- Nazwa przedmiotu:
- Teorie kształtowania przestrzeni
- Koordynator przedmiotu:
- -
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Architektura
- Grupa przedmiotów:
- Planowania przestrzennego i regionalnego
- Kod przedmiotu:
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2018/2019
- Liczba punktów ECTS:
- 1
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- -
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- -
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- -
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład15h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- -
- Limit liczby studentów:
- -
- Cel przedmiotu:
- Przedmiot prowadzony na roku dyplomowym studiów magisterskich ma pomóc w pogłębieniu teoretycznych i ideowych podstaw warsztatu architekta w końcowym etapie studiów. Efektem studiów jest zdobycie wiedzy o rozwoju myśli i piśmiennictwa na przestrzeni wieków. Efektem praktycznym zaś – wzbogacenie swoich umiejętności o dwa zasadnicze elementy warsztatu:
- formułowanie wypowiedzi o charakterze analizy krytycznej na zadany temat z zakresu architektury,
- przedstawienie i syntetyczny opis podstaw ideowych projektu także w oparciu o założenia własnej pracy dyplomowej.
Przedmiot ma na celu wspomóc ideowo i merytorycznie równoległą lub późniejszą pracę nad projektem dyplomowym i pracą magisterską. Wymiernym efektem jest tu również zdobycie umiejętności przygotowania opracowania naukowego, przedstawiającego wyniki własnych badań.
- Treści kształcenia:
- Tematyka wykładów obejmuje wybrane zagadnienia i problemy teorii architektury w ujęciu ogólnym.
Podczas ćwiczeń prezentowane i omawiane są wybrane teksty teoretyczne lub ich fragmenty. Program zawiera traktaty klasyczne i późniejsze oraz ważniejsze przykłady myśli współczesnej. Zajęcia umożliwiają także studentom przygotowanie, po uzgodnieniu z prowadzącymi, cząstkowego opracowania związanego z dyplomową pracą magisterską.
- Metody oceny:
- Dyskusja, pisemne zaliczenie
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- Literatura podstawowa:
1. Architectural Theory from the Renaissance to the Present, Taschen, Köln 2003.
2. Ballenstedt J., Teoria architektury, PWN, Warszawa-Poznań 2000.
3. Biegański P., Architektura – sztuka kształtowania przestrzeni, WAiF, Warszawa 1974, s. 80-141.
4. Ghirardo D., Architektura po modernizmie, Wydawnictwo VIA, 1999.
5. Giedion S., Przestrzeń, czas i architektura, PWN, Warszawa 1968, s. V-XIX, 1-24.
6. Kłosiewicz L., Hasło „Architektura”, [w:] „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”, zeszyt 1/2000, s. 7-17.
7. Niemojewski L., Uczniowie cieśli (rozważania nad zawodem architekta), Warszawa 1948 (reprint 1999).
8. Norberg-Schulz C., Genius Loci: Towards a Phenomenology of Architecture, Rizzoli, New York 1980.
9. Norberg-Schulz C., Znaczenie w architekturze Zachodu, Wyd. Murator, Warszawa 1999.
10. Le Corbusier, Towards A New Architecture (wersja francuska i angielska).
11. Witruwiusz, O Architekturze ksiąg dziesięć, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 5-44.
12. Zumthor P., Myślenie architekturą, Karakter, Kraków 2010.
13. Żórawski J., Wybór pism estetycznych, Universitas, Kraków 2008 (rozdział: O budowie formy architektonicznej).
Literatura uzupełniająca:
1. Alberti L.B., Ksiąg dziesięć o sztuce budowania, tłum I. Biegańska, PWN, Warszawa 1960.
2. Artyści o sztuce [XIX-XX w.], PWN, Warszawa 1963.
3. Aigner Ch.P., Budowa kościołów (wyd. 1825).
4. Barucki T., Maciej Nowicki, Arkady 1986.
5. Howard E., Miasta ogrody przyszłości, wyd. Górnoleśne 2010.
6. Jaroszewski T.S., Chrystian Piotr Aigner. Architekt warszawskiego klasycyzmu, PWN, Warszawa 1970.
7. Kruft Hanno-Walter, A History of Architectural Theory from Vitruvius to the Present, Princeton Architectural Press, Princeton 1994 (również wersja niemiecka).
8. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce od starożytności do 1500, PWN, Warszawa 1988.
9. Palladio A., Cztery księgi o architekturze, PWN, Warszawa 1955.
10. Rybczyński W., Najpiękniejszy dom na świecie, Wyd. Literackie, Kraków 2003.
11. Teoretycy artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, PWN, Warszawa 1974.
12. Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce 1600-1700, PWN, Warszawa 1994.
13. Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500-1600, PWN, Warszawa 1985.
14. Venturi R., Compexity and Contradiction in Modern Architecture, MOMA 1962.
15. Vignola J.B., O pięciu porządkach w architekturze, PWN, Warszawa 1955.
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się