Nazwa przedmiotu:
Ekologia
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Leon Gradoń
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Inzynieria Chemiczna i Procesowa
Grupa przedmiotów:
obieralne
Kod przedmiotu:
1070-IC000-MSP-OB107
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2019/2020
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim wynikające z planu studiów 30 2. Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim w ramach konsultacji, egzaminów, sprawdzianów etc. 9 3. Godziny pracy samodzielnej studenta w ramach przygotowania do zajęć oraz opracowania sprawozdań, projektów, prezentacji, raportów, prac domowych etc. 6 4. Godziny pracy samodzielnej studenta w ramach przygotowania do egzaminu, sprawdzianu, zaliczenia etc. 10 Sumaryczny nakład pracy studenta 55
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
-
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
-
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
-
Cel przedmiotu:
1. Przedstawienie perspektywy ekologicznej jako wyznacznika do działań w celu zastosowania nowych technologii w rozwoju gospodarki z uwzględnieniem ochrony środowiska naturalnego. 2. Przedstawienie własności systemu ekologicznego, zaczynając od ekologii organizmów, przez ekologię populacji, do własności struktur biocenotycznych i sposobów ilościowego badania ich stabilności.
Treści kształcenia:
1. Ekologia organizmów: określenie związków organizmu ze środowiskiem uporządkowanych przez zasady autoekologiczne mówiące o tym, że organizmy związane są z otoczeniem przez potrzeby życiowe, a wymagania organizmu wynikają z jego przystosowań morfofizjologicznych. 2. Ekologia populacji: definicje populacji stosowane przez dyscypliny biologiczne i pojęcia struktury ekologicznej populacji; dynamika liczebności populacji i wpływ czynników zewnętrznych na tę dynamikę; energetyka populacji. 3. Ekologia biocenoz: pleocen jako układ przyrodniczy, kryteria wyróżniania biocenoz i zasady biocenotyczne; struktury biocenoz i zasady analizy ich struktur; gospodarka energią i materią w biocenozach; przykłady i własności łańcuchów pokarmowych jako obiektów do badań ich stabilności dynamicznych. 4. Badania dynamiki układów: matematyczne modele układów dynamicznych i sposoby ich badania; typy równowag układu dynamicznego i sposoby badania ich stabilności. 5. Stabilność układu troficznego: przykłady układów dynamicznych odniesionych do systemów biologicznych, w tym do przypadków zasoby-konsument, napastnik-ofiara i bardziej złożonych struktur układu łańcuchów pokarmowych; przykłady rzeczywiste badania stabilności takich struktur. 6. Podsumowanie wykładu: odniesienie zagadnień ekologicznych do potrzeb poszukiwania nowego paradygmatu, nowej wizji rzeczywistości w kontekście często stosowanych w nauce pojęć należących do światopoglądu mechanistycznego. Różne koncepcje tego problemu, w tym model zaproponowany przez Jamesa Lovelocka.
Metody oceny:
1. sprawdzian pisemny 2. dyskusja 3. seminarium
Egzamin:
nie
Literatura:
1. D. Trojan, Ekologia ogólna, PWN, 1977. 2. J. Lovelock, The ages of Gaia, Norton and Co., NY, 1995. 3. K. Swirieżew, Fale nieliniowe, struktury dyssypatywne i katastrofy w ekologii, Nauka, Moskwa, 1987 (rosyjski). 4. F. Capra, Punkt zwrotny, PWN, 1977.
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
Wykłady odbywają się w wymiarze 2 godzin tygodniowo przez 14 tygodni. Ostatnie spotkanie przeznaczone jest na sprawdzian. W ciągu semestru studenci podzieleni są na zespoły i przygotowują krótkie prezentacje z zadanych zagadnień przedmiotowych. Na ocenę końcową składa się jakość prezentacji (30%) oraz ocena ze sprawdzianu pisemnego obejmującego podstawowe zagadnienia ekologii i modeli ilościowych ekologii (70%). Sprawdzian poprawkowy z drugiej części przeprowadzony będzie w dodatkowym terminie. Ocena końcowa jest ostateczną oceną z przedmiotu – jako zaliczenie.

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Charakterystyka W1
Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu matematyki i fizyki przydatną do opisu procesów fizycznych i chemicznych oraz do zrozumienia zjawisk fizycznych w przyrodzie i technice (m.in. znajomość funkcjonowania systemów ekologicznych, analiza stabilności układów). Ma rozszerzoną wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej.
Weryfikacja: sprawdzian pisemny, dyskusja, seminarium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: K2_W01, K2_W02, K2_W11
Powiązane charakterystyki obszarowe: P7U_W, I.P7S_WG.o, I.P7S_WK

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Charakterystyka U1
Potrafi pozyskiwać informacje z różnych źródeł; potrafi je interpretować oraz wyciągać wnioski. Nabywa umiejętność analizy zachowań systemów środowiskowych w interakcji z działalnością przemysłową człowieka. Potrafi rozwijać się i pogłębiać swoja wiedzę zgodnie z wymogami ekologii i ochrony środowiska.
Weryfikacja: dyskusja, seminarium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: K2_U12, K2_U01, K2_U03
Powiązane charakterystyki obszarowe: III.P7S_UW.o, P7U_U, I.P7S_UW.o, I.P7S_UU
Charakterystyka U2
Posiada doświadczenie związane z pracą zespołową zgodnie z wymogami ekologii i ochrony środowiska.
Weryfikacja: dyskusja, seminarium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: K2_U08
Powiązane charakterystyki obszarowe: P7U_U, I.P7S_UO

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Charakterystyka KS1
Nabywa umiejętność prezentacji wiedzy w sposób powszechnie zrozumiały.
Weryfikacja: dyskusja, seminarium
Powiązane charakterystyki kierunkowe: K2_K04
Powiązane charakterystyki obszarowe: P6U_K, I.P6S_KO, I.P6S_KR