie się studenta do wykładów, zapoznanie się z wskazaną literaturą, b) 15 godz. – przygotowanie się studenta do kolokwiów. Razem - 62 godz. = 2 punkty ECTS.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1,3 punktu ECTS - liczba godzin kontaktowych : 32, w tym: a) wykład – 30 godz., b) konsultacje – 2 godz.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
-
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Wiedza o materiałach konstrukcyjnych, ich właściwościach, metodach obróbki cieplej i podatności na podstawowe sposoby obróbki. Podstawowe wiadomości na temat układu tolerancji i pasowań, błędów kształtu i położenia, chropowatości, falistości i podstawowych wymaganiach w typowych elementach maszyn.
Limit liczby studentów:
150
Cel przedmiotu:
Przekazanie wiedzy na temat współczesnych metod wytwarzania elementów maszyn, urządzeń i konstrukcji oraz ich wpływu na właściwości wyrobu. Nabycie przez studentów wiedzy dot. analizy technologiczności projektowanych wyrobów.
Treści kształcenia:
Proces technologiczny, jako ciąg konstytuowania właściwości użytkowych i funkcjonalnych. Właściwości metali podatnych na obróbkę plastyczną. Zasady przejścia w stan plastyczny i możliwości odkształcania. Kształtowanie elementów poprzez walcownie, kucie, tłoczenie i ciągnienie. Właściwości półfabrykatów. Metody odlewania i właściwości odlewów piaskowych, kokilowych, ciśnieniowych, skorupowych, traconych modeli, kierowaną krystalizacją. Podstawy wytwarzania części z proszków spiekanych. Spawanie, zgrzewanie i lutowanie. Właściwości połączeń. Naprężenia i odkształcenia spawalnicze oraz sposoby zapobiegania im. Zasady technologicznego konstruowania oraz metody wytwarzania półfabrykatów jako podstawa decyzji technologicznych podejmowanych przez konstruktora. Techniczne i ekonomiczne cele obróbki (dokładność i stan warstwy wierzchniej). Podstawy skrawania, elementy układu OUPN, narzędzia skrawające, warunki obróbki. Kształtowanie elementów maszyn obróbką skrawaniem (wiercenie, rozwiercanie, toczenie, frezowanie) elementów typu wałek, tarcza, korpus, gwint, koło zębate. Powierzchniowe obróbki dokładnościowo-gładkościowe (szlifowanie, gładzenie, dogładzanie, strumieniowo ścierna, obróbka w pojemnikach itp.). Podstawy kształtowania obróbkami erozyjnymi (a w szczególności obróbka elektroerozyjna, laserowa, elektronowa, elektrochemiczna, hybrydowa i mikroobróbki). Obrabialność mechaniczna i erozyjna materiałów, w tym: stosowanych w lotnictwie i energetyce (stopy specjalne, żarowytrzymałe, kompozyty, ceramika i tworzywa sztuczne). Stan warstwy wierzchniej i własności użytkowe po obróbkach mechanicznych i erozyjnych.
Metody oceny:
Bieżąca kontrola wiedzy przeprowadzona na wykładzie oraz dwa kolokwia zaliczeniowe.
Egzamin:
nie
Literatura:
Zalecana literatura: 1. Erbel J. Encyklopedia technik wytwarzania stosowanych w przemyśle maszynowym, tom 1 l 2, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001. 2. Zawora J. Podstawy Technologii Maszyn, WSP, Warszawa 2001. Dodatkowa literatura: 1. Żebrowski H. Techniki wytwarzania, obróbka wiórowa, ścierna, erozyjna, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2001. 2. Nowacki J., Spiekane metale i kompozyty o osnowie metalicznej, WNT, Warszawa, 2005. 3. Nowacki J., M. Chudziński, P. Zmitrowicz, Lutowanie w budowie maszyn, WNT, Warszawa, 2007. 4. Materiały dostarczone przez wykładowcę.
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
-

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt ML.NK399_W1
Ma podstawową wiedzę o procesach kształtowania plastycznego materiałów tj. procesach kucia, cięcia, gięcia, wykrawania, tłoczenia, przetłaczania. Ma wiedzę o procesach towarzyszących np. obróbce cieplnej.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07
Efekt ML.NK399_W2
Zna metody odlewania materiałów, ich wady i zalety, sposoby realizacji procesu.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07
Efekt ML.NK399_W3
Posiada wiedzę na temat wytwarzania części metodą proszków spiekanych.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07
Efekt ML.NK399_W4
Ma podstawową wiedzę o metodach spajania materiałów: spawania, zgrzewania, lutowania. Zna właściwości połączeń i ich zastosowanie.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07
Efekt ML.NK399_W5
Ma podstawową wiedzę o obróbce skrawaniem. Potrafi dobrać odpowiedni rodzaj obróbki: wiercenia, rozwiercania, toczenia, frezowania dla różnych typów części. Zna wady i zalety poszczególnych rodzajów obróbki.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07
Efekt ML.NK399_W6
Ma podstawową wiedzę o obróbkach dokładnościowo-gładkościowych (szlifowanie, gładzenie i dogładzanie obróbki w pojemnikach). Zna wady, zalety i obszary zastosowań.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07
Efekt ML.NK399_W7
Ma podstawową wiedzę o obróbce materiałów trudnoobrabialnych i części o skomplikowanym kształcie. Ma podstawową wiedzę o obróbkach elektroerozyjnych, elektrochemicznych, laserowych, wiązką elektronów, hybrydowych. Zna wady, zalety i zakres zastosowań tych obróbek.
Weryfikacja: Kartkówka na wykładzie, kolokwium po zakończeniu wykładu.
Powiązane efekty kierunkowe: AiR1_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W07