- Nazwa przedmiotu:
- Zaawansowane Materiały Organiczne (I)
- Koordynator przedmiotu:
- prof. dr hab. M.Zagórska, prof. dr hab. inż. I. Kulszewicz-Bajer
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Technologia Chemiczna
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- Semestr nominalny:
- 1 / rok ak. 2018/2019
- Liczba punktów ECTS:
- 2
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 1. godziny kontaktowe 35 h, w tym:
a) obecność na wykładzie – 30h,
b) konsultacje – 5 h
2. zapoznanie się ze wskazaną literaturą – 10 h
3. przygotowanie do egzaminu i obecność na egzaminie – 15 h
Razem nakład pracy studenta: 60 h, co odpowiada 2 punktom ECTS.
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 1. obecność na wykładzie – 30h,
2. konsultacje – 5 h
Razem: 35h, co odpowiada 1 punktowi ECTS.
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Planowane zajęcia nie mają charakteru praktycznego (0 punktów ECTS).
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- -
- Limit liczby studentów:
- -
- Cel przedmiotu:
- Celem pierwszej części wykładu jest zapoznanie studentów z metodami projektowania i syntezy organicznych związków mało- i wielkocząsteczkowych będących składnikami konstytutywnymi nowych materiałów funkcjonalnych o specjalnych właściwościach elektronowych, elektrochemicznych, magnetycznych, spektralnych, katalitycznych i innych. Celem drugiej części wykładu jest zapoznanie studentów z metodami funkcjonalizacji nanorurek węgłowych i grafemu w celu otrzymania nowych materiałów stosowanych w konwersji energii i elektronice.
- Treści kształcenia:
- Synteza związków małocząsteczkowych o specjalnych właściwościach elektronowych przy zastosowaniu strategii „bloków budulcowych” („building blocks approach”); metody określenia ich właściwości redoksowych, transportu elektrycznego i właściwości optycznych i optoelektronicznych; mechanizmy samo-organizacji w dwóch i trzech wymiarach; zastosowanie nowoczesnych technik przetwarzania tych materiałów takich jak wylewanie strefowe (zone casting) i metody warstwa po warstwie (LbL), warstw o grubości nanometrycznej i trójwymiarowych obiektów manometrycznych o kontrolowanej strukturze nadcząsteczkowej; przykłady zastosowań.
Synteza elektroaktywnych związków wielkocząsteczkowych. Polimeryzacja typu utleniającego; synteza makromonomerów, metody kondensacyjne otrzymywania kopolimerów naprzemiennych lub periodycznych o kontrolowanych właściwościach elektronowych, spektroskopowych, redoksowych; funkcjonalizacja pre- i post-polimeryzacyjna; mechanizmy samoorganizacji związków wielkocząsteczkowych; określenie zależności pomiędzy strukturą nadcząsteczkową, a transportem elektrycznym; przykłady zastosowań.
Organiczne materiały magnetyczne. Strategie syntezy, badanie właściwości magnetycznych; impulsowa spektroskopia EPR, interpretacja widm; przykłady zastosowań.
Hybrydy organiczno-nieorganiczne. Nanokompozyty metali i półprzewodników z polimerami elektroaktywnymi; funkcjonalizacja post-preparatywna; samoorganizacja poprzez rozpoznawanie molekularne; hybrydy otrzymywane poprzez związanie składników wiązaniami kowalencyjnymi; metody badań hybryd; przykłady zastosowań;
Nanorurki węglowe i fulereny. Klasyfikacja; wektor chiralności; diagram Kataury; właściwości elektronowe, spektroskopowe i elektrochemiczne; funkcjonalizacja; kompozyty z polimerami konwencjonalnymi i polimerami elektroaktywnymi; przykłady zastosowań.
Grafen. Właściwości; metody badań; funkcjonalizacja; przykłady zastosowań.
- Metody oceny:
- egzamin
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- -
- Witryna www przedmiotu:
- ch.pw.edu.pl
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się